Το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής στο Μεκλεμβούργο, όπου η ΑfD εξακοντίστηκε από την ανυπαρξία στη δεύτερη θέση με 20,8%, δεν επιφέρει καμία αλλαγή στη διακυβέρνηση του αραιοκατοικημένου ανατολικογερμανικού κρατιδίου. Οι Σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Ερβιν Ζέλεριγκ κατέκτησαν και πάλι την πρώτη θέση με 30%, αυξάνοντας τον αριθμό των ψήφων τους (αν και όχι το ποσοστό τους), και αναμένεται να σχηματίσουν εκ νέου κυβερνητικό συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες της καγκελαρίου Μέρκελ.
Επίσης, η επιτυχία της AfD στο Μεκλεμβούργο δεν είναι αντιπροσωπευτική όλης της χώρας, καθώς στη Δυτική Γερμανία τα ποσοστά του ξενοφοβικού κόμματος είναι πολύ χαμηλότερα. Τούτων δοθέντων, η μορφή που λαμβάνει η ψήφος διαμαρτυρίας στη Γερμανία και η ορμητική έκφραση της υποβόσκουσας δυσαρέσκειας είναι η πιο σημαντική εν εξελίξει διαδικασία ενόψει των βουλευτικών εκλογών του 2017.
Στην προεκλογική εκστρατεία του Μεκλεμβούργου, η τοπική AfD δεν χρειάστηκε να κάνει σχεδόν τίποτα. Ο επικεφαλής της, Λάιφ Ερικ Χολμ, ήταν άγνωστος και διόλου χαρισματικός, ενώ τα μόλις 500 μέλη του τοπικού κόμματος ήταν δέκα φορές λιγότερα από τα μέλη των Χριστιανοδημοκρατών. Η δε οργάνωσή τους παρομοιάστηκε με σκορποχώρι από στελέχη του κόμματος που επισκέπτονταν το κρατίδιο από άλλα μέρη της Γερμανίας – την ίδια στιγμή που οι τοπικοί Χριστιανοδημοκράτες οργάνωναν συστηματικά εκδηλώσεις με προσκεκλημένη την καγκελάριο Μέρκελ. Παρ’ όλα αυτά, το νέο κόμμα απέσπασε 167.000 ψήφους, εκ των οποίων οι 56.000 προέρχονταν από ανθρώπους που στις προηγούμενες εκλογές είχαν καθίσει στο σπίτι τους.
Συνθηματολογικές ατάκες όπως «η χώρα μας και η Ευρώπη δεν πρέπει να γίνουν σιγά σιγά χαλιφάτο» και «κάνουμε πολιτική για τον δικό μας λαό», με τη βεβαιότητα ότι ο λόγος αυτός θα παραμείνει αντιπολιτευόμενος, αποδείχθηκαν αρκετές για να έλξουν ψηφοφόρους που στην πλειονότητά τους ήταν άνδρες χαμηλού και μεσαίου μορφωτικού επιπέδου. Ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο τα ακραία κόμματα ευδοκιμούν όταν οι ψηφοφόροι των κεντρώων κομμάτων δεν προσέρχονται στις κάλπες δεν ίσχυσε στην αναμέτρηση αυτή, καθώς η συμμετοχή ήταν συνολικά αυξημένη. Ταυτόχρονα όμως, όλα τα κόμματα σημείωσαν διαρροές προς την AfD, η οποία απορρόφησε ουσιαστικά το νεοναζιστικό κόμμα NPD, εκτοπίζοντάς το για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια από την τοπική βουλή. Πρώτο σε απώλειες προς την AfD ήταν το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, ενώ σημαντικές ήταν και οι διαρροές προς την ΑfD από το κόμμα της Αριστεράς. Το 66% των ψηφοφόρων της AfD δήλωσε ότι κύριο κίνητρο της επιλογής του ήταν η απογοήτευσή του με τα άλλα κόμματα, ενώ μόλις το 25% ανέφερε ως κύριο κίνητρο τη συμφωνία με το πρόγραμμα του κόμματος, ποσοστό που στα παραδοσιακά κόμματα συνήθως είναι αντίστροφο. Εξάλλου, σύμφωνα με τη μέτρηση της εταιρείας Dimap, η AfD ήρθε πρώτη μεταξύ των ανέργων, μεταξύ των εργατικών στρωμάτων, αλλά και μεταξύ των αυτοαπασχολουμένων. Αντιθέτως, μόλις 16% των γυναικών, των νέων κάτω των 24 ετών και των ανθρώπων υψηλού μορφωτικού επιπέδου επέλεξαν το κόμμα αυτό. Η δε ηλικιακή κατηγορία άνω των 60 ήταν η μόνη που παρέμεινε πιστή στους Χριστιανοδημοκράτες της Αγκελα Μέρκελ.
Οι θέσεις εργασίας
Ερωτηθέντες για τα θέματα που καθοδήγησαν την ψήφο τους, ένας στους δύο ψηφοφόρους της AfD ανέφερε το προσφυγικό, ενώ όταν ερωτήθηκαν ποιο είναι το σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας, οι «πρόσφυγες» και η «ενσωμάτωση» ήρθαν δεύτεροι: στην πρώτη θέση των ανησυχιών των ψηφοφόρων της ΑfD αναφέρθηκαν οι «θέσεις εργασίας».