Στην αδυναμία του στρατοπέδου του Remain –και του ίδιου του Ντέιβιντ Κάμερον– να αποκρούσει την «ευφυέστατη» εκμετάλλευση του ζητήματος της μετανάστευσης από τους οπαδούς του Leave αποδίδει ο Χιούγκο Ντίξον την επικράτηση των τελευταίων στο ιστορικό δημοψήφισμα της Πέμπτης. O γνωστός αναλυτής και υπέρμαχος της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. εξηγεί ότι το αντίπαλο στρατόπεδο κατάφερε με μαεστρικό τρόπο να ταυτίσει εντελώς ξεχωριστά ζητήματα –την προσφυγική κρίση, τη ζώνη Σένγκεν, την τρομοκρατία, την ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας– προκειμένου να περάσει το μήνυμα ότι η Ε.Ε. ευθύνεται για τις μεταναστευτικές ροές προς τη Βρετανία.
Ενας από τους λόγους που ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να αντικρούσει τους ισχυρισμούς αυτούς, σύμφωνα με τον Ντίξον, είναι ότι «δεν είχε καμία αξιοπιστία στο θέμα της διαχείρισης της μετανάστευσης». Είχε υποσχεθεί, υπενθυμίζει ο ιδρυτής του Reuters Breakingviews, ότι «θα μειώσει την καθαρή ετήσια εισροή μεταναστών στο Ηνωμένο Βασίλειο στις δεκάδες χιλιάδες. Πέρυσι ο σχετικός αριθμός ήταν 333.000. Κανείς λοιπόν δεν τον άκουγε».
Ο Ντίξον προσθέτει ότι το στρατόπεδο του Remain δεν τόνισε αρκετά τα οφέλη της μετανάστευσης για τη βρετανική οικονομία. Γενικότερα, θεωρεί ότι ο Κάμερον εστίασε σχεδόν αποκλειστικά στις αρνητικές συνέπειες της εξόδου και μίλησε ελάχιστα για «τη θετική ατζέντα της παραμονής» και του ρόλου της Βρετανίας στη μεταρρύθμιση της Ε.Ε.
Μετά την προαναγγελία παραίτησης του πρωθυπουργού, ο συνομιλητής της «Κ» προβλέπει ότι θα «δοθεί κανονική μάχη για την ηγεσία», με τον Μπόρις Τζόνσον πιθανότερο νικητή. Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μιας «περιόδου πολιτικής αστάθειας ελληνικού τύπου, με δημοψήφισμα το οποίο θα διαδεχθούν εκλογές». Αναταραχή βλέπει και στις τάξεις των Εργατικών, μνημονεύοντας την αποτυχία του Τζέρεμι Κόρμπιν να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους των Εργατικών υπέρ της παραμονής. Ωστόσο, όπως προσθέτει, το σκηνικό μετά το δημοψήφισμα είναι τόσο ρευστό ώστε το ενδεχόμενο ανάδειξης του Κόρμπιν στην πρωθυπουργία, «που πριν έξι μήνες εθεωρείτο αδιανόητο», πλέον «δεν μπορεί να αποκλειστεί».
Η οικονομική ζημία από το Brexit «θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από τις πολιτικές εξελίξεις», λέει. «Οσο οξύνεται η ένταση στην εσωτερική πολιτική σκηνή και στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. για την έξοδο, τόσο το κόστος θα μεγαλώνει».
Οσο για την Ε.Ε., η συμβουλή του σε σχέση με την αντιμετώπιση των Βρετανών είναι να «παραμείνει ψύχραιμη και να αποφύγει τις εμπρηστικές δηλώσεις», περιμένοντας να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο Λονδίνο. Στο εσωτερικό μέτωπο, συστήνει την αποφυγή μεγάλων αλμάτων ενοποίησης, «που θα εξεγείρουν τους λαϊκιστές». Αντ’ αυτού, προτείνει τεχνικές τροποποιήσεις, που δεν θα συναντήσουν ιδιαίτερες αντιδράσεις αλλά θα συμβάλουν στη σταθερότητα του συστήματος. Μεταξύ αυτών είναι μέτρα για τη μείωση της «εθνικής προτίμησης» (home bias) στα χαρτοφυλάκια κρατικών ομολόγων των τραπεζών αλλά και ο μη υπολογισμός των επενδυτικών δαπανών στην καταμέτρηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.