Σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της Αθήνας οι μουντζούρες στους τοίχους και τα οδόσημα σου χαλάνε το κέφι, καθώς υπενθυμίζουν την υπονόμευση της αισθητικής και του πολιτισμού αυτής της πόλης. Στην Πλάκα, ο πολιτισμός και η αισθητική αντιστέκονται. Τα γκράφιτι, λιγότερα αλλά φανερά κι εδώ, φτάνουν στην Πολυγνώτου, στην οδό Περιάνδρου, όπου έζησε ο Κωστής Παλαμάς, αλλά και στη Διοσκούρων απέναντι από τη Ρωμαϊκή Αγορά.
Αλλά η Πλάκα, αρχοντική με το βάρος της Ιστορίας πάνω της, δίπλα στο πολύχρωμο Μοναστηράκι παραμένει η πιο ειδυλλιακή γειτονιά της Αθήνας, κάτω από την Ακρόπολη. Η καλύτερη διέξοδος για απόδραση από το θλιβερό πολύβουο κέντρο, προσελκύει το ενδιαφέρον των τουριστών αλλά και των Ελλήνων που θέλουν να μάθουν όλες τις πτυχές της Ιστορίας της.
Αν και οι τελευταίοι δεν συνηθίζουν –όπως συχνά φανερώνουν τα στοιχεία– τακτικές επισκέψεις στα μνημεία και τα μουσεία της πόλης, η Ρωμαϊκή Αγορά έχει κεντρίσει το τελευταίο διάστημα το ενδιαφέρον του κόσμου. Αφορμή το Ωρολόγιον του Ανδρονίκου Κυρρήστου, ο αρχαιότερος μετεωρολογικός-ωρομετρικός σταθμός του κόσμου, που για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία του είναι επισκέψιμο και στο εσωτερικό του.
Ο Πύργος των ανέμων, όπως επίσης είναι γνωστό το μνημείο, είναι το οκταγωνικό μαρμάρινο κτίριο χωρίς κίονες στον αρχαιολογικό χώρο όπου στις ισάριθμες μετόπες του απεικονίζονται ανάγλυφοι οι οκτώ φτερωτοί άνεμοι με τα σύμβολά τους. Κτίριο του τέλους του 1ου αιώνα π.Χ., που διέθετε εννέα ηλιακά ωρολόγια αλλά και μηχανισμό «πλανηταρίου» μετατράπηκε την Παλαιοχριστιανική εποχή σε εκκλησία ή σε βαπτιστήριο γειτονικής εκκλησίας, ενώ τον 18ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως τόπος προσευχής (τεκές) των Δερβίσηδων που ήρθαν από διάφορα σημεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πρώτες φροντίδες
Τις πρώτες φροντίδες του το μνημείο –όπως και τα περισσότερα στη χώρα– έλαβε από την Αρχαιολογική Εταιρεία. Το Ρολόι του Kυρρήστου είχε σταδιακά επιχωσθεί, ιδίως κατά την καταστροφή των Aθηνών από τα στρατεύματα του Kιουταχή (1826), σημειώνει η Γεωργία Μαλούχου στην ιστορία των ανασκαφών της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Για την ανάδειξη του η Eταιρεία διενήργησε τα έτη 1838-41 ανασκαφή περιμετρικά φθάνοντας στο επίπεδο του αρχαίου εδάφους, «έκτισε γύρω από τον Πύργο οκταγωνικό τοίχο, για να συγκρατήσει τις νεότερες επιχώσεις, ενώ παράλληλα έσκαψε μέρος της οδού Aιόλου για να διακρίνεται ο Πύργος καθ’ όλο το μήκος της».
Στην ανασκαφή βρέθηκαν αμέσως BA πολλοί χριστιανικοί τάφοι, διότι ο Πύργος μετασκευάσθηκε κατά τους Παλαιοχριστιανικούς χρόνους σε εκκλησία. Νότια αποκαλύφθηκε δεξαμενή νερού και κτιστός αγωγός και NA του Πύργου μέρος τοίχου του λεγομένου «Aγορανομείου». Βρέθηκαν επίσης επιγραφές, θραύσματα αναγλύφων, κιονοκράνων κ.ά. «Tο 1845 η Eταιρεία αποφάσισε να θέσει σε λειτουργία το ηλιακό ωρολόγιο. Aνέθεσε στον υποπλοίαρχο του Bασιλικού Nαυτικού Λεωνίδα Παλάσκα τη μελέτη του μηχανισμού του ωρολογίου, βάσει της οποίας ο Γερμανός μηχανικός Bάισενμπαχ κατασκεύασε και τοποθέτησε μεταλλικούς γνώμονες στο μνημείο».
Χρησιμοποιήθηκε όμως και ως προσωρινό μουσείο για τα ευρήματα της Aρχαιολογικής Eταιρείας, αφού εκεί με αυτοθυσία ο Kυριακός Πιττάκης συγκέντρωνε τις διάσπαρτες αρχαιότητες της Αθήνας. Από την ώρα που δημοσιοποιήθηκαν η ολοκλήρωση της συντήρησης του μνημείου (αυτεπιστασία από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών) και η επίσκεψη στο εσωτερικό του, αυξήθηκε αισθητά, όπως λέει στην «Κ» η δρ Ελένη Μπάνου, διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών, το ενδιαφέρον του κόσμου. Αναμενόμενο. Οι επισκέπτες του, άλλωστε, μπορούν να δουν και τα ευρήματα που ήρθαν τελευταία στο φως – τα σπαράγματα τοιχογραφίας με χριστιανικό περιεχόμενο τα οποία επιβεβαιώνουν την επαναλαμβανόμενη χρήση του.