Μειωμένη παραγωγή τσιπούρας και λαβρακίου τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία εκτιμά για το 2016 αλλά και για το 2017 ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) σε έκθεσή του για τα δύο αυτά προϊόντα.
Εάν οι εκτιμήσεις αυτές επαληθευθούν, τότε, όπως στην ίδια έκθεση επισημαίνεται, οι ελληνικές εταιρείες που βρίσκονται σε φάση αναδιάρθρωσης θα έχουν επαρκή χρόνο για να ολοκληρώσουν αυτήν τη διαδικασία. Ο λόγος; Η μειωμένη παραγωγή ωθεί προς τα πάνω τις τιμές, κάνοντας πιο ελκυστικές προς πώληση τις εταιρείες του κλάδου.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η πολυπόθητη πώληση της Σελόντα και της «Νηρεύς», είτε αυτόνομα είτε ως ενιαίο σχήμα, από τις τράπεζες σε ξένους στρατηγικούς επενδυτές παραπέμπεται, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, για το 2017.
Τα όσα αναφέρονται στην έκθεση είναι χαρακτηριστικά για αυτά που συνέβησαν στον κλάδο τα δύο προηγούμενα χρόνια αλλά και για την κατάσταση αναμονής στην οποία βρίσκεται κατά την παρούσα συγκυρία.
«Μετά την αναχρηματοδότηση, την αναδιάρθρωση και τις προσπάθειες μείωσης του κόστους, η εμπιστοσύνη των επενδυτών στον κλάδο φαίνεται να ανακάμπτει σιγά σιγά, όσο επιστρέφει και η κερδοφορία.
Αυτή η προσφάτως ανανεωμένη βιομηχανία θα αναζητεί τώρα να οικοδομήσει τις νέες βάσεις στην τεχνολογική και προϊοντική καινοτομία, αν και είναι ακόμα διακριτή η στάση αναμονής που επικρατεί ανάμεσα σε δικαιολογημένα επιφυλακτικούς επενδυτές», επισημαίνουν οι συγγραφείς της έκθεσης του FAO.
Η τάση μειωμένης παραγωγής και ανόδου των τιμών φάνηκε ήδη από την περυσινή χρονιά. Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση του FAO, η παραγωγή της τσιπούρας, η οποία υποχώρησε κατά περίπου 6% το 2015, εκτιμάται ότι θα μειωθεί περαιτέρω, κατά περίπου 3%, και το 2016, ως συνέπεια της μικρότερης παραγωγής γόνου τα προηγούμενα χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία. Ετσι, αν και ο όγκος εξαγωγών της Ελλάδας προς τις βασικές ευρωπαϊκές αγορές, αυτές της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, υποχώρησε, η αξία των εξαγωγών αυξήθηκε και τα περιθώρια κέρδους για τις ελληνικές εταιρείες ενισχύθηκαν.
Ο κίνδυνος, πάντως, να χάσει η Ελλάδα σημαντικό έδαφος στις ξένες αγορές παραμένει, καθώς στην ιταλική αγορά λαβρακίου και τσιπούρας το μερίδιο των ελληνικών προϊόντων υποχώρησε το 2015 σε 61% από 70% το 2014, ενώ την ίδια ώρα το μερίδιο των τουρκικών προϊόντων αυξήθηκε σε 20% από 15% το 2014. Εδαφος φαίνεται να κερδίζουν τα τουρκικά ψάρια και στη Γαλλία εις βάρος των ελληνικών και των ισπανικών προϊόντων. Από την άλλη, στην Ισπανία υλοποιούνται σταδιακά επενδύσεις για την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής, γεγονός που περιορίζει την εξάρτηση της χώρας από τις εισαγωγές. Προβλήματα λόγω της συνεχούς εξασθένησης της στερλίνας έναντι του ευρώ αναμένεται να προκληθούν στις εξαγωγές προς το Ηνωμένο Βασίλειο. Η αύξηση των εισαγωγών ψαριών στο Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίως από την Ολλανδία και την Ελλάδα, κατά 13% το 2015, η οποία αποδίδεται, στην έκθεση του FAO, στην ενίσχυση τότε της στερλίνας έναντι του ευρώ, δεν θεωρείται ότι θα επαναληφθεί και το 2016, ακριβώς διότι ισχύουν οι εντελώς αντίθετες συνθήκες σε ό,τι αφορά τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Ο πονοκέφαλος
Τα νέα από τα πεδία των τιμών προκαλούν ήδη πονοκέφαλο στις ελληνικές εταιρείες και δη στους βασικούς μετόχους τους που είναι πλέον οι τράπεζες. Αν έως και τον Μάιο οι τιμές σε τσιπούρα και λαβράκι είχαν διαμορφωθεί σε αρκετά υψηλά επίπεδα, τόσο σε σχέση με πέρυσι όσο και σε σχέση με την αρχή της χρονιάς, η τάση αυτή φαίνεται να αντιστρέφεται τις τελευταίες εβδομάδες. Υπενθυμίζεται ότι οι τράπεζες έχουν αναθέσει την κατάρτιση ενός επιχειρηματικού σχεδίου για το μέλλον των Σελόντα και «Νηρεύς» στην PwC, στην Alvarez & Marshall και στη Lazard, με όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοιχτά. Πάντως, αν και πολλοί επισημαίνουν ότι ένα κοινό σχήμα Νηρεύς-Σελόντα θα είναι πολύ πιο ελκυστικό για τους στρατηγικούς επενδυτές, δεν είναι λίγοι εκείνοι που τονίζουν ότι κάτι τέτοιο πιθανόν θα προσκρούσει στη νομοθεσία περί ανταγωνισμού.