Η «εξέγερση των Πομερανών»

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Επαναστάτησαν, λοιπόν, οι Πομερανοί και υπερψήφισαν το κόμμα AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) και εξέπεσαν οι Χριστιανοδημοκράτες στην τρίτη θέση, στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, και κάποιοι έσπευσαν να προεξοφλήσουν το τέλος της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ.

Ως πλέον αναξίους σημασίας αντιμετώπιζε ο Οτο φον Μπίσμαρκ, ο σιδηρούς καγκελάριος της Γερμανίας, τους κατοίκους αυτής της περιοχής, και όταν θέλησε να εκφράσει την άκρα αδιαφορία του για τα συμβαίνοντα εις την Ανατολή, είχε εκστομίσει το περίφημο «Ουδείς Πομερανός για τα Βαλκάνια» – πόσο μάλλον Πρώσος.

Πέρασαν όμως από τότε περί τα εκατόν πενήντα χρόνια και οι Πομερανοί αναβαθμίσθηκαν και αυξήθηκε ως φαίνεται το ειδικό τους βάρος στην εσωτερική γερμανική σκηνή. Η εκλογική τους συμπεριφορά αποδόθηκε στην προσφυγική πολιτική της κ. Μέρκελ, παρά το γεγονός ότι το ομόσπονδο αυτό κρατίδιο δέχεται μικρό αριθμό μεταναστών, που μόλις εξασφαλίσουν τα νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής στη Γερμανία εγκαταλείπουν την περιοχή.

Αλλά όλα αυτά είναι εσωτερικά ζητήματα. Το πρόβλημα είναι ότι οι αρρυθμίες σε τοπικό επίπεδο διαμορφώνουν πολιτικές που οι συνέπειές τους διαχέονται σε όλη την Ευρώπη. Ετσι, λοιπόν, όλως τυχαίως, ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ σε συνέντευξή του την ημέρα των εκλογών ήγειρε θέμα επαναπροωθήσεως προσφύγων στην Ελλάδα, επικαλούμενος τη Συνθήκη του Δουβλίνου.

Αλλά από το 2003, όταν αυτή η Συμφωνία είχε συνομολογηθεί, με τη σύμφωνη γνώμη τής τότε κυβερνήσεως του κ. Κώστα Σημίτη, μεσολάβησε η απόφαση της κ. Μέρκελ να απευθύνει πρόσκληση εγκαταστάσεως στη Γερμανία ενός εκατομμυρίου προσφύγων, που έχει μεταβάλει δραματικά τα δεδομένα.

Υπάρχουν αναμφίβολα οι υποχρεώσεις της Ελλάδος, η κυβερνητική ανικανότης, ασφαλώς, αλλά το υπερεθνικό καθήκον των μεθοριακών κρατών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως δεν είναι δυνατόν να εκτελεσθεί διά ιδίων μέσων. Πολύ περισσότερο όταν η Γερμανία, για να καλύψει τις ανάγκες φθηνού εργατικού δυναμικού ώστε να διατηρήσει εν κινήσει την παραγωγική της μηχανή, αυτενεργεί δίχως να διαβουλευθεί με τους εταίρους της.

Για λόγους ευκολίας γίνεται λόγος για αναβίωση του κύματος ξενοφοβίας, για ανησυχητική άνοδο της άκρας Δεξιάς, μόνον που τα φαινόμενα άρχισαν να εκδηλώνονται όταν το ευρωπαϊκό σύστημα εισήλθε σε φάση δυσλειτουργίας και παρακμής. Ο ιός που έπληξε τον Νότο έχει εισπηδήσει στη γερμανική πολιτική σκηνή. Η εκλογική συμπεριφορά των Πομερανών θα επιφέρει αλλοιώσεις στη συμπεριφορά της Γερμανίας, όπου το σύνδρομο του εθνικισμού θα ενισχύεται με επιλεκτική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κανόνων.

Ευτυχής από μιαν άποψη η Βρετανία που επέλεξε απεμπλοκή από μία sui generis οντότητα όπως αυτή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αλλά οι Αγγλοι δεν προσφέρονται προς μίμηση. Η Ελλάς θα υποστεί τις συνέπειες της αφροσύνης της και ταυτοχρόνως της παρακμής του ευρωπαϊκού συστήματος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή