Με το πέρας των εορτασμών της «ημέρας ανεξαρτησίας» και την έλευση των πρώτων πολιτικών και οικονομικών τριγμών, το μοναδικό πράγμα που έχει ήδη ξεκαθαρίσει είναι ότι όσοι ηγήθηκαν της καμπάνιας υπέρ του Leave δεν είχαν κανένα πλάνο για την επόμενη μέρα. Αυτό έγινε εμφανές από τις πρώτες κιόλας ημέρες μετά το δημοψήφισμα, καθώς οι ηγέτες της καμπάνιας έδειχναν ανέτοιμοι και φοβισμένοι να αντιμετωπίσουν το αποτέλεσμα, παίρνοντας πίσω υποσχέσεις και αδυνατώντας να απαντήσουν συντεταγμένα σε βασικές, αναμενόμενες ερωτήσεις, συμβάλλοντας και αυτοί με τον τρόπο τους στην αίσθηση πολιτικού χάους που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη Βρετανία. Η ανετοιμότητα αυτή υποσκάπτει την όποια αξιοπιστία τους, με κίνδυνο να πλήξει σημαντικά τις μετέπειτα πολιτικές καριέρες τους, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό συγκεκριμένα για τον Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος προσπαθεί να χτίσει την εικόνα του ηγέτη της επόμενης μέρας.
Ωστόσο, οπουδήποτε έχουν υποδείξει κάποια κατεύθυνση, αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με της υποσχέσεις τους προ του δημοψηφίσματος. Σε ζητήματα όπως η μετανάστευση και οι κρατικές δαπάνες για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, η συμμαχία του Leave έχει υποχωρήσει αισθητά από τoυς πιο λαϊκίστικους και υπερβολικούς ισχυρισμούς της. Για παράδειγμα, ο Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, πρώην ηγέτης των Τόρις και υποστηρικτής του Brexit, ανακάλεσε την υπόσχεση των ηγετών του Leave περί ανακατανομής των 350 εκατομμυρίων λιρών, που κατά τους ισχυρισμούς τους παραχωρούσε εβδομαδιαίως η Βρετανία στην Ε.Ε., στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, δηλώνοντας ότι η «μερίδα του λέοντος» αυτού του ποσού θα δοθεί στην Υγεία, αφού όμως πρώτα καλυφθούν, με μέρος αυτών των χρημάτων, οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης στους Βρετανούς αγρότες. Αντίστοιχες υποχωρήσεις έγιναν και για το ζήτημα της μετανάστευσης, με τον ευρωβουλευτή των Συντηρητικών Ντάνιελ Χάναν να δηλώνει ότι «όσοι ψήφισαν υπέρ του Brexit και πιστεύουν ότι πλέον θα υπάρχει μηδενική μετανάστευση από την Ε.Ε., θα απογοητευτούν».
Παρότι αυτές οι ανασκευές μπορεί να είναι απαραίτητες για την εξάλειψη των μη ρεαλιστικών προσδοκιών, την ίδια στιγμή κρύβουν σημαντικούς κινδύνους για τον Τζόνσον και τους Συντηρητικούς, προερχόμενους κυρίως από το λαϊκίστικο Κόμμα Ανεξαρτησίας (UKIP). Ο Μάθιου Γκούντουιν, καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «αν δεν εφαρμοστούν τολμηρές μεταρρυθμίσεις για τη μετανάστευση, θα είναι σαν κάποιος να ρίχνει βενζίνη στη φωτιά του UKIP, η οποία καίει σταθερά από το 2010». Ωστόσο, μέσω της στήλης του στην Daily Telegraph, ο Τζόνσον ανέφερε τη Δευτέρα ότι η μετανάστευση δεν αποτελεί ζήτημα υψίστης σημασίας, τονίζοντας ότι δεν πιστεύει ότι όσοι ψήφισαν Leave το έκαναν λόγω των αγωνιών τους γι’ αυτό το θέμα. Επίσης περιέγραψε τη μελλοντική σχέση της Βρετανίας με την Ε.Ε. ως μια σχέση που θυμίζει αυτή της Ενωσης με τη Νορβηγία, στην οποία θα επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπινου και εργατικού δυναμικού, και η Βρετανία θα έχει πρόσβαση στην κοινή αγορά, χωρίς όμως να λαμβάνει μέρος στη λήψη των αποφάσεων στις Βρυξέλλες, παρότι κατά τη διάρκεια της καμπάνιας είχε απορρίψει ρητά το νορβηγικό παράδειγμα.
Ελλειψη συνοχής
Σύμφωνα με τον Τόνι Τράβερς, καθηγητή κυβερνητικής πολιτικής στο London School of Economics, η τωρινή στροφή των κύριων υποστηρικτών του Leave εξηγείται από την έλλειψη συνοχής της καμπάνιας τους. «Δεν υπήρχε συνοχή, καθώς δεν είχαμε ένα πολιτικό κόμμα που μάχεται για να ανέλθει στην εξουσία, αλλά μία αλλόκοτη συμμαχία που, ενώ μαχόταν ενάντια σε κάτι συγκεκριμένο, δεν είχε ξεκάθαρη και συνεπή άποψη για το τι ακριβώς μάχεται», ανέφερε σχετικώς. Οπως δήλωσε ένας βουλευτής των Συντηρητικών και υποστηρικτής του Brexit, όταν ρωτήθηκε για τα πλάνα του «στρατοπέδου» του μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, «δεν υπάρχει πλάνο, η καμπάνια του Leave δεν έχει πλάνο για τη μετά Brexit εποχή», προσθέτοντας ότι «ο αριθμός 10 θα έπρεπε να έχει πλάνο», αναφερόμενος στο γραφείο του πρωθυπουργού.