Κουβαλώντας πολλές από τις «αμαρτίες» των δύο προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων κατατέθηκε χθες το βράδυ στη Βουλή ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Από τα 3,6 δισ. ευρώ που, σύμφωνα με αρμόδια στελέχη του υπουργείου Οικονομίας, είναι διασφαλισμένα προκειμένου να δοθούν ως ενισχύσεις, τα 2,5 δισ. περίπου προορίζονται για την αποπληρωμή των επενδυτικών σχεδίων που είχαν υπαχθεί στους νόμους 3299/2004 και 3908/2011.
Στην έκθεση, πάντως, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνοδεύει το νομοσχέδιο αναφέρεται ότι η συνολική δαπάνη για άμεσες επιδοτήσεις για τα έτη 2016-2022 ανέρχεται σε 480 εκατ. ευρώ, ενώ οι φοροαπαλλαγές για την περίοδο 2016-2020 υπολογίζονται σε 127 εκατ. ευρώ. Στην ίδια έκθεση έχει υπολογισθεί ύψος φοροαπαλλαγών 161,4 εκατ. ευρώ, οι οποίες θα υποκαταστήσουν μέρος των άμεσων ενισχύσεων που είχαν εγκριθεί για επενδυτικά σχέδια των δύο προηγούμενων νόμων.
Με την κυβέρνηση να κάνει λόγο στην αιτιολογική έκθεση για «σημαντικές δυσχέρειες στην ανταπόκριση του κράτους να καταβάλλει άμεσα και στο σύνολο τις εγκεκριμένες επιχορηγήσεις», προτείνεται στον νέο αναπτυξιακό για τα σχέδια των δύο παλαιών νόμων το εξής: είτε, αντί της επιχορήγησης, να επιλέξουν το κίνητρο των φοροαπαλλαγών είτε, εάν επιμείνουν στην επιχορήγηση, να λάβουν το υπόλοιπο ποσό σε επτά ετήσιες δόσεις.
Στο νομοσχέδιο ορίζονται και οι νέες παρατάσεις για την ολοκλήρωση των εκκρεμών επενδυτικών σχεδίων των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων. Ειδικότερα, χορηγείται νέα προθεσμία ολοκλήρωσης η 31η Δεκεμβρίου 2016 για επενδυτικά σχέδια του νόμου 3299/2004, για τα οποία η καταληκτική προθεσμία έληξε στις 31/12/2015. Εάν μέχρι το τέλος του 2016 έχει υλοποιηθεί το 50%, χορηγείται νέα παράταση έως τις 30/6/2018. Μέχρι την ίδια ημερομηνία παρατείνεται η προθεσμία ολοκλήρωσης και για όσα επενδυτικά σχέδια είχαν προθεσμία ολοκλήρωσης την 31/12/2016. Επενδυτικά σχέδια του νόμου 3908/2011 παρατείνονται αναλόγως έως τις 30/6/2017 ή έως τις 31/12/2017.
Η… λιτότητα του νέου νόμου αποτυπώνεται και στο γεγονός ότι τελικώς μπαίνει πλαφόν –κάτι που δεν υπήρχε στο προσχέδιο το οποίο είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση– στο ύψος της ενίσχυσης που αντιστοιχεί σε αυτό που εξοικονομεί ο επενδυτής όταν επιλέγει το κίνητρο του σταθερού φορολογικού συντελεστή. Σημειώνεται ότι, στην περίπτωση των λεγόμενων επενδύσεων μείζονος μεγέθους (επενδύσεις, δηλαδή, με συνολικό επιλέξιμο κόστος άνω των 20 εκατ. ευρώ που δημιουργούν τουλάχιστον 2 θέσεις εργασίας ανά 1 εκατομμύριο επιλέξιμου κόστους επένδυσης), προβλέπεται σταθερός φορολογικός συντελεστής για 12 χρόνια. Η χρήση σταθερού συντελεστή φορολογίας εισοδήματος θα ισχύσει μέχρι την εξάντληση της ενίσχυσης και μέχρι του ποσού των 10 εκατ. ευρώ. Εναλλακτικά, ο επενδυτής μπορεί να κάνει χρήση του κινήτρου της φοροαπαλλαγής με ποσοστό ενίσχυσης 10% και μέχρι του ποσού των 10 εκατ. ευρώ (αν και στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται μέχρι του ποσού των 5 εκατ. ευρώ).
Στο νομοσχέδιο, τέλος, που κατατέθηκε προβλέπεται η υπαγωγή στον καινούργιο αναπτυξιακό αρκετών κατηγοριών σχεδίων από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνεχίζεται όμως η εξαίρεση των φωτοβολταϊκών.