Γκερεμέζι, κατσούλες και πέστο φιστικιού Ιδιαίτερα προϊόντα, μπαρ στεγασμένα σε καποδιστριακά κτίρια και ψαροταβέρνες πάνω στο κύμα, στο νησιωτικό προάστιο των Αθηνών.
Χορεύτρα
Απίθανο μαγαζί στη μέση του πουθενά. Στο δρόμο Σουβάλας-Βάγιας θα δείτε μια χειρόγραφη ταμπέλα που γράφει «Χορεύτρα». Το κλου του είναι η πίτσα. Νόστιμη χειροποίητη ζύμη, κάτι μεταξύ κλασικής ιταλικής, πεϊνιρλί και κουρού. Ο Υδραίος ιδιοκτήτης, Δημήτρης Αραπογιάννης, μας είπε μόνο ότι δεν βάζει καθόλου νερό. Οι επικαλύψεις είναι οι συνηθισμένες – ξεχωρίζουν η «χωριάτικη» και η «Βεζούβιος». Ο,τι πρέπει για να συνοδεύσετε τη μεσημβρινή σας μπίρα μετά το μπάνιο. Ο εσπρέσο είναι εξαιρετικός. •
Top choice!
Τα κανάτια του Γκαρή
Κανατάς αναντάμ παπαντάμ, ο Νεκτάριος Γκαρής είναι ο τελευταίος παραδοσιακός αγγειοπλάστης της Αίγινας. Το καμίνι του απέχει λίγα λεπτά από τον Ναό της Αφαίας. Εκεί φτιάχνει με την πασπάρα, την ντόπια λάσπη, τα περίφημα αιγινήτικα κανάτια, που παλαιότερα χρησιμοποιούσαν για να δροσίζουν το νερό: τα γέμιζαν νερό, έκλειναν το στόμιο με ένα κουκουνάρι τυλιγμένο με γάζα και τα τοποθετούσαν στο παράθυρο. Το κανάτι ίδρωνε σιγά-σιγά και ο αέρας που το «χτυπούσε» κρύωνε το περιεχόμενό του. Θα βρείτε ακόμη γάστρες, στάμνες, πιατέλες, τσικάλια και θα μιλήσετε με τον Νεκτάριο, συνεχιστή μια τέχνης που δυστυχώς χάνεται.
Τα σαλιγκάρια του Βάκχου
Αν μείνετε στη Βάγια (στα βόρεια του νησιού), ο Βάκχος είναι -ίσως- η καλύτερη επιλογή για φαγητό. Την ταβέρνα, που αγαπούν πολύ οι ντόπιοι, άνοιξαν το 1979 η Χρυσούλα και ο Γιώργος Κομματάς. Εκτοτε ελάχιστα έχουν αλλάξει στο χώρο και στο μενού. Μαζί με τον γιο τους, Νίκο, μαγειρεύουν λαδερά, κρεατικά, ψαρικά, της ώρας, ό,τι θελήσετε σε ταβερνίσιο φαγητό θα το βρείτε. Ωραία μελιτζανόπιτα χωρίς φύλλο, έκτακτα τα σουτζουκάκια, οι γεμιστοί κολοκυθοανθοί, το αρνάκι γάστρας. Σπεσιαλιτέ τα σαλιγκάρια γιαχνί, τα οποία απογειώνει ο συνδυασμός φρέσκου δυόσμου και κύμινου. Δεν το πολυδιαφημίζουν, αλλά το λάδι και τα περισσότερα ζαρζαβατικά που χρησιμοποιούν είναι δικά τους.
Top choice!
Τα φιστίκια της κυριας Ελένης
Grande dame της ελληνικής δημοσιογραφίας (έχει, μεταξύ άλλων, σπουδάσει θέατρο, μουσική, φιλολογία και δραματική τέχνη στη Σορβόννη), η Ελένη Κυπραίου ζει εδώ και χρόνια στην Αίγινα ως φιστικοπαραγωγός. Παράγει ολόγλυκα φιστίκια, τρίμμα φιστικιού, φιστικοβούτυρο και ένα εξαιρετικό φιστικόλαδο που μπορεί να απογειώσει τα φαγητά σας – δοκιμάστε το σε ψητά ψαρικά, κρεατικά και σε γλυκά. Τα προϊόντα θα τα προμηθευτείτε από το κτήμα της. Ποσότητες δίνει στον Διόνυσο, που τα συσκευάζει με την επωνυμία του. •
Κώστας
Οικογενειακή ψησταριά σε όμορφη, κατα- πράσινη αυλή, λίγο ατυχώς διακοσμημένη. Την ημέρα που την επισκέφτηκα, σύσσωμη η μαγειρική ομάδα ασχολούνταν με τη χασαπική – ναι, καλά διαβάσατε, προμηθεύονται μεγάλα κομμάτια κρεάτων και κάνουν τις δικές τους κοπές και παρασκευές. Νόστιμο σουβλάκι με αρνίσιο συκώτι σε κλωνάρι δεντρολίβανου, χειροποίητο λουκάνικο με μάραθο και πράσο, κατσικίσιο τυρί πανέ με σος πιπεριάς και δυόσμου. Τα κρεατικά είναι ψημένα σωστά, το λάδι και τα ζαρζαβατικά είναι -ως επί το πλείστον- δικά τους. Συμπαθητική λίστα οίνων.
Οι ξυλόφουρνοι της Αίγινας
Φούρνος Τρίμμης
Πάνω από 120 χρόνια είναι φουρναραίοι οι Τρίμμηδες. Στα ηνία της επιχείρησης είναι τώρα ο Αντρέας, που έχει φτιάξει έναν σύγχρονο φούρνο με ξύλα στην Αίγινα και έχει δύο υποκατα- στήματα στην Πέρδικα και στον Μαραθώνα. Θα βρείτε μαύρο γερμανικό ψωμί, καρβέλι ζυμωτό (το λένε «ζακυνθινό» αυτό που είναι μόνο με προζύμι), σκέτο ή με γλυκάνισο, παξιμάδια σικάλεως, λαδιού, ωραίο κουλούρι Θεσσαλονίκης, διάφορα βουτήματα. •
Ξυλόφουρνος στον Ασώματο
Στους Αγίους Ασώματους, συνοικία ανατολικά της πόλης της Αίγινας, βρίσκεται ένας ξυλόφουρνος που μετράει περίπου 80 χρόνια λειτουργίας. Ο σημερινός ιδιοκτήτης, Νίκος Νιάτσης, ανέλαβε το 1991. Τα ψωμιά δεν είναι τίποτα σπουδαίο, έχει όμως εξαίσια βουτήματα και χειροποίητη τυρόπιτα κουρού. Οι γείτονες φέρνουν εδώ τα ταψιά με τα γεμιστά, τα κρεατικά, τα γιουβέτσια τους – λένε πως το ψήσιμο εδώ δίνει άλλη νοστιμιά στα φαγητά τους.
Το κρητικό Αλέντι
Κρητικές και κασιώτικες νοστιμιές στο Αλέντι, σε ένα όμορφο αιγινήτικο νεοκλασικό απέναντι από το Ταχυδρομείο. Η εμφαση στους μεζέδες: εξαίσια κασιώτικα ντολμαδάκια, λουκάνικο με σταμναγκάθι, αραγός, κρητική γαλομυζήθρα σερβιρισμένη με τριφτή ντομάτα, σταφίδες και φιστίκι Αιγίνης. Συμπαθητική λίστα κρασιών, «ψαγμένες» μπίρες. Το πρωί σερβίρουν ελληνικό πρωινό. Η αυλή το βράδυ είναι σκέτη γλύκα, πολύχρωμη, γεμάτη δέντρα και λουλούδια.
Top choice!
Τα τυριά της Αίγινας
Η οικογένεια Σώρρου έχει παράδοση στην κτηνοτροφία και την τυροκομία από το 1945. Μετά κόπων και βασάνων (είναι απίστευτες οι αγκυλώσεις του κράτους που αντιμετώπισαν) έφτιαξαν την πρώτη πιστοποιημένη μονάδα εκτροφής βοοειδών και αιγοπροβάτων στο νησί και ένα νέο, υπερσύγχρονο μικρό τυροκομείο που θα λειτουργήσει σύντομα. Τα τυριά απίθανα! Δοκιμάστε το γκερεμέζι, ένα ντόπιο αλειφώδες όξινο τυρί από γίδινο γάλα που ωριμάζει για τρεις μήνες σε τσαντίλα – ταιριάζει σε ντάκο, ντοματοσαλάτες, πίτες. Ακόμη, το μεστό, πικάντικο αιγοπρόβειο λαδοτύρι 12μηνης ωρίμασης – θυμίζει κάτι ανάμεσα στο ζακυνθινό λαδοτύρι και τις κυκλαδίτικες μανούρες. Θα τα βρείτε στο κρεοπωλείο της μαμάς Επιστήμης και σύντομα στην ψησταριά- ντελικατέσεν που ετοιμάζει ο υιός Σαράντης.
Για παρφέ στο Αιγίνειον
Συμπαθητικά τυλιχτά, βραχάκια με φιστίκι Αιγίνης και άλλα κεράσματα θα βρείτε στο ζαχαροπλαστείο Αιγίνειον, που λειτουργεί από το 1993. Στα ευπώλητα το παρφέ τους με λικέρ μαρασκίνο και καραμελωμένο αμύγδαλο -όχι άδικα- και ένα σοκολατένιο γλύκισμα σε κεσεδάκι που το λένε προφιτερόλ, αλλά δεν είναι – είναι όμως πολύ νόστιμο. •
Αιγίνειον, Αφαίας 34-36, Τ/22970- 22.345. Ανοιχτά καθημερινά 09.00-23.00.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.