Από τη μια, «οι αντιεξουσιαστές κλιμακώνουν τη δράση τους» ως απάντηση στις εφόδους της ΕΛ.ΑΣ. για την εκκένωση κατειλημμένων κτιρίων στη Θεσσαλονίκη. Από την άλλη, «τρομοκράτες στέλνουν δέμα-βόμβα» σε δικαστικό που συμμετέχει στη δίκη για την πολύκροτη υπόθεση του πλοίου με το φορτίο ηρωίνης «Noor One». Συμπέρασμα: έχει και η Ελλάδα τους «μαχητές» της. Προφανώς, δεν υπάρχουν αναλογίες με τους παρανοϊκούς δολοφόνους του ISIS και οποιαδήποτε σύγκριση θα ήταν προκλητικά αφελής και ασφαλώς επικίνδυνη. Ομως και οι «μαχητές των Εξαρχείων», όσοι επιχειρούν επιθέσεις με μολότοφ στο σπίτι του υπουργού Επικρατείας, προκαλούν φθορές σε γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ (και άλλων κομμάτων στο παρελθόν), καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια και εκπαιδευτικά ιδρύματα, καταστρέφουν, χρησιμοποιούν κουκούλες, ξύλα, βαριοπούλες, εμφορούνται από μίσος για την κοινωνία. Η «εξουσία», στην οποία υποτίθεται ότι απευθύνονται, είναι απλώς μια λέξη φορτισμένη και θορυβώδης, που αποτελεί μέρος της σύγχυσής τους (ο προσδιορισμός «ιδεολογικής» είναι μάλλον άστοχος και άτοπος). Οι δε αποστολείς δεμάτων-εκρηκτικών μηχανισμών, που αναλαμβάνουν να διαμηνύσουν τα «δέοντα» στους εκπροσώπους της Δικαιοσύνης (συνέβη και αρχές Ιουνίου παρόμοιο περιστατικό), ευαγγελίζονται την κατάλυση κάθε νόμου και τάξης.
Εκφοβισμός, βία, δεν θρηνούμε θύματα μάλλον από τύχη. Στην περίπτωση των αντιεξουσιαστών – «αλληλέγγυων», υπάρχει και μια θολή αντίληψη περί «αξιών της Αριστεράς», που μετατρέπει τη σύγκρουση σε ενδοσυριζαϊκή – ενδοκομματική διαμάχη πολλών Αριστερών και αναρίθμητων ιδεολογημάτων, με την ιδεοληψία ως κοινή βάση εκκίνησης.
Ο πληθυσμός τού «ενάντια» φαίνεται να μεγεθύνεται. Οπως και όσοι ανενόχλητα στοχοποιούν. Ανθρωποι που ζουν στην επικράτεια της αυθαιρεσίας, που αντλούν επιβεβαίωση από την πρόκληση και την τρομοκρατία, που θρέφονται από την καταστροφή δημόσιας, κυρίως, περιουσίας. Το φαινόμενο έχει απασχολήσει και αναλυθεί, καθώς μεταλλάσσεται και μετονομάζεται στα χρόνια. Εκείνο που ακόμη δεν έχει γίνει απολύτως σαφές είναι το ενωμένο και συμπαγές μέτωπο της πολιτικής εξουσίας απέναντι σε παρόμοια περιστατικά. Είτε στρέφονται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ είτε εναντίον της Ν.Δ. ή του ΠΑΣΟΚ, πρέπει η θέση και η στάση να είναι κοινές και αμείλικτες. Τα παράθυρα κρυπτοεκδικητικότητας γίνονται εύκολα αρένες αιματοχυσίας.