Οσοι πολιτικοί δίνουν συνεντεύξεις στη δημόσια αυστριακή τηλεόραση (ORF) σίγουρα δεν υποψιάζονται ότι τα φώτα και όλος ο εξοπλισμός του στούντιο είναι «made in Greece». Ούτε, όμως, και όσοι ταξιδεύουν με τον γερμανικό σιδηρόδρομο γνωρίζουν ότι το κόκκινο έλασμα, που οι επιβάτες μπορούν να τραβήξουν σε περίπτωση κινδύνου για να σταματήσει το τρένο, είναι επίσης κατασκευασμένο στην Ελλάδα. Ολο και περισσότερα προϊόντα, έργα και υπηρεσίες που διατίθενται σε γερμανόφωνες χώρες παράγονται στη χώρα μας, χάρη σε συνεργασίες και εργολαβίες που αναλαμβάνουν εταιρείες με έδρα την Ελλάδα. Πρόκειται για συμφωνίες «win- win», καθώς συνεπάγονται οφέλη και για τις δύο πλευρές.
Πολλοί Ελληνες που βρίσκονται ενώπιον του διλήμματος να μείνουν ή να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν, έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν στον τόπο κατοικίας τους εργαζόμενοι με καλύτερο από το ελληνικό μισθολογικό καθεστώς. Ταυτόχρονα, έχουν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν ουσιαστικά τις σπουδές τους, σε μια εποχή όπου τα περιθώρια προσωπικής εξέλιξης στην Ελλάδα μοιάζουν περιορισμένα. Και η γερμανική πλευρά, βέβαια, επωφελείται από τη συνεργασία, τόσο ποιοτικά όσο και οικονομικά, δεδομένου ότι υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού σε πολλούς τομείς.
«Από το 2013 είχα αρχίσει να σκέφτομαι να επιστρέψω στη Γερμανία, αλλά, δεδομένου ότι τα παιδιά μου θα ξεκινούσαν να φοιτούν στο σχολείο, η χρονική συγκυρία δεν ήταν κατάλληλη», ομολογεί ο 42χρονος σήμερα προγραμματιστής Δημήτρης Ν., απόφοιτος γερμανικού σχολείου και πολυτεχνείου. Δεν ήταν, βέβαια, άνεργος, ωστόσο όντας στο Δημόσιο, αφενός έβλεπε τον μισθό του συνεχώς να περικόπτεται, αφετέρου έπειτα από 10 χρόνια είχε αρχίσει να νιώθει ότι δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια εξέλιξης. Οταν ο Γιώργος Μανώλης, διαχειριστής σήμερα της θυγατρικής της γερμανικής εταιρείας πληροφορικής comquent στη Θεσσαλονίκη, πρότεινε στον Δημήτρη Ν. να συνεργαστούν, εκείνος ένιωσε ότι έβρισκε τη διέξοδο που έψαχνε. Σήμερα, ο Δημήτρης Ν. εργάζεται από τη Θεσσαλονίκη εκπονώντας ποιοτικό έλεγχο σε ένα e-shop που έχει έδρα στο Βούπερταλ. «Είμαστε σε ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας με τη μητέρα εταιρεία στο Μόναχο, συνομιλούμε μέσω chat και skype, έχω γερμανικό αριθμό κινητού, ενώ μια εβδομάδα τον μήνα πηγαίνω στη Γερμανία», περιγράφει ικανοποιημένος.
«Τρεις μήνες, και μάλιστα τους περυσινούς δύσκολους καλοκαιρινούς μήνες, διαπραγματευόμουν με τους Γερμανούς εταίρους για τα πλεονεκτήματα της ίδρυσης θυγατρικής στη Θεσσαλονίκη», διηγείται σήμερα στην «Κ» ο κ. Μανώλης, που από το 2011 ζούσε κυριολεκτικά με μια βαλίτσα στο χέρι. «Ημουν μεταξύ Θεσσαλονίκης, Βόννης και Μονάχου, ενώ μόνο το 2015 έκλεισα 130 πτήσεις, αφού τέσσερις μέρες την εβδομάδα εργαζόμουν στη Γερμανία», θυμάται. «Στα χρόνια αυτά διαπίστωνα ότι παγιωνόταν μια πραγματικότητα, η οικονομία της Γερμανίας παρέμενε δυνατή, αλλά η χώρα είχε έλλειψη δυναμικού υψηλού επιπέδου, ενώ στην Ελλάδα παρατεινόταν η ύφεση και περιορίζονταν οι δυνατότητες για πολλούς επιστήμονες». Το ελληνικό παράρτημα προσφέρει σήμερα εργασία σε δύο προγραμματιστές γερμανόφωνους, ενώ μέχρι το νέο έτος αναμένονται και άλλες προσλήψεις παράλληλα με την ανάληψη δύο νέων έργων.
«Μέσω της συνεργασίας μπορούμε να περιορίσουμε τη διαρροή εγκεφάλων από την οποία πάσχει η Ελλάδα λόγω της κρίσης», αναφέρει στην «Κ» ο διευθυντής του παραρτήματος του ελληνογερμανικού εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου στη Βόρεια Ελλάδα, Ματίας Χόφμαν. Το Επιμελητήριο, άλλωστε, δημιούργησε από το 2013 τη διαδικτυακή πλατφόρμα pro-greece.com, όπου συγκεντρώνονται οι υφιστάμενες δυνατότητες των ελληνικών επιχειρήσεων και οι ανάγκες των γερμανικών εταιρειών.
«Είμαι επικεφαλής μιας εταιρείας στο Μόναχο και μιας στη Θεσσαλονίκη, την οποία ίδρυσα το 1995», εξηγεί στην «Κ» ο Αρης Μελίδης, μηχανικός από το Πολυτεχνείο της Καρλσρούης, που διακρίνεται για τη διορατικότητά του, καθώς δύο δεκαετίες πριν αντιλήφθηκε τη σημασία της εξωστρέφειας για τις ελληνικές επιχειρήσεις. «Οι εταιρείες είναι αυτόνομες, αλλά συνεργάζονται στενά», διευκρινίζει, «η γερμανική συστήνει τη μελέτη έργων, ενώ η ελληνική δύναται να αναλάβει την παραγωγή». Ετσι, η ελληνική systec S.A. με 21 άτομα προσωπικό στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται πίσω από τη λειτουργία τηλεοπτικών στούντιο, μιας επένδυσης κόστους άνω του 1 εκατ. σε Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία, Ισπανία, Πορτογαλία, Κατάρ, Ομάν, Λίβανο, Καζακστάν, Ανγκόλα, Νιγηρία, Κένυα, Νότιο Αφρική και Βραζιλία… «Δεν πρόκειται μόνο για ένα οικονομικό, αλλά και για ένα κοινωνικό σχέδιο», καταλήγει ο κ. Μελίδης, η δραστηριότητα του οποίου άμεσα ή έμμεσα στηρίζει 400 θέσεις εργασίας, «αν αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση προς το καλύτερο, να είναι εδώ οι άνθρωποι που είναι ικανοί να ανοικοδομήσουν τη χώρα».