Ο θρύλος της πυγμαχίας, Μοχάμεντ Αλι, πέθανε σε ηλικία 74 ετών από σηπτικό σοκ που οφείλεται σε αδιευκρίνιστα φυσικά αίτια, γνωστοποίησε ένας εκπρόσωπος τύπου της οικογένειας. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν με αναπνευστικά προβλήματα σε νοσοκομείο στο Φοίνιξ των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Επειτα από μάχη 32 χρόνων με τη νόσο του Πάρκινσον, ο Μοχάμεντ Αλι πέθανε σε ηλικία 74 ετών», ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της οικογένειας, Μπομπ Γκάνελ.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η κηδεία του Μοχάμεντ Άλι θα τελεστεί την προσεχή Παρασκευή στο Louisville του Κεντάκι.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, όπως επίσης ο δημοσιογράφος Μπράιαν Γκάμπελ και ο ηθοποιός Μπίλι Κρίσταλ θα εκφωνήσουν τον επικήδειο στη μνήμη του θρυλικού αθλητή.
Ο Μοχάμεντ Αλι θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πυγμάχους στην ιστορία του αθλήματος και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο πρώτος πυγμάχος που κατέκτησε τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, τον οποίο υπερασπίστηκε με επιτυχία συνολικά 19 φορές. Αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση το 1981, έχοντας φτάσει συνολικά στις 56 νίκες, με μόλις πέντε ήττες και κατακτώντας τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών καθώς και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, το οποίο και άλλαξε σε Μοχάμεντ Αλι στη δεκαετία του 1960, όταν ασπάστηκε το Ισλάμ, προσχωρώντας στην οργάνωση των «Μαύρων Μουσουλμάνων». Εντονα πολιτικοποιημένος στα χρόνια της καριέρας του τοποθετήθηκε ανοιχτά σε θέματα που είχαν σχέση με την ελευθερία των Αφροαμερικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες και είχε αρνηθεί να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στάση για την οποία φυλακίστηκε και του αφαιρέθηκε προσωρινά ο τίτλος του πρωταθλητή.
Αδιαφιλονίκητος παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία βαρέων βαρών, ο άνθρωπος τον οποίο αποκαλούσαν «The Greatest» (ο μέγιστος) είχε συγκλονίσει τις ΗΠΑ το 1967 αρνούμενος να υπηρετήσει τη στρατιωτική του υπηρεσία και να πολεμήσει στο Βιετνάμ, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.
Ωστόσο, ξαναέγινε παγκόσμιος πρωταθλητής το 1974, κερδίζοντας τους τίτλους του WBA και του WBC, όταν νίκησε με νοκ αουτ (στον 8ο γύρο) τον Τζορτζ Φόρμαν σε έναν αγώνα που διοργανωθεί στην Κινσάσα του τότε Ζαΐρ, σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, και έμεινε στην ιστορία ως «βροντή στη ζούγκλα».
Εχασε τον τίτλο του από τα σημεία από τον Λέον Σπινκς στις 15 Φεβρουαρίου του 1978 και τον ανέκτησε στη ρεβάνς στις 15 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.Τελείωσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία με ήττα στα σημεία από τον Τζαμαϊκανό Τρέβορ Μπέρμπικ, στις 11 Δεκεμβρίου του 1981 στο αθλητικό κέντρο Βασίλισσα Ελισάβετ στο Νασάου.
Το 1996, αν και φανερά καταπονημένος από τη νόσο του Πάρκινσον, ήταν ο άνθρωπος που άναψε την Ολυμπιακή Φλόγα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα, χαρίζοντας συγκλονιστικές εικόνες σε εκατοντάδες εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο. Το 2005 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, την ανώτατη τιμητική διάκριση του αμερικανικού κράτους για τους πολίτες.
Παγκόσμια συγκίνηση
Ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής, Τζορτζ Φόρμαν, ο μεγάλος αντίπαλός του Αλι στο «μάχη στην ζούγκλα» στο Ζαϊρ, υποστήριξε ότι ήταν «η μεγαλύτερη προσωπικότητα που πέρασε και θα περάσει ποτέ από τον αθλητισμό. Είναι ένας από αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους, που συναντάς ίσως για μόλις μία φορά στη ζωή σου, όπως μία ολική έκλειψη ηλίου. Δεν θα ξαναδούμε κάτι τέτοιο ποτέ. Το μποξ δεν αρκεί για να τον καθορίσει. Ήταν η μεγαλύτερη προσωπικότητα στην ιστορία. Ένα μέρος μου, το καλύτερο, έφυγε μαζί του.»
Ανάλογες και οι δηλώσεις του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή, Εβάντερ Χόλιφιλντ: «Είμαι ευτυχής που γνώρισα τον Άλι, επειδή όταν ήμουν οκτάχρονο παιδί, μου είπαν να γίνω σαν κι αυτόν. Το να πεις ότι «είμαι ο καλύτερος», σε βάζει σε θέση στόχου. Αυτό έκανε ο Άλι. Είναι εκπληκτικό που έγινε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής.»
Ενας ακόμη σταρ των ρινγκ, ο Μάικ Τάισον, παγκόσμιος πρωταθλητής κι αυτός, τόνισε σε μήνυμα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Ο Θεός ήρθε γι' αυτόν τον πρωταθλητή. Αντίο σπουδαίε».
Τη μαχητικότητα και εκτός των ρινγκ επισήμανε και ο «βασιλιάς» του ΝΒΑ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο οποίος μιλώντας στο «ESPN» τόνισε πως ο Αλι αποτέλεσε έμπνευση για εκείνον και για όλους τους Αφροαμερικάνους:
«Ο Αλι είναι ένας από τους λόγους που οι Αφροαμερικανοί σήμερα μπορούμε και κάνουμε αυτά που κάνουμε στον κόσμο του αθλητισμού. Είμαστε ελεύθεροι. Μας επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση σε οτιδήποτε θέλουμε. Το οφείλουμε σε αυτούς και ο Αλί ήταν σίγουρα ο πλέον πρωτοπόρος. Ο κόσμος ξεχνά τι έκανες ως επάγγελμα. Ο κόσμος ξεχνά τα πρωταθλήματα και όλα τα κατορθώματα, αλλά ποτέ δεν ξεχνά το πως τον έκανε κάποιος να νιώσει».