Το μεγαλείο και η αξία κάθε παίκτη μπορεί να αναγνωρισθεί μόνο από έναν άλλο… ομότεχνό του που τον ξεπέρασε σε φήμη και δόξα. Κάποτε ο Μάικλ Τζόρνταν είχε ερωτηθεί αν υπάρχει καλύτερος παίκτης απ’ αυτόν στο να πάρει την μπάλα στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός ισόπαλου αγώνα και να σκοράρει, όπως έκανε πάμπολλες φορές ο ίδιος. Πριν η ερώτηση του δημοσιογράφου ολοκληρωθεί ο MJ απάντησε γρήγορα και λιτά: «Λάρι Μπερντ»!
Ο «μεγάλος λευκός» του ΝΒΑ, όπως τον αποκαλούσαν, γιατί ξεχώριζε στο κορυφαίο πρωτάθλημα με τους αμέτρητους έγχρωμους παίκτες, δεν είχε την μπασκετική μαγεία του Τζόρνταν ή του Τζόνσον, αλλά διέθετε αστείρευτη ευφυΐα και αντίληψη για το πώς παίζεται το μπάσκετ, ώστε αντιστάθμιζε τα σωματικά μειονεκτήματά του και με τη σκληρή δουλειά του πέτυχε αξεπέραστα κατορθώματα για τα οποία εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στην καλύτερη δεκάδα όλων των εποχών του ΝΒΑ, 24 χρόνια μετά την απόσυρσή του.
Το «πουλί» (Bird) δεν πηδούσε ψηλά, δεν έτρεχε γρήγορα, αλλά ξεθέωσε τον εαυτό του στις προπονήσεις, διεκδικούσε κάθε αμφισβητούμενη πάσα και έπαιζε πάντα με το μυαλό του, έχοντας αντίπαλο μόνο τον… κακό εαυτό του! Το καλάθι που έχει σκοράρει πίσω από το ταμπλό των Μπουλς, δίνοντας μεγάλη καμπύλη στην μπάλα και ενώ είχε το ένα πόδι στον αέρα, θα μείνει αξέχαστο.
Ο αγέλαστος ξανθός γίγαντας από την Ιντιάνα που βουτούσε πρώτος για την μπάλα και προέβλεπε μαγικά τις φάσεις, ήταν πάντα αντιστάρ. Ηταν το αμερικανικό μπάσκετ με σάρκα και οστά, ένα σωστό ίνδαλμα του παρκέ που μέχρι σήμερα αναγνωρίζεται, ως ο καλύτερος λευκός μπασκετμπολίστας που κόσμησε ποτέ το ΝΒΑ. Η μοίρα ήθελε τον Μπερντ να βάζει «απαγορευτικό» στην είσοδο του Νίκου Γκάλη στο ΝΒΑ και στο ντραφτ του ’79.
«Με επέλεξαν οι Μπόστον Σέλτικς, αλλά ήμουν κάτω από τον Λάρι Μπερντ. Διάλεξαν αυτόν» είχε παραδεχθεί ο Γκάλης που τον κέρδισε το ελληνικό μπάσκετ. Ο Μπερντ προκάλεσε τη δημιουργία κλαμπ φανατικών θαυμαστών και φίλων και σ’ όλη τη διάρκεια της ένδοξης διαδρομής του, δεν διανοήθηκε να αλλάξει φανέλα απ’ αυτή των Μπόστον Σέλτικς. Εμαθε να ζει με το πρόβλημα της διογκωμένης καρδιάς του ήδη από τις μέρες της δόξας του. Το 1998 μάλιστα λίγο έλειψε να αφήσει την τελευταία πνοή του στον πάγκο των Πέισερς και στους τελικούς με τους Μπουλς.
Πέντε χρόνια μετά την αποχώρησή του από τα παρκέ του ΝΒΑ, αποδέχθηκε την πρόταση που του έκαναν οι Ιντιάνα Πέισερς και ανέλαβε τη θέση του πρώτου προπονητή, έκανε ρεκόρ 58-24 στην κανονική περίοδο. Το επίτευγμα αυτό χάρισε στον Μπερντ μία μοναδική διάκριση, καθώς είναι ο μοναδικός που έχει καταφέρει να πάρει τον τίτλο του MVP ως παίκτης, αλλά και τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της χρονιάς!
Ο Μπερντ παρέμεινε στο τιμόνι των Πέισερς μέχρι το τέλος της σεζόν 2000 και οδήγησε την ομάδα της γενέτειράς του σε δύο διαδοχικές πρωτιές στην κεντρική περιφέρεια, αλλά και στους τελικούς του 2000. Τρία χρόνια μετά αποφάσισε να επιστρέψει, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του προέδρου και μέχρι και σήμερα αποτελεί τον ισχυρό άνδρα της αγαπημένης του, Ιντιάνα. Εχοντας πατήσει το 60ό «σκαλοπάτι» της ηλικίας του, ο Μπερντ σε μια συγκλονιστική συνέντευξή του, υποστήριξε ότι προετοιμάζεται για τον θάνατό του. «Εχω πει στη γυναίκα μου να είναι έτοιμη. Δεν υπάρχουν πολλοί ψηλοί στο ΝΒΑ που να έφτασαν τα 75 χρόνια ζωής. Εκείνη το μισεί, αλλά έτσι είναι. Πάντως, δεν ξαγρυπνώ τα βράδια. Αν είναι να γίνει, θα γίνει».
Προκλητικός με αντιπάλους
O «μεγάλος λευκός» του ΝΒΑ, εκτός από την «καταστροφή» των αντίπαλων αμυνών με τα θανατηφόρα τρίποντά του, ήταν και απίστευτα… προκλητικός, «τσακίζοντας» τα νεύρα των αντιπάλων του. Σε αγώνα των Σέλτικς με τους Σιάτλ Σουπερσόνικς, είχε με θράσος πει στον «σκληρό» Εξέιβιερ Μακντάνιελ πως θα σκοράρει στην επόμενη φάση. «Θα το βάλω μπροστά στη μούρη σου» του είχε τονίσει ο Μπερντ και στην επόμενη φάση πήρε την μπάλα και σκόραρε ακριβώς με τον τρόπο που είχε περιγράψει, ενώ συμπλήρωσε: «Ξέχασα να σου πω ότι θα το έκανα δύο δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της επίθεσης»!
Υπήρξαν και πολλές φορές που τα «πειράγματα» του Μπερντ, όχι μόνο δεν ήταν καλοδεχούμενα από τους αντιπάλους του, αλλά προκαλούσαν την αντίδρασή τους. Το 1984 έπαιξε μπουνιές μ’ έναν άλλο θρύλο του ΝΒΑ, τον Τζούλιους Ερβινγκ και αποβλήθηκαν αμφότεροι. Ο Dr. J αργότερα είπε στους δημοσιογράφους ότι ο Μπερντ τον είχε εκνευρίσει γιατί μέσα στο παιχνίδι του… μετρούσε πόντους και στατιστικά! Την ώρα της αποβολής ο Μπερντ είχε 42 πόντους με 17/23 σουτ και είχε κρατήσει τον Ερβινγκ στους 6 με 3/13 σουτ. «Δεν μετρούσα εγώ πόντους και σουτ. Από τον πάγκο των Σέλτικς του έκαναν πλάκα», είχε πει.
Ο έβδομος ημιτελικός της Ανατολής, το ’88, με αντιπάλους τους Σέλτικς και τους Ατλάντα Χοκς, μετατράπηκε σε «μονομαχία» του Μπερντ με τον Ντομινίκ Ουίλκινς. Στην τέταρτη περίοδο είχαν μετατρέψει το ματς σε… μονό! Επειτα από κάθε καλάθι του Ντομινίκ, ο Μπερντ του έλεγε: «Ο,τι κάνεις, θα το κάνω καλύτερα». Ο Μπερντ σκόραρε 20 πόντους με 9/10 σουτ στην τέταρτη περίοδο και 34 συνολικά στον αγώνα. Ο Ντομινίκ στο μεγαλύτερο βράδυ της καριέρας του σκόραρε 47, αλλά οι Σέλτικς πήραν την πρόκριση.
Η «φτιαχτή» κόντρα με τον Μάτζικ Τζόνσον
Ο Λάρι Μπερντ ήταν το… ισοδύναμο του Μάτζικ Τζόνσον στη δεκαετία του ’80, στο ΝΒΑ, όταν οι δύο παίκτες-φαινόμενα οδήγησαν σε κατακτήσεις τίτλων τους Σέλτικς και τους Λέικερς, «εκτοξεύοντας» την τηλεθέαση του αμερικανικού μπάσκετ. Η πρώτη «μονομαχία» του Μπερντ με τον Μάτζικ έγινε στον τελικό του NCAA, το ’79. Ενα μυθικό παιχνίδι που καθήλωσε όλη την Αμερική μπροστά στην τηλεόραση, καθώς ο… «βλάχος» από το Φρεντς Λινκ αντιμετώπιζε τον «νέγρο» με το σεξαπίλ σταρ του Χόλιγουντ. Τον τελικό τον κέρδισε το Μίσιγκαν Στέιτ του Τζόνσον και σχεδόν 40 χρόνια, αργότερα, μνημονεύεται ως ένας από τους δέκα με τη μεγαλύτερη επίδραση στην ιστορία του αμερικανικού μπάσκετ. Η χρονική σύμπτωση της παρουσίας τους στο ΝΒΑ έδωσε την ευκαιρία στον πρώην κομισάριο της «λίγκας», Ντέιβιντ Στερν, να δημιουργήσει μια αντιπαλότητα των δύο παικτών που θα εκτόξευε τη δημοφιλία του σπορ. Οι ίδιοι δεν είχαν τίποτε να χωρίσουν μεταξύ τους, εκτός από την προφανή διεκδίκηση της νίκης. Τα αμερικανικά ΜΜΕ, όμως, κατάφεραν να παρουσιάζουν ότι ο Μπερντ και ο Τζόνσον αντιπροσώπευαν την απόλυτη ταξική διαφορά στις ΗΠΑ και οι ίδιοι το αντιλήφθησαν, όταν συμμετείχαν στο διαφημιστικό σποτ κορυφαίας αθλητικής εταιρείας, γιατί αυτές ήταν οι… προσταγές του συστήματος.
Η φιλία τους ουδέποτε διαταράχθηκε και είναι αρραγής, ακόμα και σήμερα, ενώ ο Μπερντ, λόγω της πρόσφατης μεταγραφής του Κέβιν Ντουράντ από τους Οκλαχόμα Θάντερ στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, έκανε μια αποτρεπτική παρομοίωση για τη δική του αντιπαλότητα με τον Μάτζικ Τζόνσον: «Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να είναι συμπαίκτης του Μάτζικ Τζόνσον στους Λέικερς. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να τον νικήσω στα παιχνίδια Σέλτικς-Λέικερς. Δεν μ’ ενδιέφερε να παίξω σε άλλη ομάδα με σπουδαίους συμπαίκτες, γιατί είχα τους καλύτερους στους Σέλτικς».