«Ολα αρχίζουν με μια άρνηση» – αυτός είναι ο πρώτος στίχος της δεύτερης ποιητικής συλλογής του Δημήτρη Πέτρου (γενν. 1970), με τον τίτλο «Χωματουργικά» (εκδ. Μικρή Αρκτος). Η ποίηση, μεταξύ άλλων, υπήρξε ανέκαθεν η άμυνα ενώπιον του εκφοβισμού της πραγματικής πραγματικότητας.
Αυτή η άρνηση, με την οποία μας εισάγει ο Πέτρου στον σκονισμένο κόσμο του, είναι άλλη μία ένδειξη ότι ο κόσμος που μας περιβάλλει δεν είναι φτιαγμένος «από τα υλικά των ονείρων»· αρχιτέκτων παραμένει ο σπαραγμός και η λύπη· εκείνη η αδιόρατη κουρτίνα που χωρίζει την προσδοκία από τα δεδομένα. Πάνω σ’ αυτόν τον πρώτο στίχο ο ποιητής μάς αφηγείται μια ιστορία, η οποία διασώζει την ομορφιά μέσα από τον ρυθμικό χτύπο των ποιημάτων.
Ο Πέτρου επενδύει στον ποιητικό ρυθμό, διότι μ’ αυτόν τον τρόπο προκαλεί τις κρυμμένες δυναμικές του αφηγητή. Στα «Χωματουργικά», η επίσκεψη σε υπαρκτά, χωρικά ή διανοητικά, τοπία –τα οποία, αν και αληθινά, κανείς δεν μας εγγυάται την ακρίβειά τους, ούτε καν ο ίδιος ο ποιητής– χρησιμοποιείται ως σύνορο της έκτασης που ορίζεται από ένα «δεν».
Αυτό το «δεν», η άρνηση που λέγαμε στην αρχή, εμφανίζεται σε όλη τη συλλογή. Ο Πέτρου αποπειράται να ορίσει τον κόσμο κυρίως μέσα απ’ όσα εκείνος δεν είναι. Αποφεύγοντας εξάπαντος, ωστόσο, τη μικρομιζέρια της αρνητικότητας, πράγμα δύσκολο για τους ποιητές σήμερα, ο ποιητής, μ’ αυτό το «δεν», ξεφλουδίζει την ψεύτικη επικάλυψη που μας προστατεύει από τη σύγκρουση με την πραγματικότητα, ενώ σταδιακά αποκαλύπτει ότι «συνεχίζουμε μόνοι/ αποφεύγοντας τις τρύπες».
Ο Δημήτρης Πέτρου δεν έχει ευκολίες, ακόμη κι όταν η καλά φιλτραρισμένη από εύπεπτα λεκτικά σχήματα ειρωνεία του υποδηλώνει τη βολική θέση άμυνας σε όποιον ανθρώπινο αγώνα. Εάν στο πρώτο του βιβλίο («Α΄ Παθολογική», εκδ. Μικρή Αρκτος 2013) είχε ρίξει αυλαία απευθυνόμενος στον ποιητή («Τι να σου κάνω κι εσένα, ποιητή μου;/ Πνιγμένος στον βυθό μιας ανθολογίας./ Με σκυμμένο το κεφάλι έγραφες/ το τέλος της ιστορίας»), στα «Χωματουργικά» αυτή η ιστορία ανατροφοδοτείται, παρέα στην ωραία διαδρομή που ο ποιητής μάς παραδίδει και μας υπόσχεται.