Σχεδόν ως υπαρξιακή σύγκρουση με τις κινηματικές καταβολές τουλάχιστον ενός μέρους του ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται για την κυβέρνηση η υποχρέωση επιβολής της νομιμότητας και εφαρμογής δικαστικών αποφάσεων, όσον αφορά τις καταλήψεις κτιρίων. Για άλλη μία φορά, ίσως με περισσότερο εμφατικό τρόπο από κάθε άλλη, το κόμμα εγκαλεί την κυβέρνηση για τις πρακτικές της και η αντίδραση μαρτυρά την πίεση μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ σε οτιδήποτε παραπέμπει σε άσκηση αστυνομικής εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας επέλεξε, και στις δύο κυβερνήσεις που σχημάτισε μετά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, για τη θέση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη στελέχη που δεν προέρχονταν από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ: τον κ. Γιάννη Πανούση ως εξωκοινοβουλευτικό και τον σημερινό υπουργό Νίκο Τόσκα, ο οποίος προέρχεται από τη συνεργαζόμενη με τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτική κίνηση ΠΡΑΤΤΩ. Ο κ. Γιάννης Πανούσης είδε το κόμμα ουκ ολίγες φορές να ζητεί την απομάκρυνσή του και φαίνεται ότι ήρθε η σειρά του κ. Τόσκα να εισπράξει την «αλλεργία» μέρους του κόμματος σε οποιαδήποτε αστυνομική παρέμβαση σε κινηματικές διαδικασίες, είτε αυτές αφορούν διαδηλώσεις είτε διαμαρτυρίες ή καταλήψεις. Την ίδια στιγμή, πάντως, που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διατηρήσει αλώβητο τον ομφάλιο λώρο με κινηματικές μορφές δράσης, οι ομάδες που κινούνται στον χώρο των αντιεξουσιαστών, και παραδοσιακά διεκδικούν ηγετικό ρόλο σε αυτές τις κινητοποιήσεις, εμφανίζονται να τοποθετούνται πλέον απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση.
Ετσι, τις προηγούμενες ημέρες διαμορφώθηκε μια περίπλοκη κατάσταση, με τα εξής δεδομένα: ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε την αντίθεσή του με την αστυνομική επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Τόσκας έσπευσε να παράσχει πολιτική κάλυψη στις ενέργειες της αστυνομίας. Η κίνηση των «53+» φρόντισε δημοσίως να αποδοκιμάσει οποιαδήποτε πολιτική επαναφοράς του δόγματος «νόμος και τάξη» και να καταστήσει σαφές ότι «όσοι δικαιολογούν το χθεσινό χτύπημα σε “αλληλέγγυους” και χώρους φιλοξενίας προσφύγων θα μας βρούνε απέναντί τους», «φωτογραφίζοντας» τον κ. Τόσκα. Η πολιτική κίνηση του Ν. Κοτζιά, ΠΡΑΤΤΩ, από την οποία προέρχεται ο κ. Τόσκας, έσπευσε να καταγγείλει τον ΣΥΡΙΖΑ και να υπερασπισθεί, ως εκπορευόμενους από την καθοδήγηση του πρωθυπουργού, τους χειρισμούς του κ. Τόσκα. Οι εξελίξεις με επιθέσεις σε γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσαν την αντίδραση της Κουμουνδούρου, που σε χθεσινή ανακοίνωσή της έκανε λόγο για «ενέργειες αντικειμενικά προβοκατόρικες, που οδηγούν σε συντηρητικοποίηση των αντανακλαστικών της κοινωνίας» , για «αυτόκλητους “εργολάβους” του κινήματος» και για «μαφιόζικες πρακτικές».
Το Μέγαρο Μαξίμου τηρεί στάση ουδέτερου παρατηρητή, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο περισσότερο από σαφές ότι δεν θέλει να εμπλακεί και αναμένει την εκτόνωση της κατάστασης. Είναι εμφανής η αμηχανία της κυβερνητικής ηγεσίας, η οποία επιλέγει τη σιωπή, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρει θέση. Θα πρέπει, ταυτόχρονα, να: Σεβαστεί τις ευαισθησίες του κόμματος για το δικαίωμα στην κινηματική δράση. Να διαχειριστεί την πίεση του κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ, που έχει τελείως διαφορετική προσέγγιση στα ζητήματα αυτά. Να ικανοποιήσει το σαφές αίτημα του ΠΡΑΤΤΩ για πολιτική κάλυψη του κ. Τόσκα, το οποίο προφανώς εκπορεύεται και από τον κ. Κοτζιά. Να μην έρθει σε σύγκρουση με την υποστήριξη κατά το παρελθόν κινηματικών δράσεων και πρακτικών. Ασφαλέστερο καταφύγιο έναντι της πολυπλοκότητας της κατάστασης αποδεικνύεται η σιωπή.