O Τομ Χανκς πήρε στους ώμους του σχεδόν ολόκληρο το βάρος του μπεστ σέλερ «Ενα ολόγραμμα για τον βασιλιά» (***) και έβγαλε ασπροπρόσωπο τον σκηνοθέτη Τομ Τίκβερ, που είχε αναλάβει να το μεταφέρει στην οθόνη. Το μυθιστόρημα του Ντέιβ Εγκερς ήρθε στα μέτρα μιας χαμηλότονης δραματικής κομεντί, στην κόψη του παραλόγου, στην οποία ο Χανκς κλέβει την παράσταση με την ερμηνεία του.
Ο Αλαν, διευθυντικό στέλεχος σε αμερικανική εταιρεία τηλεπικοινωνιών, προσγειώνεται στην Τζέντα, έχοντας στις αποσκευές του τεχνολογία αιχμής. Η δουλειά του είναι να πείσει τον Σαουδάραβα βασιλιά να γίνει στρατηγικός επενδυτής σε ένα σύστημα επικοινωνίας που χρησιμοποιεί ολογράμματα. Ο Αλαν, ο οποίος στο παρελθόν χρεώθηκε το κλείσιμο της αλυσίδας παραγωγής γνωστής αμερικανικής βιομηχανίας ποδηλάτων, βιώνει σφοδρή κρίση μέσης ηλικίας. Ο γάμος του έχει χρεοκοπήσει (κάτι που θα συμβεί και στη διευθυντική του καριέρα, αν δεν κερδίσει τη συμπάθεια του βασιλιά), ενώ η επικοινωνία με την κόρη του είναι προβληματική.
Κάθε πρωί χάνει το λεωφορείο (η ομάδα του εργάζεται μακριά από την Τζέντα, σε μια τέντα στην έρημο, όπου πρόκειται να χτιστεί μια νέα πόλη)· μέρα με τη μέρα αποξενώνεται όλο και πιο πολύ από το περιβάλλον του. Φαντάζει άλλοτε σαν «χαμένος στη μετάφραση» κι άλλοτε σαν «ναυαγός» σε έναν σχεδόν σουρεαλιστικό κόσμο. Η φιλία του με έναν ταξιτζή, που ακούει αμερικανική ποπ της δεκαετίας του ’70, αλλά και η γνωριμία του με μια γιατρό, που θέλει να πάρει διαζύγιο, θα αλλάξουν τη ζωή του.
Ο «Θρύλος του Ταρζάν» (**) του Ντέιβιντ Γέιτς ξαναφέρνει στην επικαιρότητα έναν από τους δημοφιλέστερους χάρτινους ήρωες του εικοστού αιώνα. Η σημερινή ταινία είναι σαν σίκουελ του «Γκρέιστοουκ», της πιο ενδιαφέρουσας κινηματογραφικής ταινίας γύρω από τον λογοτεχνικό ήρωα του Εντγκαρ Ράις Μπάροουζ.
Ο Τζον Κλέιτον (ο Ταρζάν) επιστρέφει στο Κονγκό, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Τζέιν και από έναν απεσταλμένο του Αμερικανού προέδρου, που θέλει να πατάξει το δουλεμπόριο. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με σατανικούς Βέλγους αποικιοκράτες, αλλά και με αδίστακτους δουλεμπόρους. Παίζουν: Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Μάργκο Ρόμπι, Κριστόφ Βάλτς, Σάμιουελ Τζάκσον.
Το «Κάθαρση: έτος εκλογών» (***) είναι καλογυρισμένη ταινία, άριστα ισορροπημένη μεταξύ θρίλερ και περιπέτειας τρόμου. Το σινεμά του Κάρπεντερ και του Ρομέρο αφομοιώθηκαν σε μια άκρως ενδιαφέρουσα φόρμα. Το σενάριο όμως συναρμολογήθηκε από κλισέ που συναντάμε σε graphic novel. Στο κοντινό μέλλον οι ΗΠΑ κυβερνώνται από ένα λευκό ιερατείο (βλέπε Ντόναλντ Τραμπ), που συνωμοτεί εναντίον μιας δημοκρατικής πολιτικού (βλέπε Χίλαρι Κλίντον) η οποία, αν εκλεγεί, θα καταργήσει τη «νύχτα της κάθαρσης» – κάτι σαν το Χάλοουιν, μόνον που μπορείς να σκοτώσεις ελεύθερα χωρίς νομικές συνέπειες.
Η «Ομορφότερη εποχή» (***) της Κατρίν Κορσινί θυμίζει λίγο γαλλική εκδοχή του «Μυστικού του Brokeback Mountain». Στο Παρίσι του 1971, που ζει μετασεισμούς του Μάη του ’68, γνωρίζονται και ερωτεύονται η Ντελφίν, που μόλις ήρθε από το χωριό της, και η Καρόλ, δυναμική φεμινίστρια. Λίγο μετά θα συμβιώσουν στο αγρόκτημα της Ντελφίν. Παίζουν: Σεσίλ Ντε Φρανς, Ιζιά Χιγκελίν.