Στην ιστορία του φωτογραφικού στούντιο Μανάσε (Atelier Manasse) συνδέονται το κινηματογραφικό γκλάμουρ, ο ερωτισμός και οι ναζί. Ιδρυθέν από ένα ζευγάρι Αυστριακών εβραϊκής καταγωγής στη Βιέννη το 1922, ονόματι Adorjan von Wlassics (1893-1946) και Olga Solaric (1896-1969), το στούντιο άνθησε γρήγορα, φωτογραφίζοντας σταρ του βωβού σινεμά και του θεάτρου, καθώς και του καμπαρέ. Για την ακρίβεια, το ζεύγος των ιδρυτών του είχε προχωρήσει σε ένα πρώιμο, με τα μέσα της εποχής, «ρετούς» των αστέρων του καιρού τους, γεγονός που συνετέλεσε καθοριστικά στη δημοφιλία του, τόσο από την πλευρά των μοντέλων (ένα από αυτά ήταν και ο Ροδόλφος Βαλεντίνο) όσο και από εκείνη των φανατικών αγοραστών αυτών των φωτογραφιών. Ρυτίδες εξαφανίζονταν, φαρδιές μέσες λέπταιναν, χαλαρά μπράτσα και μηροί έσφιγγαν ως διά μαγείας, οι άνθρωποι ήταν καλλιτέχνες της ψευδαίσθησης σε μια χρυσή εποχή δόξας και παρακμής, ηδονών και ασυδοσίας για την αυστριακή κοινωνία, περίοδο που αποτύπωσε γλαφυρά στα πεζά του ο Αρτουρ Σνίτσλερ. Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου ότι η ταινία «Μάτια ερμητικά κλειστά», το κύκνειο άσμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, αποτελεί ελεύθερη διασκευή νουβέλας του Σνίτσλερ: τα όργια που απεικονίζονται συνέβαιναν στη Βιέννη των αρχών του 20ού αιώνα…
Ωστόσο, αυτή ήταν η μία πλευρά της δουλειάς του στούντιο. Η άλλη ήταν το γυμνό ή, ακριβέστερα, μια ξεγυρισμένη «ερότικα» με στοιχεία (ήπιου) σαδομαζοχισμού, γυναικείας σεξουαλικής απελευθέρωσης, με επιρροές από τον εξπρεσιονισμό και τον σουρεαλισμό, που θέριευαν τότε. Το ενδιαφέρον είναι πως η Ολγα «έτρεχε» αυτήν τη σειρά.
Κάποιοι λένε πως οι ασπρόμαυρες αυτές ερωτικές φωτογραφίες (σχεδόν αποκλειστικά γυναικών) προετοιμάζουν το έδαφος για το αμερικανικό pin-up των ’40s και ’50s. Δύσκολο να συμμεριστεί κανείς αυτή την άποψη: δεν υπάρχει τίποτα το αθώο ή το παιχνιδιάρικο στις φωτογραφίες που τραβούσε η Αυστριακή Ολγα, μάλλον το αντίθετο: μοιάζουν σαν να αποτυπώνουν περιγραφές ονείρων γυναικών κατά τη διάρκεια πρώιμων ψυχαναλυτικών συνεδρίων. Υπάρχει ένα στοιχείο νουάρ, καθώς η Ολγα «πείραζε» τις φωτογραφίες, τις φωτοσκιάσεις, τις αποχρώσεις του μαύρου, για να προσδίδει ακόμα μεγαλύτερο μυστήριο.
Ενδιαφέρον έχει ακόμα ότι το 1933 το στούντιο πήρε μέρος στην 1η Εκθεση Γυμνής Φωτογραφίας που έλαβε χώρα στο Παρίσι.
Αλίμονο όμως: το 1936 η Αυστρία προσαρτήθηκε στη ναζιστική Γερμανία. Το 1938, το ζευγάρι των δύο Εβραίων έκλεισε τις δουλειές του και πρόλαβε να διαφύγει στις ΗΠΑ. Το στούντιο διατήρησε το όνομά του αλλά οι ημέρες της δόξας είχαν τελειώσει οριστικά. Για ακόμη μία φορά, ο φασισμός είχε πατήσει πάνω στην ιερότητα της επιθυμίας…