Κύριε διευθυντά
Αυτές τις ημέρες, εξαιτίας της αναβολής εκδικάσεως κάποιων, με πολιτικό ενδιαφέρον, σημαντικών δικών και άλλων που σέρνονται στο ακροατήριο των δικαστηρίων για χρόνια, απεκαλύφθησαν όλες οι ανεπάρκειες του ελληνικού δικαστικού συστήματος. Είναι, όμως, γεγονός ότι οι δικαστικές αρχές, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες κάποιων αφοσιωμένων δικαστικών λειτουργών, επιτελούν το έργο τους παρά την έλλειψη της αναγκαίας υποδομής και τεχνολογικής υποστήριξης. Κατά την κατ΄ ουσίαν εξέταση της υποθέσεως, ανακύπτουν διάφορα διαδικαστικά εμπόδια από την επίκληση εκ μέρους των κατηγορουμένων διεθνών συνθηκών και του άρθρου 6. παρ. 1 της ΕΣΔΑ περί δικαίας δίκης, στην οποία καθένας δίνει τη δική του ερμηνεία. Το άρθρο 236 Κ. Ποιν. Δικ. εισήγαγε την υποχρέωση κοινοποιήσεως στον αλλοδαπό κατηγορούμενο των εισαγωγικών της δίκης εγγράφων μεταφρασμένων στη μητρική του γλώσσα. Εάν η διάταξη αυτή ερμηνευθεί σύμφωνα με το γράμμα και τον σκοπό του νόμου και όχι με την άποψη των δικηγόρων υπερασπίσεως στις πολυσυμμετοχικές δίκες, απαιτείται η κοινοποίηση εν μεταφράσει στη μητρική γλώσσα κάθε κατηγορουμένου εκείνων των σημείων του παραπεμπτικού βουλεύματος που τον αφορούν σε όλες τις μορφές συμμετοχής του. Στο σημείο αυτό, προτείνω, όπως σε συνεννόηση με την Ε.Ε., το άρθρο 236 Α Κ Ποιν. Δικ. να συμπληρωθεί ως εξής: Οταν υπάρχει νομίμως διορισμένος αντίκλητος του κατηγορουμένου, αρκεί η επίδοσις σε αυτόν των παραπεμπτικών εγγράφων μόνο στην ελληνική γλώσσα, ώστε να μην έχουμε το φαινόμενο δίκες κατηγορουμένων που για τη μητρική τους γλώσσα, π.χ. σουαχίλι, δεν υπάρχουν ικανοί μεταφραστές να μην μπορούν να διεξαχθούν ποτέ.
Λεανδρος Τ. Ρακιντζης – Αρεοπαγίτης Ε. Τ.