ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Ως μία από τις πιο επίμονες φωνές υπέρ της διατήρησης αμερικανικών προγραμμάτων αρωγής προς το Ιράκ, ακόμη και μετά την αποχώρηση στρατευμάτων των ΗΠΑ από τη χώρα, περιγράφουν στελέχη της κυβέρνησης Ομπάμα τη Χίλαρι Κλίντον.
Σε εσωτερικά μνημόνια και πρακτικά συσκέψεων της ομάδας εθνικής ασφάλειας της κυβέρνησης, η κ. Κλίντον εμφανίζεται να πιέζει τον Λευκό Οίκο και το Κογκρέσο για κεφάλαια χρηματοδότησης προγραμμάτων, αμφισβητώντας παράλληλα την ικανότητα του πρωθυπουργού Μαλικί να διατηρήσει την εθνική ενότητα και προειδοποιώντας για τον κίνδυνο αναβίωσης της σουνιτικής τρομοκρατίας, σύμφωνα με έρευνα της ιστοσελίδας ProPublica και της εφημερίδας Washington Post.
«Το θέμα αυτό την είχε συνεπάρει. Είχε αναγνωρίσει ότι η Αλ Κάιντα δεν έχει ηττηθεί οριστικά και πίεζε τους Ιρακινούς να συνεχίσουν τον πόλεμο εναντίον της», λέει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν και μετέπειτα σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Ομπάμα. Μία εβδομάδα πριν από την αποχώρηση των Αμερικανών, τον Δεκέμβριο του 2011, ο πρωθυπουργός Νουρί αλ Μαλικί επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον.
Κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου, ο λιγομίλητος Ιρακινός άκουσε τις προτάσεις της τότε υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον για την παροχή βοήθειας με στόχο την πρόληψη νέας ενίσχυσης τρομοκρατικών οργανώσεων. Μιλώντας το ίδιο βράδυ σε δημοσιογράφους, η κ. Κλίντον έκανε λόγο για «μόνιμη παρουσία πολιτικών συμβούλων».
Τρία χρόνια αργότερα, η σχετική ηρεμία του 2011 αποτελούσε πλέον παρελθόν. Η κυβέρνηση της Βαγδάτης αντιμετώπιζε βαθιά κρίση, ενώ το ένα τρίτο της χώρας βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους.
Την ίδια ώρα, τα φιλόδοξα προγράμματα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχαν υποστεί δραστικές περικοπές στον προϋπολογισμό.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι της κ. Κλίντον επιδίωξαν αργότερα να επιρρίψουν τις ευθύνες για την προέλαση του Ισλαμικού Κράτους στο δυτικό Ιράκ στην τότε υπουργό Εξωτερικών, καθώς και στον πρόεδρο Ομπάμα.
Οι επικριτές της κυβέρνησης υποστήριζαν ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέτυχε να διαφυλάξει τα εύθραυστα οφέλη που είχαν εξασφαλίσει –με μεγάλο κόστος σε αίμα– τα αμερικανικά στρατεύματα.
Η δημοσιογραφική έρευνα, όμως, έδειξε ότι η ευθύνη για την ενίσχυση του Ισλαμικού Κράτους δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στην κ. Κλίντον και στον πολιτικό προϊστάμενό της, τον πρόεδρο Ομπάμα, όπως επιδίωξε να κάνει τη Δευτέρα στην ομιλία του ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Ντόναλντ Τραμπ.
Τα φιλόδοξα σχέδια του υπουργείου Εξωτερικών, με στόχο τον έλεγχο δεκάδων στρατιωτικών προγραμμάτων στο Ιράκ, από την εκπαίδευση της ιρακινής αστυνομίας έως τη δημιουργία νέων κέντρων συλλογής πληροφοριών έξω από τη Μοσούλη και άλλες ιρακινές πόλεις, ακυρώθηκαν άλλοτε κατόπιν εντολής του αμερικανικού Κογκρέσου και άλλοτε εξαιτίας των αντιρρήσεων που προέβαλε ο Λευκός Οίκος. Οι αντιρρήσεις αυτές πήγαζαν συνήθως από το υψηλό οικονομικό κόστος των προγραμμάτων αυτών, αλλά και από τον κίνδυνο δολοφονίας και απαγωγής Αμερικανών συμβούλων στο έδαφος του Ιράκ.
Κυβέρνηση Μαλικί
Αλλη πηγή προσκομμάτων για τα προγράμματα αυτά υπήρξε και η ίδια η κυβέρνηση Μαλικί, που αντιμετώπιζε τις πρωτοβουλίες αυτές ως πολιτικά επιζήμιες αμερικανικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας.
Στις αρχές του 2012, υπό την ασφυκτική πίεση του Λευκού Οίκου με στόχο τη συρρίκνωση της αμερικανικής εμπλοκής στο Ιράκ, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ προχώρησε σε ριζικό περιορισμό του προγραμμάτων του Ιράκ, διακόπτοντας σημαντικές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της ασφάλειας και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.