Την ερχόμενη Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου, αναμένεται να καθοριστούν οι λεπτομέρειες και ο χρόνος της συνάντησης της κ. Φώφης Γεννηματά με τον κ. Στ. Θεοδωράκη. Τότε, τα τέσσερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού που έχουν επιφορτιστεί με τη διατήρηση του διαύλου επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο κόμματα (Χρ. Πρωτόπαπας – Στ. Ξεκαλάκης από τη Χαρ. Τρικούπη και Δ. Τσιόδρας – Π. Αβραμίδης από τη Σεβαστουπόλεως), θα επαναλάβουν τις συζητήσεις που είχαν μέχρι και προ ολίγων εβδομάδων για τον τρόπο με τον οποίο θα διαρθρωθούν τα βήματα για την προώθηση του εγχειρήματος της Κεντροαριστεράς. Είναι γνωστό ότι υφίσταται σειρά ζητημάτων, ωστόσο σε γενικές γραμμές, με δεδομένο ότι η απευθείας εκλογή αρχηγού από τη βάση (με ανοιχτό μητρώο βασισμένο στους εκλογικούς καταλόγους των τελευταίων εκλογών) έχει διασφαλιστεί, τα βασικά πολιτικά ζητήματα έχουν υπερκερασθεί και απομένουν ορισμένες τεχνικές λεπτομέρειες. Μία από αυτές είναι ο τρόπος και ο χρόνος πραγματοποίησης της συνδιάσκεψης, αλλά θεωρείται ως μη ικανό να ανατρέψει τη δυναμική που υπάρχει.
Προφανώς, υπάρχουν αρκετοί, ιδίως από την πλευρά του Ποταμιού, οι οποίοι είναι σκεπτικοί για το μέλλον του εγχειρήματος, ωστόσο παραπέμπουν στις συζητήσεις των επόμενων ημερών. Σε κάθε περίπτωση, το τελικό χρονοδιάγραμμα και –κυρίως– η έναρξη των διαφόρων φάσεων προς την ολοκλήρωση του εγχειρήματος θα είναι κρίσιμος παράγοντας για τη συνολική επιτυχία. Και στις δύο πλευρές η ταχεία δρομολόγηση των διαδικασιών θεωρείται απαραίτητη για την επιτυχία.
Στη δική του προσπάθεια να δρομολογήσει ένα νέο φορέα για την Κεντροαριστερά αναφέρθηκε χθες (Βήμα FM) ο κ. Ευ. Βενιζέλος, παραπέμποντας στο 2012 και το 2014 με την Ελιά. Ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε στην Κεντροαριστερά με τον όρο «προοδευτικό κέντρο», τονίζοντας ότι «είναι κατετμημένος οργανωτικά ή περιλαμβάνει πολλούς ανεξάρτητους και αυτόνομους, οι οποίοι πρέπει να καταλάβουν ότι οφείλουν να διατυπώσουν μία ενιαία πρόταση, όχι μόνο πολιτικά και προγραμματικά, αλλά και οργανωτικά. Δηλαδή να υπάρξει ένα υποκείμενο, ένα συλλογικό πολιτικό υποκείμενο». Εκτίμησε ότι το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα και ο ρόλος τους, ούτε καν ο τρόπος με τον οποίον θα προωθηθεί η ενότητα της Κεντροαριστεράς, αλλά η απουσία στοιχείου εθνικής συναίνεσης στη χώρα.