Όνειρο που διαρκεί

4' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H Federica Zanco Fehlbaum χαμογελά, κι όσο συζητάμε διαπιστώνω ότι πίσω από το ειλικρινές αυτό χαμόγελο κρύβεται μια πολύ καλλιεργημένη γυναίκα. «Για να πάρεις πρέπει να δώσεις», αναφέρει. «Πριν απ’ όλα, να είσαι καλός οικοδεσπότης, έλεγε ο Charles Eames. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί η Vitra, την οποία εμείς οι ίδιοι αποκαλούμε Project Vitra, λόγω του τρόπου με τον οποίο η εταιρεία διευθύνεται και κατευθύνεται». Συναντηθήκαμε στην Αθήνα με την ευκαιρία της έκθεσης «Eames by Vitra» που παρουσιάστηκε τον Μάιο στην El Greco Gallery-Vitra Showroom Athens. Βενετσιάνα, σπούδασε αρχιτεκτονική στη Βενετία, ολοκλήρωσε διδακτορικές σπουδές και, αφού εργάστηκε ως αρχιτέκτων σε Λονδίνο και Μιλάνο, στα τέλη του ’80 προσανατολίστηκε στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε στο τμήμα design του Domus, της Βίβλου του design εκείνη την εποχή. «Εκεί πρωτοδιάβασα για τον Πικιώνη», θυμάται. Σήμερα είναι διευθύντρια του Barragan Foundation και από το 1995, που παντρεύτηκε τον Rolf Fehlbaum, κατοικούν στη Βασιλεία, έχοντας αποκτήσει μία κόρη. Εκεί εδρεύει η οικογενειακή εταιρεία του συζύγου της: η Vitra.

Όνειρο που διαρκεί-1

Το Σπίτι των Eames, δεκαετία 1950.

Όνειρο που διαρκεί-2

Charles & Ray Eames.  

Όνειρο που διαρκεί-3

Εικόνα από το φιλμ House — After Five Years of Living, Charles and Ray Eames, 1955. 

Όνειρο που διαρκεί-4

Σετ γυρίσματος ταινίας, δεκαετία 1950.

Όνειρο που διαρκεί-5

Organic Chair, Charles Eames & Eero Saarinen, 1940.

Όνειρο που διαρκεί-6

Το πτυσσόμενο τραπέζι των  Eames με φρούτα (περ.1950), από το φωτογραφικό πορτφόλιο The Gifted Eye of Charles Eames.

 

«To Project Vitra ξεκίνησε στη Βασιλεία και στο Βάιλ αμ Ράιν το 1957. Η μητέρα του Rolf, η Erika, είχε την ιδέα για την αγορά του οικοπέδου, όπου σήμερα αναπτύσσεται το συγκρότημα Vitra Campus. Ο πατέρας του, από οικογένεια σιδεράδων, κατασκεύαζε βιτρίνες και εκθετήρια για μαγαζιά. Μετά τον πόλεμο ταξίδεψε στην Αμερική – όπου πρωτοείδε πλαστική καρέκλα, μια καρέκλα Eames – και διέκρινε το μέλλον! Εκείνη την εποχή, ο Willi και η Erika Fehlbaum συναντήθηκαν με ένα άλλο μεγαλειώδες ζευγάρι, τον Charles και τη Ray Eames». Τότε, βεβαίως, δεν διαφαινόταν ότι οι τολμηροί αυτοί άνθρωποι θα συνδιαμόρφωναν την πολιτιστική πρωτοπορία του 20ού αιώνα. Σήμερα η Vitra εξακολουθεί να κατασκευάζει τα «Classics», αλλά δημιουργεί και νέα προϊόντα, μέσα από μια εντατική διαδικασία που συνδυάζει τη μηχανική υπεροχή με τον ιδιοφυή σχεδιασμό κορυφαίων designers. Συγκεντρωμένη στο Vitra Campus, η εταιρεία εξελίσσει το δικό της μοντέλο επιχειρηματικότητας. «Για την οικογένεια Fehlbaum, το Project Vitra είναι ένα οικογενειακό project 365 μέρες το χρόνο. Σήμερα βρίσκεται στο τιμόνι η τρίτη γενιά, με επικεφαλής τη Nora, ανιψιά του Rolf και μητέρα τεσσάρων παιδιών! Στο Vitra Campus, σε κτίρια και κατασκευές που έχουν σχεδιαστεί από κορυφαίους αρχιτέκτονες – ανάμεσά τους οι Tadao Ando, Antonio Citterio, Frank Gehry, Zaha Hadid, Jean Prouvé, Renzo Piano, SANAA –, δεχόμαστε ετησίως 350.000 επισκέπτες. Κανένα κτίριο δεν δημιουργήθηκε από ματαιοδοξία, όλα εξυπηρετούν μια ανάγκη». Έχει αδυναμία σε κάποιο από αυτά; «Ίσως στο VitraHaus των Herzog & De Meuron, την καρδιά του Campus. Τρέφω, επίσης, μεγάλη τρυφερότητα για το Μουσείο, ένα μικρό κτίριο του Gehry, που σχεδιάστηκε πριν από τους υπολογιστές (1989) και διαθέτει ανθρώπινο άγγιγμα. Δεν είναι ακριβό και αλλάζει με κάθε έκθεση. Για διαφορετικούς λόγους, αγαπώ το Fire Building, το πρώτο κτίριο της Zaha Hadid, μιας θαυμάσιας γυναίκας που μας λείπει πολύ… Το Campus είναι φτιαγμένο με αγάπη. Και, το σπουδαιότερο, είναι συγχρόνως τόπος εργασίας και παραγωγής, τόπος πολιτισμού και τόπος διασκέδασης!» Στις 3 Ιουνίου εγκαινιάζεται το Vitra Schaudepot (Deposit for show), των Herzog & De Meuron, για να στεγάσει μέρος της μόνιμης συλλογής, περίπου 400 από 700 ιστορικά κομμάτια.

Όνειρο που διαρκεί-7

Eames Storage Unit ESU, 1949.

Όνειρο που διαρκεί-8

Elliptical Table ETR, 1951.

Όνειρο που διαρκεί-9

Lounge Chair, 1956.

Όνειρο που διαρκεί-10

Eames House Bird. 

Όνειρο που διαρκεί-11

Eames Plastic Chair, 1950.

Γνωρίζοντας την αγάπη της για την Ελλάδα, την παρακαλώ να μεταφέρει τη σχέση αυτή στη συζήτησή μας. «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι του 17ου αιώνα και ως παιδί έπαιζα πάνω σε ρωμαϊκά και βυζαντινά ερείπια! Η σχέση μου με την Ελλάδα ξεκινά από τα παιδικά μου βιβλία. Είχα διαβάσει τα ομηρικά έπη χιλιάδες φορές κι είχα λατρέψει την Οδύσσεια στην ιταλική τηλεόραση, με Πηνελόπη την Ειρήνη Παππά! Το πρώτο μου ταξίδι με σακίδιο ήταν στην Ελλάδα. Μου είπαν “δεν θα σου αρέσει η Αθήνα, μείνε μια μέρα και φύγε για τα νησιά”. Έμεινα μια εβδομάδα – αγάπησα αμέσως το νεοκλασικό και το μοντέρνο κομμάτι της πόλης. Ξαναγύριζα σχεδόν κάθε χρόνο. Αγαπώ τη γλώσσα, θα ήθελα να μάθω ελληνικά και να αποκτήσω ένα δικό μου μέρος, θα ήθελα να τελειώσει η ζωή μου εδώ… Επιθυμώ να γνωρίσω περισσότερο τα βουνά – δύσκολα τοπία, δύσκολες ζωές, κατσίκια και πρόβατα, μυθολογία, κορφές και ποτάμια, ο Όλυμπος… Η ελληνική θάλασσα είναι η ωραιότερη του κόσμου – κι έχω δει πολλές, είμαι ιστιοπλόος και δύτρια. Η μόνη θάλασσα χωρίς την οποία δεν μπορώ να ζήσω είναι το Αιγαίο, η θάλασσα των θεών. Αισθάνομαι απόλυτα Ευρωπαία, λατρεύω την ιδέα των κοινών αξιών. Η Ελλάδα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Ευρώπης, εάν έλειπε, όλο το οικοδόμημα θα κατέρρεε».

 

PHOTOS: EΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ VITRA ΚΑΙ ΤΟΥ EAMES OFFICE. © EAMES OFFICE, LLC.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή