Η θεαματική επιτυχία του ξενοφοβικού και με ακροδεξιές τάσεις κόμματος AfD στις προχθεσινές εκλογές του Μεκλεμβούργου – Δυτικής Πομερανίας (Ανατολική Γερμανία) δεν αποτελεί καλή είδηση για την καγκελάριο της Γερμανίας και τους Χριστιανοδημοκράτες, για την Ευρώπη, αλλά και για την ελληνική κυβέρνηση. Η Αγκελα Μέρκελ υπέστη δεινή ήττα στη δική της εκλογική περιφέρεια, ως αντίδραση κυρίως στην πολιτική της στο προσφυγικό, η Ευρώπη βλέπει ένα ακόμη κόμμα α λα Λεπέν να κάνει αισθητή την παρουσία του μέσα στην ίδια τη Γερμανία και η Αθήνα πρέπει να νιώθει πλέον μεγαλύτερη ανασφάλεια, καθώς υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι στενεύουν τα όρια ανοχής των δανειστών απέναντί της.
Τα σχετικά μαντάτα για την αναποτελεσματική διαχείριση του προσφυγικού φτάνουν ήδη στην Ελλάδα, όμως δεν πρόκειται να περιοριστούν στο συγκεκριμένο θέμα. Οι εκτιμήσεις είναι ότι η υποδόση των 2,8 δισ. ευρώ που εκκρεμεί από την πρώτη αξιολόγηση δεν θα εκταμιευθεί αν η ελληνική πλευρά δεν υλοποιήσει τα προαπαιτούμενα, που καθυστερούν χαρακτηριστικά. Στο επόμενο Γιούρογκρουπ θα φανεί κατά πόσον οι εκτιμήσεις είναι σωστές, αλλά προς το παρόν αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από τις δηλώσεις και των κοινοτικών αξιωματούχων. Εκεί που δεν χωράει αμφιβολία για τις διαθέσεις των κοινοτικών και των δανειστών είναι για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και της νέας δίωξης που ασκήθηκε στον πρώην πρόεδρό της Ανδρ. Γεωργίου. Προφανώς, οι γνωστές άμεσες και έντονες αντιδράσεις από πολλούς υψηλούς αξιωματούχους της Κομισιόν ανάγκασαν την κυβέρνηση σε τακτική υποχώρηση. Μετά την πρώτη επίδειξη «παλικαριάς» που επιχείρησε με την απάντηση Ευκλ. Τσακαλώτου, πήγε στη Βουλή ο Γ. Χουλιαράκης και δήλωσε ότι η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί τα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχθηκε η συμφωνία του Αυγούστου του 2015 –δηλαδή του λεγόμενου τρίτου μνημονίου–, προσθέτοντας ότι εγγυάται και προστατεύει την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ. Η νέα στροφή (κυβίστηση επί το αξιοπρεπέστερον) της κυβέρνησης προκάλεσε τον αναμενόμενο θόρυβο και τώρα στελέχη της «διαρρέουν» ότι η δήλωση Χουλιαράκη αφορά την αποδοχή μόνο των οικονομικών στοιχείων του 2015, όχι εκείνων του 2010 για το έτος 2009. Με λίγα λόγια, επισημαίνουν ότι η υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ – Γεωργίου παραμένει ανοιχτή. Ξεχνούν ωστόσο, ότι πρώτον, πρόκειται για θέμα αρχής –που σημαίνει «κόκκινης γραμμής»– για τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, δεύτερον, ότι το λεγόμενο τρίτο μνημόνιο αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια των δύο προηγουμένων (στην πραγματικότητα το μνημόνιο είναι ένα) και τρίτον, πως δεν έχουν το πολιτικό περιθώριο να δεχθούν ότι κακώς διέθεσαν τόσα χρήματα στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, ενώ με την αποδοχή των greek statistics θα έπρεπε να δώσουν πολύ λιγότερα! Με αυτά τα δεδομένα, είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη υπόθεση θα έχει συνέχεια. Μετά το προχθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία και εν όψει εκλογών το 2017, τα περιθώρια ανοχής των δανειστών εκμηδενίζονται.