Διασχίζοντας την Ηλιουπόλεως, δεν προλαβαίνεις να αντικρίσεις τα κλειστά μαγαζιά, που είναι ήδη σχεδόν τα μισά. Μια ολόκληρη γειτονιά από επιπλάδικα ξεκληρίστηκε. Ανάμεσα στους μεγάλους χαμένους, εκτός από όσους δούλευαν στις κλειστές πια επιχειρήσεις, είναι και οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών που στεγάζονταν τα καταστήματα επίπλων. Οι ισόγειες μεγάλες τζαμαρίες, που μέχρι πριν από μερικά χρόνια ήταν βιτρίνες για υπνοδωμάτια ή τραπεζαρίες, τώρα χάσκουν άδειες, σαν απορημένα στόματα που δεν μπορούν να φωνάξουν. «Μέχρι το 2008 και για πολλές δεκαετίες λαμβάναμε ένα πολύ καλό ενοίκιο από το μαγαζί μας. Από το 2012, που έκλεισε η επιχείρηση επίπλων που είχαμε και έφυγε, μας έμεινε στα χέρια. Το χειρότερο είναι πως πλέον μας κοστίζει πολύ, γιατί πληρώνουμε και τον ΕΝΦΙΑ, ενώ και μόνο η ιδιοκτησία του αυξάνει τη φορολογία μας», λέει στην «Κ» ο κ. Κώστας Παπαστέφος, ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή. Μάλιστα, από φέτος τα κλειστά μαγαζιά, όπως και τα κλειστά διαμερίσματα, στα οποία έχει διακοπεί η ηλεκτροδότηση, δεν έχουν την έκπτωση του 20% στον ΕΝΦΙΑ που είχαν μέχρι πέρυσι. «Εριξα τις απαιτήσεις μου πολύ, αλλά δεν μπόρεσα να το ενοικιάσω το μαγαζί», μας λέει ο κ. Παπαστέφος. Δεν είναι η μόνη περίπτωση πολλών κλειστών μαγαζιών σε περιοχές όπου ήταν συγκεντρωμένη η εμπορική δραστηριότητα. Το 40% των καταστημάτων της Ερμού είναι εκτός λειτουργίας, ενώ το ένα στα τέσσερα μαγαζιά του Κολωνακίου είναι κλειστό. Και αυτό παρότι η τιμή των ενοικίων έχει πέσει ακόμη και 50% σε σχέση με την προ κρίσεως περίοδο.
Αλλοι ιδιοκτήτες είναι λίγο περισσότερο τυχεροί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα λόγω της μεγάλης μείωσης του ενοικίου, αλλά και των διαστημάτων που ο χώρος παραμένει ξενοίκιαστος.
Ισόγειο κατάστημα στον Νέο Κόσμο έμεινε άδειο το 2010 (στέγαζε επιχείρηση πώλησης υποδημάτων) και από τότε έχει αλλάξει τρεις φορές ενοικιαστή και χρήση. Εγινε διαδοχικά καφέ, κομμωτήριο και φούρνος.
Πρόκειται για τρεις από τις χρήσεις ισόγειων καταστημάτων που εμφανίζονται στην εποχή της κρίσης, καθώς αρκετοί δοκιμάζουν την τύχη τους στους τομείς αυτούς. «Δυστυχώς για τους ενοικιαστές αλλά και για μένα οι δουλειές τους δεν άντεξαν. Εμείς προσπαθήσαμε να τους βοηθήσουμε, μειώσαμε πολύ το ενοίκιο, σχεδόν στο μισό απ’ ό,τι πριν από το 2010, αφήναμε και κάποιους μήνες να πηγαίνουν οι πληρωμές πίσω, αλλά δεν είχε αποτέλεσμα. Τώρα να δούμε εάν θα αντέξει ο φούρνος», μας λέει η κυρία Παρασκευή.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που πέφτουν «κανόνια», με θύματα και τους ιδιοκτήτες. «Ενοικιάζαμε για δεκαετίες το ισόγειο κατάστημα που είχαμε στο Παλαιό Φάληρο σε ένα καθαριστήριο. Ηταν μια επιχείρηση που είχε περάσει από τον πατέρα στον γιο, όπως κι εμάς, το ακίνητο είχε περάσει σε εμάς από τους γονείς μας. Για χρόνια το μαγαζί πήγαινε καλά και έδινε ένα ικανοποιητικό ενοίκιο. Προ διετίας, όμως, και αφού για ένα δύο χρόνια είχε γίνει ασυνεπής με τα νοίκια, έκλεισε και μας άφησε μεγάλο χρέος. Τρέχα γύρευε μετά», λέει ο κ. Γιώργος.
Το ακίνητο έμεινε αρκετό καιρό ξενοίκιαστο, αλλά τελικά νοικιάστηκε από ένα πρακτορείο του ΟΠΑΠ, από τις λίγες μισθώσεις πλέον που μπορούν να έχουν σχετική σταθερότητα.