Η κατάθλιψη της γηραιάς κυρίας

Η κατάθλιψη της γηραιάς κυρίας

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο κ. Γιούνκερ είναι συμπαθής. Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Αναζητώντας τον κατάλληλο χαρακτηρισμό για να ξεκινήσω το σημερινό μου σημείωμα, δεν μπόρεσα να βρω άλλον καλύτερο. Ενας συμπαθής πολιτικός σε δύσκολους καιρούς. Δεν είναι κακό. Απλώς, δεν ξέρω σε τι μπορεί να χρησιμεύσει αυτή η συμπάθεια που εμπνέει. Ισως να μας κάνει να χαμογελάμε όταν χτυπάει προστατευτικά τον ώμο του κ. Τσίπρα, την ώρα που όλοι οι άλλοι του γυρίζουν την πλάτη. Θα μου πείτε ο κ. Γιούνκερ είναι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρόεδρος της οιονεί κυβέρνησης της Ευρώπης, ή, με άλλα λόγια, οιονεί πρόεδρος της Ευρώπης. Κι αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα, το οιονεί της υπόθεσης.

Χθες, ο κ. Γιούνκερ εκφώνησε στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον λόγο για την «Κατάσταση της Ενωσης». Εναν χρόνο πριν, τέτοια μέρα, ο ίδιος ζητούσε από τα κράτη-μέλη να δεχθούν το πρόγραμμα κατανομής προσφύγων και μεταναστών που είχε εκπονήσει η Επιτροπή. Ηταν η λυρική περίοδος της ευρωπαϊκής πολιτικής. Το πρόγραμμα Γιούνκερ, ανθρωπιστικό, δημοκρατικό, συνεπώς ευρωπαϊκό, απλώς δεν εφαρμόστηκε από κανέναν. Φοβούμαι πολύ πως μόνο το απροσάρμοστο παιδί της Ευρώπης, ονόματα δεν λέω, το πήρε κατά γράμμα.

Φέτος, ο κ. Γιούνκερ εγκατέλειψε τον λυρισμό. Ανάγκα και θεοί πείθονται. Το ένστικτο του θανάτου των τζιχαντιστών απελευθερώθηκε στην καρδιά της Γηραιάς ηπείρου και οι Βρετανοί ψήφισαν σαν να ήσαν Κορσικανοί αυτονομιστές. Με ένα Brexit και κάτι εκατοντάδες νεκρούς ο λυρισμός ακυρώνεται. Εμεινε ο δρόμος του ρεαλισμού: ενίσχυση της Europol και του Frontex, ενιαίο ευρωπαϊκό στρατηγείο, «έξυπνη» εποπτεία των συνόρων –κοινώς παραδοχή ότι μέχρι τώρα επρόκειτο περί ηλιθίας– και 200 φύλακες στα εξωτερικά σύνορα της Βουλγαρίας. Αναρωτιέμαι αν αυτά περιλαμβάνουν και το Τριεθνές. Το είπα και στην αρχή: ο κ. Γιούνκερ είναι συμπαθής. Είναι καλός άνθρωπος που λένε. «Ο καλός Ευρωπαίος άνθρωπος».

Και τι γίνεται όταν το πρόβλημα του προσφυγικού -μεταναστευτικού εξαρτάται από τον νεοοθωμανό μονάρχη; Θα το λύσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Ελάτε τώρα. Η Γερμανία έκανε τη συμφωνία. Και τι γίνεται με τη συνθήκη Δουβλίνο 2; Θα αποφασίσει για την ισχύ της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Ο κ. Γιούνκερ στο σημείο αυτό θυμήθηκε τον λυρισμό: «Να τελειώνουμε με τη νοοτροπία που θέλει όλες τις επιτυχίες μας εθνικές και τις αποτυχίες μας ευρωπαϊκές». Δεν είπε, όμως, πώς θα τελειώνουμε.

Οφείλω βέβαια να παραδεχθώ πως η ομιλία του κ. Γιούνκερ είχε μια πολιτική χρησιμότητα. Επισήμανε στην ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία πως η ίδια πρέπει να γίνει «ευρωσκεπτικιστική». Αλλιώς, το μεγαλύτερο πολιτικό εγχείρημα της μεταπολεμικής εποχής θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη από τους Φάρατζ, τις Λεπέν, τους Ορμπαν και τους Τσίπρες του κόσμου τούτου.

Πώς η Ευρώπη θα μπορέσει να ξεπεράσει την πολιτική και πολιτισμική της κατάθλιψη; Το εγχείρημα, όντως, υπερβαίνει τις σημερινές πολιτικές της ηγεσίες. Ας μην είμαστε, όμως, τόσο απαισιόδοξοι. Υπάρχει και η καλλιτεχνική αναγέννηση, όπως η Documenta που ξεκίνησε χθες στην Αθήνα. Κοινώς, μη ζητάτε έλεος, διότι δεν θα το βρείτε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή