Επιχειρεί να ανεύρει τον βηματισμό της η ελληνική πολιτική ζωή μετά το θέρος, στη διάρκεια του οποίου κυριάρχησε η κρίση στην Τουρκία, με το αποτυχόν πραξικόπημα. Επανερχόμαστε λοιπόν στα καθ’ ημάς, στην ίδια θεματογραφία, με εναλλασσόμενους τους πρωταγωνιστές εδώ και μία εξαετία, προς το συμφέρον φυσικά της χώρας και των πολιτών της.
Περίοδος προπαρασκευής σκληρής έχει αρχίσει, με τα επιτελεία να προετοιμάζουν την εμφάνιση των διαφόρων ηγετών στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Εκπονούνται στρατηγικές, υποβάλλονται σχέδια ομιλιών, αναζητούνται σκηνογραφικά ευρήματα για τις ανάγκες ενός τηλεοπτικού δεκαπενταλέπτου, διότι ελάχιστοι εκ των πολιτών θα αφιερώσουν χρόνο να παρακολουθήσουν απ’ αρχής έως τέλους τις νέες υποσχετικές για ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας ή για επανάκτηση της αξιοπιστίας ενός νοσούντος πολιτικού συστήματος.
Το πρόβλημα των ηγετών μας, όμως, είναι η απάθεια των πολιτών, που ενίοτε κινείται στα όρια της παθητικότητος. Η μετάλλαξη του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα από επαναστάτη σε πολιτικό αρμονικότατα συνεργαζόμενο με το ευρωπαϊκό κατεστημένο τον αποξένωσε σε μεγάλο βαθμό από τους ψηφοφόρους του. Αλλά η άνευ όρων πολεμική εναντίον του από τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως είχε ως συνέπεια τη συσπείρωση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σε απόλυτο βαθμό. Κατά την άσκηση της εξουσίας, αυτό είναι ακριβώς που ενδιαφέρει έναν πρωθυπουργό και ο κ. Τσίπρας θα πορεύεται με αυτόν τον τρόπο έως τις εκλογές.
Στόχος, λοιπόν, των ηγετών της αντιπολιτεύσεως είναι να εντοπίσουν το ζωτικό σημείο επαφής με το εκλογικό σώμα, αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί με προσεγγίσεις τεχνοκρατικές ή την εξασφάλιση εσωτερικών κομματικών ισορροπιών. Η κοινωνία κινείται με μία δική της ατζέντα, που δεν είναι ανιχνεύσιμη από τα κομματικά επιτελεία ή τους τεχνοκράτες, τα οποία λειτουργούν ανακλαστικά ως ουραγοί αντιδρώντες στην όποια κυβερνητική πολιτική.
Ο λαός δεν εξαπατάται, δεν πέφτει θύμα, όπως υποστηρίζει επίμονα παλαιός και στενός συνεργάτης του Ευάγγελου Αβέρωφ. Δεν αναμένει καν ότι ο κ. Τσίπρας θα επαναφέρει την κατάσταση στην προτεραία φάση. Ζητεί τη σάρωση του παλαιού συστήματος στο σύνολό του και στην κατεύθυνση αυτή κινείται η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Πέραν τούτου, η αντίληψη ότι ο λαός εξαπατάται εναλλάξ από τους αντίπαλους πολιτικούς ηγέτες είναι υποτιμητική για τον πολίτη και άκρως υπονομευτική για αντιπροσωπευτικό σύστημα αυτό καθ’ αυτό, καθώς προϋποθέτει ότι η πολιτική είναι διαρκής απάτη, οπότε διερωτάται κάποιος ποιο σύστημα διακυβερνήσεως είναι όντως το καταλληλότερο.
Κάπως διαφορετικά λειτουργούν τα πράγματα. Παρεμπιπτόντως, ουδείς πολιτικός ή επιχειρηματίας εξασφαλίζει επιτυχία αναλύοντας διαρκώς δεδομένα. Ριψοκινδυνεύει σύμφωνα με ό,τι του υπαγορεύει πρωτίστως το ένστικτό του και όταν εξασφαλίσει την επιτυχία, προβαίνει στις απαραίτητες προσαρμογές. Τα άλλα είναι απλώς επί ματαίω.