Χώροι, αντικείμενα, έντυπα, εικόνες / η υλική διάσταση της ζωής και του πολιτισμού / ίχνη και τεκμήρια της Ιστορίας και των αναρίθμητων προσωπικών ιστοριών / οραματισμοί που προεκτείνονται στο μέλλον / μέσα στο χρόνο οι εφαρμοσμένες τέχνες ενσωματώνουν το χρόνο της ανθρωπότητας.
Το πρόγραμμα post-nostalgia έχει ως σκοπό την έρευνα, τη μελέτη και την εκπόνηση έργων γύρω από την ιδέα του Design ως υλικού φορέα συλλογικής και ατομικής μνήμης, αλλά και κριτικού ουτοπικού οραματισμού. Παράλληλα, αποσκοπεί στην προαγωγή της ιστορίας και της θεωρίας των εφαρμοσμένων τεχνών και στην ανάδειξη των κοινών τόπων της επιστημονικής και της καλλιτεχνικής εργασίας.
Στο Design της περιόδου 1950-1970 (οπτικές τέχνες, αρχιτεκτονική, κ.α.) παρατηρείται ένας μελλοντολογικός οραματισμός που δεν επιβεβαιώθηκε από την ιστορία, με αποτέλεσμα η σημερινή του ανάμνηση να αφορά ουσιαστικά ένα μέλλον που δεν ήρθε ποτέ. Από την άλλη, στο σύγχρονο Design διακρίνονται συχνά στυλιστικά στοιχεία της περιόδου 1950-1970 που επανασυνδέουν με την αισιοδοξία της εποχής και με το ανολοκλήρωτο πρόγραμμα του μοντερνισμού, κάνοντας το παρελθόν να επανεμφανίζεται στο παρόν ως επιθυμία για αλλαγή. Γενικότερα, οι εφαρμοσμένες τέχνες ενσωματώνουν συχνά ένα στοχασμό για το μέλλον, αλλά και μια ιδιαίτερη μορφή νοσταλγίας όχι για τις «ωραίες εποχές» του παρελθόντος, αλλά για τα όνειρα που σημάδεψαν κάποιες εποχές και ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν. Διαμορφώνεται έτσι ένα πεδίο έρευνας γύρω από το ουτοπικό περιεχόμενο του Design και την ιδέα μιας νοσταλγίας δευτέρου επιπέδου (post-nostalgia), η οποία εμπεριέχει την κριτική του «ρετρό», και αφορά «κάτι» που δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα αλλά μόνο στο χώρο της επιθυμίας.
Το πρόγραμμα εξελίσσεται σε διάστημα δύο χρόνων (2016-2018) και έχει εφαρμοσμένο και θεωρητικό προσανατολισμό. Η έρευνα αναπτύσσεται σε όλες τις μορφές των εφαρμοσμένων τεχνών στις περιόδους 1950-1970 και 2000-2016, καθώς και σε θεωρητικούς τομείς, όπως ιστορία και θεωρία του Design, ιστορία του κινηματογράφου, κριτική θεωρία, σημειολογία, κοινωνιολογία, ψυχανάλυση, κ.ά. Τα τελικά έργα, τα οποία μπορεί να είναι οποιασδήποτε μορφής (θεωρητική μελέτη, βίντεο, φωτογραφία, σχέδιο, εικονογράφηση, multimedia, εγκατάσταση, κ.ά.), θα παρουσιαστούν σε έκθεση τον Δεκέμβριο του 2018 και σε ειδική έκδοση.
Το πρόγραμμα διοργανώνεται από τη Σχολή Βακαλό στην προοπτική της συμπλήρωσης 60 χρόνων από την ίδρυσή της (1958-2018). Το έχουν επιμεληθεί και το διευθύνουν οι Κωνσταντίνος Γουναρίδης (Διευθ. Σύμβουλος Σχολής Βακαλό), Γιώργος Σ. Βλάχος (ιστορικός), Μίλτος Φραγκόπουλος (ιστορικός της τέχνης), Μανώλης Ηλιάκης (αρχιτέκτονας/spatial designer), Βασίλης Μαρματάκης (γραφίστας) και Βαγγέλης Γεωργακόπουλος (εικαστικός καλλιτέχνης).
Η συμμετοχή είναι δωρεάν και δεν συνεπάγεται καμία άλλη υποχρέωση, πέραν της δέσμευσης για ενεργή παρακολούθηση του προγράμματος και εκπόνηση ατομικού έργου. Ο αριθμός των συμμετεχόντων περιορίζεται στα 20 άτομα. Αίτηση συμμετοχής μπορεί να υποβάλει οποιοδήποτε ενήλικο άτομο μέχρι 21 Οκτωβρίου 2016.
Σχολή Βακαλό Art & Design, 2106442514, Λάμπρου Κατσώνη 26, Λυκαβηττός, Αθήνα 11471