Αν εξαιρέσουμε την ελληνικούρα περί «συστοιχίας συγκυριών», πρέπει να ομολογήσουμε ότι η δήλωση του πρωθυπουργού ήταν μια χαρά. Απλώς ήταν για λάθος θέμα. Δηλαδή αν έλεγε «Είχαμε την ευκαιρία σήμερα να δούμε από ψηλά τα μέτωπα της ύφεσης και να δούμε πραγματικά ένα σπάνιο φαινόμενο. Εκατοντάδες εστίες οι οποίες προκλήθηκαν από ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο πολιτικό φαινόμενο, από μια ξηρή καταιγίδα της 25ης Ιανουαρίου 2015, με δεκάδες κεραυνούς, χωρίς, όμως, ίχνος βροχής και ταυτόχρονα από μια συστοιχία συγκυριών. Στην Ελλάδα δεν υπήρξαν επενδύσεις, ενώ σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη έχουν έρθει πάρα πολλές και ταυτόχρονα είχαμε πάρα πολύ ισχυρούς ανέμους, ειδικά στις περιοχές της Κουμουνδούρου, του Πειραιά (όπου βρίσκεται το υπουργείο Ναυτιλίας), των Εξαρχείων (υπουργείο Πολιτισμού) και Αμπελοκήπων (όπου είναι το υπουργείο Ανάπτυξης) κ.ά.», ποιο πρόβλημα θα υπήρχε; Δεν θα ήταν μια ακριβής αποτύπωση της εικοσάμηνης διακυβέρνησης του τόπου από το –κατά Βαρουφάκη– «αριστερό τσούρμο»;
Θα μπορούσε, πιθανώς, να εξειδικεύσει το θέμα μιλώντας για εκείνον τον υπουργό τον οποίο έστειλε στις Βρυξέλλες με τα πουκάμισα έξω, για να κεραυνοβολήσει με απίστευτες μπαρούφες τους εταίρους: «Εγκλημα κατά της ανθρωπότητας τα δάνεια στην Ελλάδα»· «αυτό που θέλει ο κόσμος δεν είναι χρήματα ή δουλειές, είναι αξιοπρέπεια»· «συνεχώς ακούμε “αν δεν υπογράψετε, θα έρθει ο Αρμαγεδδών”. Η απάντησή μου είναι “ας έρθει”. Δεν υπάρχει σχέδιο υπαναχώρησης. Αυτό είναι το δικό μου plan B».
Στην έναρξη της ξηρής καταιγίδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έπεσαν πολλοί κεραυνοί: «Η χώρα είναι σε πόλεμο, η κυβέρνηση είναι σε πόλεμο κοινωνικό και ταξικό με τους δανειστές. Βρισκόμαστε σε αντιπαράθεση με τους εταίρους» (Βούτσης)· «Λεφτά για μισθούς και συντάξεις υπάρχουν εις το διηνεκές» (Σκουρλέτης)· «Τα λεφτά θα μας τα δώσουν. Δεν τους συμφέρει να μη μας τα δώσουν» και «Τα χρέη της Ε.Ε. είναι αέρας, γι’ αυτό και εμείς θα τους πληρώσουμε με αέρα» (Φλαμπουράρης)· «Αν δεν πάρουμε αυτό που θέλουμε, θα το κάνουμε Κούγκι» (Καμμένος). Τελικώς, έκαναν την οικονομία Κούγκι και αναδιάρθρωση του χρέους που ήθελαν δεν πήραμε.
Το πρόβλημα είναι ότι η ξηρή καταιγίδα στη χώρα συνεχίζεται, αν και οι κεραυνοί δεν προκαλούν τόσες εστίες πυρκαγιάς επειδή πέφτουν στα καμένα. Απλώς βρωμάνε περισσότερο με τις αήθεις επιθέσεις κατά δημοσιογράφων, πολιτικών αντιπάλων κ.λπ. Η επενδυτική ξηρασία συνεχίζεται κι όπου πάει να πέσει κάποια σταγόνα βροχής, για να καρπίσει η οικονομία, λυσσομανούν εκ περιτροπής Δρίτσας, Μπαλτάς, Σκουρλέτης κι άλλα αστέρια της «Πρώτη Φορά Αριστερά».
Αν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα το φαινόμενο, οι παλιές εστίες στην αγορά εργασίας θα αναζωπυρώνονται, ενώ νέοι κεραυνοί –σαν αυτοί του κ. Νίκου Παππά στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο– θα κάνουν στάχτη χιλιάδες θέσεις εργασίας· έτσι, για ένα επικοινωνιακό υπερθέαμα. Μην μιλήσουμε για τη ζημιά που κάνει στο δημοκρατικό πολίτευμα η άνυδρη καταιγίδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δυστυχώς, η –χωρίς πρόγραμμα και σχέδιο– διακυβέρνηση κάνει τη χώρα κρανίου τόπο. Η Ελλάδα είναι στο έλεος μιας κυβέρνησης τυχάρπαστων που το μόνο που έμαθαν είναι να συκοφαντούν όσους θεωρούν αντιπάλους και δεν γνωρίζουμε αν καταμετράει ζημιές ο πρωθυπουργός, ο οποίος υπερίπταται αυτών.