Στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 μια πανέμορφη νεαρή γυμνάστρια μάγεψε κριτές και κοινό. Θυελλώδης προσωπικότητα, η Οξάνα Σκαλντίνα κατάφερνε να μεταφέρει αυτό το στοιχείο και μέσα στο ταπί εκτοξεύοντας τα προγράμματά της στα ύψη. Οι πολιτικές εξελίξεις στην, τότε, Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, ενδεχομένως να της στέρησαν κάποιες διακρίσεις, αλλά τα 10 μετάλλια σε παγκόσμια, τα έξι σε ευρωπαϊκά και το χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο από τη Βαρκελώνη (αγωνίστηκε με την Ενωμένη Ομάδα) δεν μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε… φτωχή συγκομιδή.
Η Οξάνα γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1972 στην Ζαπορόζιε, μία βιομηχανική πόλη που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Δνείπερου, στη νοτιοανατολική Ουκρανία. Ο πατέρας της ήταν μηχανικός και η μητέρα της νηπιαγωγός. Πριν γίνει πέντε ετών, οι γονείς της την πήγαν σε ένα σύλλογο ρυθμικής. Οι πρώτες εντυπώσεις ήταν απογοητευτικές: «Διαθέτει μέτριες ικανότητες», διέγνωσαν οι προπονήτριές της. Ολα αυτά, όμως, άλλαξαν όταν η οικογένεια μετακόμισε στο Κίεβο.
Η Οξάνα πήγε στον σύλλογο των φημισμένων προπονητριών Αλμπίνα και Ιρίνα Ντεριούγκινα. Η Ιρίνα ήταν η μοναδική αθλήτρια της, τότε, Σοβιετικής Ενωσης που είχε κερδίσει δύο παγκόσμιους τίτλους στο σύνθετο ατομικό (1977 και 1979), ενώ στην Ελλάδα κάποιοι, ίσως, τη γνωρίζουν ως σύζυγο του Ολεγκ Μπλαχίν. Οι έμπειρες παλιές αθλήτριες κατάλαβαν ότι είχαν στα χέρια τους μία γυμνάστρια που θα άφηνε εποχή στον χώρο της ρυθμικής. Αμέσως άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίον γυμναζόταν και άρχισαν να δουλεύουν σε προγράμματα που ταίριαζαν στην εκρηκτική προσωπικότητα της μικρής. Εκείνη την εποχή στον σύλλογο προπονούνταν η φημισμένη Αλεξάνδρα Τιμοσένκο.
Η Οξάνα προετοιμαζόταν κάτω… από τη σκιά του «αστεριού» της ΕΣΣΔ, αλλά στο ευρωπαϊκό κύπελλο του 1988 κατάφερε να στρέψει επάνω της το ενδιαφέρον των κριτών. Ηρθε πέμπτη στο σύνθετο ατομικό αλλά κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην μπάλα. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1989, όμως, αποτέλεσε την πρώτη διοργάνωση όπου έκανε αισθητή την παρουσία της. Ηταν η μόνη που κατάφερε να «κοντράρει» την Αλεξάνδρα Τιμοσένκο και της στέρησε τα χρυσά μετάλλια σε σχοινάκι, στεφάνη και κορδέλα. Φυσικά οι προσπάθειες και των δύο συνετέλεσαν για να κατακτήσει η, τότε, ΕΣΣΔ το χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο ομαδικό.
Χρονιά γεμάτη διακρίσεις ήταν και το 1990. Με στόχο να πάρει τα σκήπτρα από τη διάσημη συμπατριώτισσά της επέλεξε δύσκολες ασκήσεις και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ, πρώτευσε σε σχοινάκι, στεφάνη, μπάλα και κορδέλα, αλλά η Τιμοσένκο αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο σύνθετο ατομικό. Στα πρωταθλήματα της ΕΣΣΔ και στο παγκόσμιο κύπελλο, η Οξάνα Σκαλντίνα πρόσθεσε και άλλες χρυσές διακρίσεις στη συλλογή της, με αποτέλεσμα η προπονήτρια Αλμπίνα Ντεριούγκινα να δηλώσει: «Ηρθε η ώρα της Οξάνα». Και γρήγορα επιβεβαιώθηκε. Η κόντρα ανάμεσα στις δύο αθλήτριες είχε ως αποτέλεσμα να ετοιμάσουν εκπληκτικά προγράμματα για το παγκόσμιο πρωτάθλημα ρυθμικής της Αθήνας (1991). Η Οξάνα αγωνίστηκε με πρωτόγνωρο πάθος και οι κριτές έκαναν το όνειρό της πραγματικότητα: της έδωσαν την υψηλότερη βαθμολογία και τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας, αφήνοντας δεύτερη την Τιμοσένκο. Στους τελικούς των οργάνων, όμως, η Αλεξάνδρα Τιμοσένκο πήρε την εκδίκησή της. Κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια αφήνοντας στην Οξάνα μονάχα αυτό στην μπάλα. Οι εμφανίσεις της Σκαλντίνα σε αυτούς τους τελικούς ήταν απογοητευτικές.
Οι σκέψεις για αυτοκτονία
Η αποτυχία στους τελικούς οργάνων έκανε την Οξάνα Σκαλντίνα να σκέπτεται να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Και ενώ ετοιμαζόταν να το κάνει, σκέφτηκε ότι η ρυθμική ήταν η ίδια η ζωή της. Επέστρεψε στα ταπί και άρχισε να δουλεύει με μεγαλύτερο πάθος.
Επέλεγε πάντα τα δυσκολότερα προγράμματα που έκρυβαν και υψηλό ρίσκο. Το εκφραστικό πρόσωπό της μάγευε κριτές και κοινό.
Μεγάλος στόχος της αθλήτριας ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1992. Εκείνη τη χρονιά, όμως, έλαμψε το «αστέρι» της Οξάνα Κόστινα. Θριάμβευσε σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο και η «θέση» της Σκαλντίνα στην Ολυμπιακή Ομάδα άρχισε να… τρίζει. Οταν, μάλιστα, άκουσε σε μία τηλεοπτική εκπομπή να σχολιάζουν τις κακές επιδόσεις της, αποφάσισε να φύγει από το προπονητήριο, αλλά η προπονήτριά της την έπεισε να γυρίσει.
Τελικά, η Σκαλντίνα ταξίδεψε στη Βαρκελώνη, αλλά η Τιμοσένκο κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, οι κριτές επέλεξαν την «οικοδέσποινα» Καρολίνα Πασκουάλ για το ασημένιο και η Οξάνα περιορίστηκε στο χάλκινο. Οταν ανακοινώθηκε η βαθμολογία, η Ουκρανή ξέσπασε σε κλάματα και στο βάθρο χαιρέτησε μόνο τη συμπατριώτισσά της και αρνήθηκε να δώσει το χέρι στην Ισπανίδα. «Στόχος μου ήταν το χρυσό μετάλλιο. Μόλις είδα ότι πήρα το χάλκινο ένιωσα ότι καταστράφηκαν όλα τα όνειρά, οι ελπίδες και τα σχέδιά μου» θα δηλώσει ύστερα από αρκετά χρόνια σε μία συνέντευξή της.
Μετά τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, η Οξάνα Σκαλντίνα έπαθε νευρικό κλονισμό και σκέφτηκε να αυτοκτονήσει. Αυτό που τελικά αποφάσισε ήταν να εγκαταλείψει το αγαπημένο της άθλημα. Οι προπονήτριές της προσπάθησαν να την πείσουν να μείνει στον χώρο, καθώς ήταν μόλις 20 ετών αλλά η ίδια είχε πάρει την απόφασή της και τίποτα δεν στάθηκε ικανό να της αλλάξει γνώμη.
«Είμαι ένα άτομο με περίπλοκο χαρακτήρα»
Η Οξάνα Σκαλντίνα, μετά τον αγώνα της στη Βαρκελώνη, είχε ακόμη έναν λόγο για να εγκαταλείψει τον πρωταθλητισμό. Στο ταξίδι γνώρισε τον Ρώσο αθλητή του μοντέρνου πεντάθλου Ντμίτρι Σβατκόβσκι και ανάμεσα στους δύο νέους γεννήθηκε ένας θυελλώδης έρωτας.
Ο Σβατκόβσκι αποτέλεσε την κύρια αιτία για να εγκαταλείψει η Οξάνα το Κίεβο και να μετακομίσει στη Ρωσία όπου βρήκε δουλειά ως προπονήτρια ρυθμικής. Οι δύο νέοι παντρεύτηκαν και το 1996 απέκτησαν μία κόρη την Ντάρια. Ο σύζυγος της Οξάνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης είχε έρθει δεύτερος στο ομαδικό αλλά το 2000 αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης στο ατομικό. Εκείνα τα χρόνια, η Οξάνα ήταν απασχολημένη με την ανατροφή της κόρης της, ενώ παράλληλα εργαζόταν και ως προπονήτρια. Τη χρονιά που ο άνδρας της κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο, η ίδια έδειχνε στην κόρη τους τα μυστικά του αγαπημένου της αθλήματος. Ολα έδειχναν ότι η μικρή είχε κληρονομήσει το ταλέντο της μητέρας της. Γρήγορα ξεχώρισε στις διοργανώσεις των κορασίδων και των νεανίδων και το 2013 κατέκτησε τα πρώτα της χρυσά μετάλλια στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (στην μπάλα και στο σύνθετο ομαδικό). Η μοίρα, όμως, δεν θέλησε η οικογένεια να αποκτήσει ακόμη μία Ολυμπιονίκη. Το 2014, η μικρή είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στη μέση και παρά τις προσπάθειες τόσο της ίδιας όσο και των γιατρών, αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την αγωνιστική δράση.
Σήμερα, η Οξάνα Σκαλντίνα εξακολουθεί να εργάζεται ως προπονήτρια. Χαίρει εκτίμησης από τη διεθνή κοινότητα του αθλήματος και θεωρείται μία από τις καλύτερες προπονήτριες της Ρωσίας. Η ίδια απολαμβάνει τη δουλειά της, καθώς όπως λέει λατρεύει τη γυμναστική. «Είμαι ένα άτομο με περίπλοκο χαρακτήρα» απαντάει, όταν της ζητήσουν να περιγράψει τον εαυτό της.