Σημάδεψε το ρολόι… του χρόνου και το χρυσό

Σημάδεψε το ρολόι… του χρόνου και το χρυσό

5' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η αρχαιοελληνική παροιμία «Αετού γήρας κορύδου νεότης» (του αετού τα γηρατειά ισοδυναμούν με του κορυδαλλού τα νιάτα) μπορεί να μην υπάρχει στα σουηδικά, αλλά η Σουηδία διαθέτει αθλητή που… ενσαρκώνει την παροιμία. Ο Οσκαρ Σουάν έχει γραφτεί στα ρεκόρ Γκίνες, διότι, σχεδόν, 100 χρόνια μετά τα επιτεύγματά του παραμένει ο μεγαλύτερος σε ηλικία αθλητής που έχει κατακτήσει χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο και ο μεγαλύτερος που έχει αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι στις ίδιες διοργανώσεις πήρε μέρος και διακρίθηκε και ο γιος του, Αλφρεντ.

Ο Οσκαρ Σουάν γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1847. Για τα παιδικά του χρόνια δεν υπάρχουν ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Ενα από τα λίγα που έχουν διασωθεί είναι ότι ο μετέπειτα Ολυμπιονίκης υπήρξε άριστος κυνηγός και δεινός σκοπευτής ταράνδων. Στη χώρα της σκανδιναβικής χερσονήσου από τα παλιά χρόνια το κυνήγι αποτελούσε δημοφιλή ενασχόληση. Η οικογένεια Σουάν, σίγουρα, δεν φανταζόταν ότι χάρη σε αυτό το χόμπι δύο από τα μέλη της θα έμπαιναν -και, μάλιστα, με χρυσά γράμματα- στην ολυμπιακή ιστορία. Ο σκοπευτής στις 20 Αυγούστου 1879 απέκτησε έναν γιο τον Αλφρεντ. Από την παιδική ηλικία ο Αλφρεντ μυήθηκε στη σκοποβολή και στο κυνήγι. Πατέρας και γιος αποτέλεσαν ένα αχτύπητο δίδυμο τόσο στο κυνήγι των ταράνδων όσο και αργότερα στον αγωνιστικό αθλητισμό.

Σε ηλικία που η πλειονότητα των αθλητών έχει εγκαταλείψει την ενεργό δράση και ασχολείται με τα σπορ από τη θέση του παράγοντα, ο Οσκαρ Σουάν άρχισε την ολυμπιακή καριέρα του. Στην τέταρτη ολυμπιακή διοργάνωση, στο Λονδίνο το 1908, η Σουηδία συμμετείχε με ομάδα στη σκοποβολή. Για τη χώρα ήταν η αρχή μιας χρυσής ιστορίας στο άθλημα.

Στην ομάδα της Σουηδίας συμμετείχαν δύο Σουάν, ο Οσκαρ και ο γιος του, ο Αλφρεντ. Ο Οσκαρ ήταν, ήδη, 61 ετών και ο γιος του 29. Τότε, στη σκοποβολή υπήρχε το αγώνισμα της κινούμενης ελάφου. Συνολικά, οι σκοπευτές πήραν μέρος σε 15 αγωνίσματα. Στη διοργάνωση του Λονδίνου λέγεται ότι ακούστηκε για πρώτα φορά η φράση: «Το σπουδαιότερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι η νίκη, αλλά η συμμετοχή, όπως ακριβώς το σπουδαιότερο στη ζωή δεν είναι ο θρίαμβος, αλλά ο αγώνας».

Το σίγουρο είναι ότι ο Οσκαρ Σουάν δεν την άκουσε. Αγωνίστηκε με πάθος πρωτόγνωρο για την ηλικία του. Η μεγάλη εμπειρία στο κυνήγι τον βοήθησε και στον αγώνα. Κατέκτησε χρυσά μετάλλια στο αγώνισμα της κινούμενης ελάφου, στο ατομικό (μία βολή) και στο ομαδικό (μία βολή) και χάλκινο στο ατομικό στη διπλή βολή.

Οι σκοπευτές της Σουηδίας θριάμβευσαν, καθώς ανέβηκαν και στην πρώτη θέση του βάθρου στο ομαδικό (μία βολή). Ανάμεσά τους υπήρχε και το νεαρότερο μέλος της οικογένειας Σουάν, ο Αλφρεντ, η συνεισφορά του οποίου θεωρείται καθοριστική για την πρωτιά της χώρας του. Ο Αλφρεντ αγωνίστηκε και στο ομαδικό του τραπ (άλλο αγώνισμα που δεν διεξάγεται στις ημέρες μας) αλλά εκεί πλασαρίστηκε στην 25η θέση.

Η ζωή των Σουάν δεν άλλαξε μετά τον οικογενειακό θρίαμβο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ο Οσκαρ εργαζόταν ως υπάλληλος στο Σουηδικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ιδρύθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1867).

Στις ελεύθερες ώρες, η οικογένεια συνέχισε να ασχολείται με το κυνήγι, σπορ που αποτελούσε την καλύτερη προετοιμασία για τις αθλητικές διοργανώσεις που ακολουθούσαν.

Τους πρόλαβε ο Πόλεμος

Η μύηση των Σουάν στο ολυμπιακό ιδεώδες υπήρξε καθοριστική. Τόσο ο πατέρας όσο και ο γιος μετρούσαν τον χρόνο αντίστροφα προκειμένου να έρθει η επόμενη ολυμπιακή διοργάνωση. Η προπόνηση γινόταν στο κυνήγι και η παλιά γενιά ερχόταν αντιμέτωπη με τη νέα στη διεκδίκηση των θηραμάτων, ενώ στους 5ους Ολυμπιακούς θα ερχόταν αντιμέτωπη και στη διεκδίκηση των μεταλλίων.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης (1912), για πρώτη φορά, πήραν μέρος αθλητές και αθλήτριες από 28 χώρες (3.559 άνδρες, 47 γυναίκες). Το δίδυμο των Σουάν ως οικοδεσπότες είχαν τοποθετήσει υψηλά τον πήχυ. Ο Οσκαρ ήταν 65 ετών αλλά γι’ αυτόν η ηλικία δεν αποτελούσε εμπόδιο. Στο ομαδικό (μονή βολή) του κινούμενου ελαφιού είχε την καλύτερη επίδοση (43 β.), ενώ ο γιος του δεν βρέθηκε σε καλή ημέρα (37 β.). Βέβαια, η Σουηδία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και άφησε στη δεύτερη θέση την ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ο Αλφρεντ Σουάν, όμως, πήρε «εκδίκηση» στο ατομικό. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο ενώ ο πατέρας του έμεινε να τον κοιτάζει από την 5η θέση. Στις διπλές βολές, όμως, ο Οσκαρ ανέβηκε στην τρίτη θέση του βάθρου, ενώ ο Αλφ περιορίστηκε στην 4η θέση. Οι δύο άνδρες πήραν μέρος και σε άλλα αγωνίσματα της σκοποβολής αλλά δεν διακρίθηκαν.

Το 1916, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν προγραμματιστεί να διεξαχθούν στο Βερολίνο. Στις 8 Ιουνίου 1913, το Στάδιο εγκαινιάστηκε με την απελευθέρωση 10.000 περιστεριών αλλά το μήνυμα της ειρήνης δεν βρήκε αποδέκτες. Το 1914 ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η διοργάνωση ματαιώθηκε. Ο Οσκαρ και ο Αλφρεντ Σουάν έχασαν την ευκαιρία να προσθέσουν και άλλα ολυμπιακά μετάλλια στην πλούσια συλλογή τους.

Η ολυμπιακή συμμετοχή στα 73 χρόνια του

Το 1920, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά η σημαία με τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους και εκφωνήθηκε ο όρκος των αθλητών. Ενας, όμως, από τους αγωνιζόμενους που έκλεψαν την παράσταση ήταν ο Οσκαρ Σουάν. Ο «παππούς» της σουηδικής σκοποβολής, στα 73 του χρόνια, πήρε μέρος στη διοργάνωση με τη μακριά λευκή γενειάδα του να ξεπερνάει τα 25 εκατοστά σε μήκος.

Ο ηλικίας 72 ετών και 279 ημερών σκοπευτής πήρε μέρος στο ομαδικό του κινούμενου ελαφιού (διπλές βολές), όπου η Σουηδία κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και ο Οσκαρ μία θέση στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες ως ο γηραιότερος κάτοχος ολυμπιακού μεταλλίου. Στο ομαδικό με μονές βολές ήρθαν 4οι, ενώ στο ατομικό περιορίστηκε στην 7η θέση. Ο Αλφρεντ έφυγε από το Βέλγιο με δύο ασημένια (στο μονό ατομικό και στο ομαδικό με διπλές βολές) και ένα χάλκινο (τραπ ομαδικό).

Η επόμενη διοργάνωση διεξήχθη στη γενέτειρα πόλη του Πιέρ ντε Κουμπερτέν, το Παρίσι (1924). Ο Οσκαρ, παρά τα 76 χρόνια του, συγκαταλεγόταν μεταξύ των κορυφαίων σκοπευτών της Σουηδίας αλλά, λίγες ημέρες πριν από την αναχώρηση της ομάδας, αρρώστησε και δεν συμπεριλήφθηκε. Στη Γαλλία ταξίδεψε ο Αλφρεντ Σουάν. Πήρε μέρος σε πέντε αγωνίσματα και έφυγε από την «πόλη του φωτός» με ασημένιο μετάλλιο στο ομαδικό του κινούμενου ελαφιού (μονές βολές) και δύο χάλκινα (στο ατομικό και στο ομαδικό με διπλές βολές). Ηταν η τελευταία διοργάνωση όπου η οικογένεια διέθετε εκπρόσωπο. Τρία χρόνια αργότερα, ο Οσκαρ έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 79 ετών. Ο γιος του δεν πρόλαβε να διεκδικήσει από τον πατέρα του τον τίτλο του γηραιότερου Ολυμπιονίκη. Δεν αγωνίστηκε στη διοργάνωση του 1928 (δεν διεξήχθη το αγώνισμα του κινούμενου ελαφιού) και πέθανε στις 16 Μαρτίου 1931 (51 ετών), στη Στοκχόλμη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή