Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κώστα Καζάκου, έχει συνεργαστεί στο θέατρο με σημαντικούς σκηνοθέτες. Από το 2005 γράφει στίχους για τη δισκογραφία και για θεατρικές παραστάσεις. Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, η Αλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Μάριος Φραγκούλης. Εχει επίσης πραγματοποιήσει πέντε ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και τον Νοέμβριο, στην γκαλερί Black Duck, θα παρουσιάσει νέα έργα του. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Σσσσουτ!» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Οστρια.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Ξαναδιαβάζω την «Πείνα» του Κνουτ Χάμσουν για να καταλάβω επακριβώς όσα συμβαίνουν γύρω μας. Τα ποιήματα του Καβάφη, κυρίως τα πολιτικά, γιατί φωτίζουν μοναδικά τις σύγχρονες νοοτροπίες. Επίσης την «Ταπείνωση» του Φίλιπ Ροθ, ένα σημαντικό εγχειρίδιο για τη λειτουργία του ηθοποιού. Και δύο αγαπημένες ποιητικές συλλογές: τον τόμο με όλα τα ποιήματα του αξέχαστου Γιάννη Κοντού και την «Ευθύνη του Μαΐου» του Βαγγέλη Χρόνη.
Ποιος ήρωας λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Τομ από τον «Γυάλινο κόσμο» του Τένεσι Ουίλιαμς. Είναι ένας ήρωας που με συγκινεί βαθιά. Προσπαθεί να ξεφύγει από τη βασανιστική καθημερινότητα και να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Αλλά όλα του τα ταξίδια τα κάνει με τον νου και την καρδιά του.
Με ποιον συγγραφέα/ποιητή θα θέλατε να δειπνήσετε;
Θα ήθελα να έχω ένα ταπεινό δείπνο με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, για να ακούσω από κοντά αυτή τη φορά την υπέροχη μουσική που αποπνέουν τα γραπτά του για τις χαρές και τα βάσανα του κόσμου.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Με θύμωσαν –και με θυμώνουν πάντα– όλα τα μπεστ σέλερ ροζ λογοτεχνίας που έβλεπα να διαβάζονται στην παραλία, ακουμπισμένα στις ξαπλώστρες και λαδωμένα από αντιηλιακά. Με θυμώνει και με τρομάζει ακόμη περισσότερο ότι αυτοί οι αναγνώστες μεγαλώνουν παιδιά.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
«Η τριλογία της λιτότητας» του Γιώργου Μανιώτη από τις εκδόσεις Οστρια. Αναλύει σε βάθος το προφίλ του ανθρώπου της κρίσης.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Το «Μαγικό βουνό» του Τόμας Μαν γιατί πιστεύω ότι είναι το τελευταίο μεγάλο μυθιστόρημα που γράφτηκε στον 20ό αιώνα.
Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμπλουτίζουν ή εμποδίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω Facebook και Instagram. Νομίζω ότι με βοηθούν, κυρίως στο γράψιμο, γιατί έχω μέσα σε μια μικρή οθόνη ολόκληρη την εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας.
Σε ποιους απευθύνετε το «Σσσ- σουτ!»;
Σε όλους τους νέους ανθρώπους που συγκατοικούν με τη μοναξιά και τους φόβους τους, όπως κάνω και εγώ, και δίνουν αγώνα για να… μετακομίσουν σε ένα καλύτερο αύριο.
Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στα ποιήματά σας. Κι αν ναι, ποιος είναι;
Η μοναξιά. Απαραίτητο συστατικό κάθε καλλιτεχνικού έργου.