«Μόνο αρμόδιο το ΕΣΡ», ορίζει ρητώς το Σύνταγμα

«Μόνο αρμόδιο το ΕΣΡ», ορίζει ρητώς το Σύνταγμα

3' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αντίκειται στο Σύνταγμα ο περιορισμός του αριθμού των τηλεοπτικών αδειών (Νόμοι 4339/2015 και 4367/2016) σε τέσσερις;

Το άρθρο 15 του Συντάγματος ορίζει στο άρθρο 1 ότι οι προστατευτικές για τον Τύπο διατάξεις του προηγούμενου άρθρου δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, τη φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης λόγου ή παράστασης. Το δε άρθρο 2 ορίζει ότι η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους. O έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. O άμεσος έλεγχος του κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλουν η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, καθώς και τον σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας.

Το ΣτΕ ερμηνεύοντας παγίως την ανωτέρω συνταγματική διάταξη, τόσο πριν όσο και μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, κάνει δεκτό ότι με το άρθρο 15 του Συντάγματος δεν θεσπίζεται ατομικό δικαίωμα ιδρύσεως τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σταθμού, αλλά η διαμόρφωση ενός τέτοιου δικαιώματος επαφίεται στον κοινό νομοθέτη, ο οποίος κατά τη ρύθμιση του εν λόγω θέματος τελεί υπό τους όρους και τους περιορισμούς της παρ. 2 αυτού του άρθρου (Ολομέλεια ΣτΕ 5040/1987, 1145/1988, 2501/2004, 2784/2007,3315/2014, Δ΄ Τμήμα ΣτΕ 560/2012, 996/2013). Συνεπώς, η εκ του νόμου πρόβλεψη τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών δεν αντίκειται στο άρθρο 15. παρ. 2 του Συντάγματος.

Αφού λοιπόν δεν χωλαίνει συνταγματικώς η θέσπιση του καθεστώτος των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών διά των ρυθμίσεων του Νόμου 4339/2015 όπως έχει τροποποιηθεί, τούτο συνεπάγεται ότι ο νόμος είναι καλώς καμωμένος; Η απάντηση στο ερώτημα πρέπει να εκκινήσει από μια παραδοχή αδιαμφισβήτητη. Η τηλεόραση διαθέτει τεράστια δύναμη επηρεασμού, μέχρις του σημείου να υποστηρίζεται ότι η έμμεση τηλεοπτική εμπειρία υπερσκελίζει την άμεση εμπειρία της ζωής (Δαγτόγλου, Ατομικά Δικαιώματα). Συνακόλουθα, η άσκηση κατά το άρθρο 15 του Συντάγματος ελεγκτικής αρμοδιότητας απευθείας από τα κυβερνητικά όργανα ή από όργανα εντεταγμένα στο πλαίσιο της διοικητικής ιεραρχίας προκαλεί εντονότατες αμφισβητήσεις ως προς τον σκοπό και τις σφαίρες επιρροής που θέλει να δημιουργήσει η εκάστοτε κυβέρνηση. Για αυτό με τα άρθρα 15 παρ. 2 και 101. Α κατοχυρώθηκε συνταγματικώς η λειτουργία της ανεξάρτητης αρχής του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Παρά ταύτα, διά του Νόμου 4339/2015 (όπως έχει τροποποιηθεί) γυρίζουμε 15 χρόνια πίσω! Το άρθρο 2 παρ. 4 του Νόμου 4339/2015 ορίζει ότι με απόφαση του υπουργού στον οποίο ανατίθενται εκάστοτε οι αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, έπειτα από αιτιολογημένη γνώμη του ΕΣΡ και δημόσια διαβούλευση, καθορίζεται ο αριθμός των δημοπρατούμενων αδειών παρόχου περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης ανά κατηγορία εμβέλειας (εθνικής ή περιφερειακής), προγράμματος (ενημερωτικού ή μη ενημερωτικού), είδος περιεχομένου σε περίπτωση ενημερωτικού προγράμματος (γενικού ή θεματικού περιεχομένου), είδος στόχευσης (γενικής ή ειδικής) σε περίπτωση μη ενημερωτικού προγράμματος και είδος θεματικού περιεχομένου σε περίπτωση προγράμματος ειδικής στόχευσης, η δε τιμή εκκίνησης ανά κατηγορία δημοπρατούμενης άδειας καθορίζεται με κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και του υπουργού στον οποίο ανατίθενται εκάστοτε οι αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, έπειτα από γνώμη του ΕΣΡ. Και το άρθρο 2 Α παρ. 2 (προσθήκη Νόμου 4367/2016) ορίζει ότι κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος, η διαγωνιστική διαδικασία για τη χορήγηση των αδειών της προηγούμενης παραγράφου διενεργείται από τον υπουργό στον οποίο έχουν ανατεθεί οι αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, ο οποίος εκδίδει τη σχετική προκήρυξη, χορηγεί τις άδειες και προβαίνει σε όλες τις επιμέρους ενέργειες που προβλέπονται από τα άρθρα 3 έως και 15 του παρόντος. Με βάση τις διατάξεις του Νόμου 4339/2015 έχουν εκδοθεί και τέσσερις Υπουργικές Αποφάσεις (4297/2016, 7230/2016, 7984/2016, 7752/2016) με τις οποίες μεταφέρονται αποφασιστικές αρμοδιότητες του ΕΣΡ στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, που εποπτεύεται αμέσως από τον υπουργό Επικρατείας. Κατ’ ακολουθίαν οι ρυθμίσεις του νόμου και των υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες η δημοπρασία και η χορήγηση τηλεοπτικών αδειών πραγματοποιείται από υπουργό της κυβέρνησης ή από φορέα άμεσα εποπτευόμενο από τον τελευταίο και όχι από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, αντιβαίνουν προδήλως στα άρθρα 15 παρ. 2 και 101. Α του Συντάγματος.

*Δικηγόρος Αθηνών. Ειδικευθείς στο Δημόσιο Δίκαιο, LLM Intrenational Commercial Law, Edinburgh University.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή