Καθώς η συμφωνία των τραπεζών με την εταιρεία Σκλαβενίτης για τη διάσωση του Μαρινόπουλου ολοκληρώθηκε, ένα κρίσιμο θέμα που παραμένει είναι ο χρόνος μέσα στον οποίο τα δικαστήρια θα την εγκρίνουν.
Ετσι, έχει ορισθεί δικάσιμος για τις 21 Σεπτεμβρίου, αλλά πηγές κοντά στη συμφωνία, μιλώντας στην «Κ», ανέφεραν ότι θα είναι ένα θαύμα να ολοκληρωθεί και δικαστικά η δικαστική επικύρωση της συμφωνίας ώς το τέλος του μήνα, εξαιτίας του μεγάλου όγκου της γραφειοκρατικής δουλειάς που προβλέπεται. Αν όμως αυτό δεν καταστεί δυνατόν και μπει ο Οκτώβριος με την εκκρεμότητα της δικαστικής επικύρωσης ακόμα «ζωντανή», τότε τα πράγματα αλλάζουν, καθώς πλέον η συμφωνία θα πρέπει να βασισθεί στις εγγραφές των βιβλίων της εταιρείας ώς την 30ή Ιουλίου. Και γι’ αυτό το σενάριο, ωστόσο, είναι προετοιμασμένες οι τράπεζες.
Εκεί όπου υπάρχουν σοβαρά προβλήματα είναι στο γεγονός ότι για τα οικονομικά έτη 2009, 2010, 2011, 2012 δεν έχει διενεργηθεί φορολογικός έλεγχος της εταιρείας, όπως αναφέρεται στο «μνημόνιο συνεννόησης» που θα αποτελέσει τη βάση της συμφωνίας, η οποία θα επικυρωθεί δικαστικά. «Αν όλα πάνε καλά σε αυτές τις χρήσεις θα χρειασθούμε άλλα 20-30 εκατομμύρια», είπε στην «Κ» πηγή κοντά στις συνομιλίες των τραπεζών με τις δύο επιχειρήσεις. Στο κείμενο που έχουν εκπονήσει οι τράπεζες με τη συνεργασία των δύο εταιρειών γίνεται η παραδοχή, έπειτα από επιμονή και τραπεζικών κύκλων, ότι θα υπάρξει «διαχειριστικός έλεγχος της εταιρείας» από ενάρξεως της δραστηριότητάς της.
Πριν καν συμφωνηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους της «Μ» προς τις τράπεζες και τους προμηθευτές της εταιρείας, είχαν αποσταλεί οι επιστολές της με τα χρεωστικά υπόλοιπά της. Αυτά φτάνουν τα 550 εκατομμύρια και θα «κουρευτούν» κατά 40%-50% με εξαίρεση τα χρέη έως 100.000 ευρώ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εγγραφές χρεωστικού υπολοίπου –δηλαδή το οφείλειν της «Μ»– προς τους προμηθευτές της συμπίπτουν με τις εγγραφές των ίδιων των προμηθευτών, αλλά αυτό δεν συμβαίνει σε κάθε περίπτωση. Τα χρέη μέχρι 21 εκατομμύρια (για το διάστημα έως 31/12/2015) αφορούν πολύ μεγάλους προμηθευτές, όπως μεγάλη ελληνική πολυεθνική εταιρεία εμφιάλωσης, ενώ με 19 εκατομμύρια ακολουθεί η μεγαλύτερη ελληνική γαλακτοβιομηχανία.
Πολλοί από τους προμηθευτές του καταλόγου που έχει στη διάθεσή της η «Κ» έχουν πάντως συσσωρεύσει τεράστιες πωλήσεις μέσω της συγκεκριμένης αλυσίδας, που σε ορισμένες περιπτώσεις προσέγγιζαν το 30%-40% του τζίρου τους. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η «Μ» ζητούσε σε περιπτώσεις προμηθευτών «κούρεμα» ή καθυστερούσε με επιταγές που μεταχρονολογούνταν 6 και 8 μήνες από την ημερομηνία της παράδοσης των προϊόντων.
Το ζήτημα του «κουρέματος» αυτών των οφειλών δεν έχει μόνο θεωρητική ή νομική σημασία, αλλά είναι απολύτως κρίσιμο, καθώς οι ίδιοι προμηθευτές πρέπει τώρα να παραδίδουν προμήθειες για να λειτουργήσουν τα καταστήματα της «Μ» στη μεταβατική περίοδο. Στο σχέδιο αναδιάρθρωσης έχει υπολογισθεί ότι αυτή θα διαρκέσει 3,5 μήνες από τη δικαστική απόφαση και ότι ο καθένας από αυτούς τους μήνες θα στοιχίζει 20 εκατομμύρια ευρώ για τη «διατήρηση» του δικτύου και την επαναπροσέλκυση πελατών. Πολλοί από τους προμηθευτές, οι οφειλές των οποίων θα «κουρευτούν», είναι πιθανόν να ζητήσουν να πληρωθούν σε ρευστό, προκειμένου να συνεχίσουν να προμηθεύουν την αλυσίδα με προϊόντα.
Ομως πηγές κοντά στη διαπραγμάτευση ανέφεραν ότι το όνομα του Σκλαβενίτη θα αποτελέσει επαρκή εγγύηση για να εξομαλυνθεί η τροφοδοσία του δικτύου της «Μ» από τους προμηθευτές. Το αντεπιχείρημα πολλών προμηθευτών είναι ότι η εταιρεία Σκλαβενίτης δεν έχει μέχρι τώρα «κουρέψει» απαιτήσεις προμηθευτών και ό,τι αυτό θα γίνει και επίσημα με την εφαρμογή της συμφωνίας. Ενα άλλο πρόβλημα είναι το διάστημα των 3,5 μηνών. Καμία διαδικασία εξυγίανσης δεν έχει διαρκέσει τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Το ερώτημα λοιπόν είναι πού θα βρεθούν τα επιπλέον κεφάλαια αν χρειασθεί επιπλέον χρόνος. «Η κυβέρνηση που προωθεί τη σημερινή διαδικασία θα βρει ένα τρόπο να βρεθούν και αυτά τα κεφάλαια αν χρειασθούν», είπε στην «Κ» τραπεζική πηγή κοντά στη συμφωνία.