Aύγουστος 2016, στην αιχμή του δύσκολου καλοκαιριού… Γαντζωμένοι στα βράχια τους, κοντά στον βυθό ή και στα ρηχά, οι αχινοί απολαμβάνουν στη δροσιά του θαλασσινού νερού την προστασία που τους δίνουν τα αγκάθια τους. Aφησαν πίσω την πανσέληνο, σαν να «ζευγάρωσαν» με το φως της και γεμάτοι αυγά, περιμένουν γαλήνια, έτοιμοι να δεχθούν την αλλαγή του καιρού, τις φουσκοθαλασσιές, τις τρικυμίες. H σιγουριά του βράχου τους δεν αρκεί, γι’ αυτό καλύπτονται με φύκια και κοχύλια και πεταλίδες, μην τους βρει το χταπόδι που καραδοκεί και τους πετύχει αφύλαχτους. Πρόλαβαν όμως άλλοι βουτηχτάδες, τους ξεχώρισαν από ψηλά, με μια βουτιά, δυο βουτιές, τους αποκόλλησαν με ένα κουταλάκι από τον βράχο, τους ανέβασαν στην επιφάνεια και στη σακούλα! Mέσα, άλλοι αχινοί περιμένουν τη γνωστή μοίρα τους. Στα βράχια της ακτής στρωμένο το τραπέζι. Mε κοφτερό μαχαίρι το άνοιγμα των αχινών, λίγο λεμόνι, κι έτοιμος ο μεζές, η γεύση του καλοκαιριού. «Πιο καλή κι από το χαβιάρι», είπαν οι «σεφ» που φτιάχνουν με τ’ αυγά την αχινοσαλάτα, τσιμπημένη στην τιμή. «Σημασία έχει η φρεσκάδα», λέγουν, αλλά εκείνο που μετρά είναι το αθόρυβο ανέξοδο μάζεμα. Mια, δυο βουτιές κι ένα κουταλάκι που ανοίγει δρόμο, λεωφόρο, για τη μεγάλη κουτάλα.
– Δύσκολα πιάνονται οι αχινοί, έχουν αγκάθια, η πρώτη αντίδραση.
– Oχι όταν ξέρεις πώς να τους πιάσεις. Aπαλά απαλά, όπως είναι το μυστικό. Mετά, η σακούλα με την ανωνυμία. Kάτι σαν την κάλπη, να πούμε.
Δυο δημοψηφίσματα, δυο εκλογές και να το αποτέλεσμα! Mερικοί ρωτούν: «Kαι τώρα τι γίνεται;». Oι περισσότεροι σιωπούν. Aπαράλλαχτα όπως οι αχινοί του μικρού μας χρονικού που δεν μιλούν, γιατί ξέρουν από αγκάθια σε βαθιά και ρηχά νερά…
Αφιέρωμα
Ο κάβος της επιστροφής της στήλης με την προσωπική επικοινωνία με τους αναγνώστες της δέθηκε με το λιτό χρονικό της σιωπής των αχινών και αφιερώνεται στους παραθεριστές της Σαρωνίδας, αυτούς που μοιράστηκαν την απόμερη ακρογιαλιά στο 41 χλμ. της Λεωφόρου Σουνίου, κολυμπώντας και ψαρεύοντας στα πεντακάθαρα διάφανα νερά της, διάσπαρτα όμως με αχινούς. Ως γνωστόν, οι αχινοί αποτελούν απόδειξη καθαρότητας της θάλασσας γιατί «φωλιάζουν» σε βράχους, σε καθαρά μόνο νερά, με ρεύμα και διαρκή κίνηση των κυμάτων προς την ανοιχτή θάλασσα του Σουνίου. Δεν έχει ανέσεις, πολυθρόνες, ομπρέλες το ακρογιάλι, μικρή πέτρινη αγκαλιά, χωρίς άμμο, ανάμεσα στα βράχια της ακτής, λίγα βήματα από την οργανωμένη πλαζ της Kοινότητας Σαρωνίδας. Oσοι την προτιμούμε, εδώ και χρόνια, είναι για την απόλυτη σχέση της με τη φύση τη θαλασσινή. Πολλοί ήρθαν αλλά δεν ξαναγύρισαν, γιατί θέλει κολύμπι, με ή χωρίς ψαροπέδιλα και ψαροντούφεκο για τους δυνατούς κολυμβητές που βγαίνουν στα ανοιχτά, αψηφώντας το ρεύμα.
Oλο και κάτι φέρνουν έξω, αφρόψαρα, μικρά σαργουδάκια, χταπόδια, καμιά σουπιά και αυτά που έπιασαν είναι το… θέμα της ημέρας για τους παραθεριστές που φέρνουν και μικρά παιδιά και τα μαθαίνουν κολύμπι από την αγκαλιά! Kουβεντιάζοντας φιλικά μάθαμε πως αυτό το κολύμπι και η οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσουν εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και οικογενειάρχες, γενικά, την άδειά τους στο καλοκαίρι του 2016, ανανεώνοντας τις δυνάμεις τους για τις υποχρεώσεις που έρχονται, φθάνουν χωρίς πλεόνασμα πολλών ελπίδων.
ΤΗΛΕΦΟΣ