Εύστοχα διακωμώδησε προχθές (30.8.2016), η συνάδελφος κ. Δώρα Αντωνίου, τη «λύση για την ανεργία» που βρήκε –έτσι στα πρόχειρα– στο πάνελ του ΣΚΑΪ, το μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Ζαχαριάδης. Στην εκπομπή επισημάνθηκε ότι η κυβέρνηση με σημείωμά της προϋπολόγισε ότι θα χαθούν 1.000 περίπου θέσεις εργασίας, λόγω του σόου που έστησε ο κ. Νίκος Παππάς και το ονόμασε «αδειοδότηση των καναλιών». «Αν αυτό είναι το πρόβλημα», είπε ο κ. Ζαχαριάδης, «σας λέω ότι εισηγούμαι αύριο το πρωί στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ να φέρουμε στη Βουλή διάταξη με την οποία θα ορίζεται στους 600 ο ελάχιστος αριθμός απασχολουμένων σε κάθε κανάλι, από τους 400 που προβλέπει ο νόμος για τις αδειοδοτήσεις σήμερα, οπότε δεν θα χαθούν θέσεις εργασίας». Ετσι, μαγικά…
Η αποστροφή του κ. Ζαχαριάδη δεν είναι για γέλια. Είναι για κλάματα. Πώς νομίζετε εγκλωβίστηκε η κυβέρνηση στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και τώρα θα τρέχει και δεν θα προλαβαίνει ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος στο επόμενο Εurogroup; Στις καφενειακού τύπου συσκέψεις που γίνονται στο Μαξίμου, κάποιος θα πέταξε την ιδέα «ρε σεις, οι καραμανλικοί κάνουν δύσκολη τη ζωή του Μητσοτάκη. Δεν οξύνουμε τις αντιθέσεις βάζοντας την ΕΛΣΤΑΤ στο τραπέζι;». Φυσικά δεν υπήρχε ο άνθρωπος με την εμπειρία, ή τις στοιχειώδεις γνώσεις για να βάλει άλλες παραμέτρους στο «παιχνιδάκι» που κάποιος φωτεινός νους σκέφτηκε στο Μαξίμου και οι υπουργοί βγήκαν στο μεϊντάνι, ενώ η «Αυγή» ανέβηκε στα κάγκελα. Ετσι η κυβέρνηση, μαζί με όλα τ’ άλλα προβλήματα που θα έχει στην αξιολόγηση που δεν κλείνει, προσέθεσε ένα ακόμη πονοκέφαλο. Πώς να εξηγήσει στους εταίρους, «ότι ένα παιχνιδάκι μαζί με τους καραμανλικούς κάναμε μωρέ, για να στριμώξουμε τον Μητσοτάκη». Αν και στις Βρυξέλλες τα έχουν δει όλα, τέτοια χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, μάλλον δύσκολα θα τη χωνέψουν.
Βεβαίως, σ’ όλο τον κόσμο έχουν την εμπειρία της «περήφανης διαπραγμάτευσης» με τα πουκάμισα έξω. Κι αυτή μια πολιτική του ποδαριού ήταν· προέκυψε μεταξύ τυρού κι αχλαδιού στην Αίγινα, προφανώς με διαλόγους του στυλ: «Και τι θα μας κάνουν μωρέ; Θα μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη;», «Σιγά μην μας πετάξουν έξω… Ορμα Γιάνη». Τελικώς, όπως παραδέχθηκε ο κ. Γιάννης Δραγασάκης, «πιστεύαμε πως αν απειλούσαμε με έξοδο, οι Ευρωπαίοι θα τρόμαζαν. Αποδείχθηκε λάθος εκτίμηση… Προς έκπληξή μας ο κ. Σόιμπλε, πρότεινε αν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, να μας βοηθήσει κιόλας» (ΕΡΤ 13.8.2016).
Φυσικά, δεν θα έπρεπε να περιμένουμε τίποτε άλλο από στελέχη που ανδρώθηκαν πολιτικώς στα καφενεία των Εξαρχείων και μετρούσαν τις ήττες του καπιταλισμού από το πόσες φορές είχαν νεκρώσει το κέντρο της Αθήνας. Βλέπουν τον κόσμο με βάση τις φτωχές τους εμπειρίες και δύο τσιτάτα από τον Λένιν που πρωτοέμαθαν μικροί.
Το χειρότερο χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης δεν είναι η ιδεοληψία των στελεχών της, ούτε το γεγονός ότι όρμησαν λιμασμένοι στον ταβά με τα κουλούρια της εξουσίας. Είναι η προχειρότητα και η βαθύτατη άγνοια του κόσμου που μας περιβάλλει. Γιατί ο λαϊκισμός, που προσάπτουν σ’ αυτή την κυβέρνηση, προϋποθέτει την άγνοια. Αλλιώς, η κυβέρνηση θα είχε τελειώσει την τρίτη αξιολόγηση του 2015 και θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση με την οικονομία 80 δισ. πλουσιότερη.