H ιστορική πρωτεύουσα του κρατιδίου της Σαξονίας, η αποκαλούμενη και «Φλωρεντία του Ελβα» λόγω της σπουδαιότητας του πολύπτυχου πολιτιστικού της αποθέματος, δυστυχώς καταστράφηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από βομβαρδισμούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εντούτοις, χάρη σε ένα εκτεταμένο αναστηλωτικό πρόγραμμα, μέσα σε μερικές δεκαετίες κατάφερε να ανακάμψει και να ανακτήσει με επιτυχία την παλαιακή, μπαρόκ της αύρα. Σε απόσταση μικρότερη των 50 χιλιομέτρων από τα τσεχικά σύνορα, η ∆ρέσδη με τον συμπαγή αστικό της πυρήνα, που όσα ψήγματά του έχουν απομείνει χρονολογούνται από την εποχή της μέγιστης ακμής της κατά τον 18ο αιώνα, υπό τη διακυβέρνηση του Αυγούστου του Κραταιού, χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό Ελβα. Οι μεγαλοπρεπείς εκκλησίες, τα μουσεία και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα φωλιάζουν στη νότια όχθη της Altstadt, ενώ η Neustadt στη βόρεια πλευρά είναι γεμάτη κομψούς, φαρδείς δρόμους, πολυτελείς κατοικίες, αλλά και εναλλακτικά θέατρα και γκαλερί.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΔΟΣΕΙΣ
Ξεκινάω την περιήγησή μου από τους απλόχωρους κήπους στην καρδιά του Zwinger, του διάσημου ανακτορικού συγκροτήματος που σήμερα στεγάζει πολλά μουσεία με παγκοσμίου κύρους συλλογές. Kοντοστέκομαι στην πομπώδη κρήνη Nymphenbad με τον περίτεχνο γλυπτό διάκοσμο –νύμφες και Τρίτωνες– και παρατηρώ προσεκτικά τη συλλογή πορσελάνης με εξαιρετικά κομμάτια Meissen. Εκεί όμως που αφιερώνω αρκετές ώρες είναι στην Gemäldegalerie Alte Meister (Πινακοθήκη των Παλαιών ∆ασκάλων), που θα τελεί υπό ανακαίνιση για τα επόμενα δύο χρόνια, παραμένοντας ωστόσο ανοιχτή για το κοινό. Ξεχωρίζουν εμβληματικά έργα, όπως η «Mαντόνα Σιξτίνα» του Raffaello με τα χαρακτηριστικά αινιγματικά αγγελάκια, η όλο ηδυπάθεια «Κοιμωμένη Αφροδίτη» του Τiziano, το απίστευτης φωτορεαλιστικής λεπτομέρειας «Κορίτσι που διαβάζει γράμμα» του Vermeer και ανάμεσά τους ένα σύνολο από πίνακες με όψεις της ∆ρέσδης από τις όχθες του Ελβα, φιλοτεχνημένους από τον Bernardo Bellotto, ανιψιό του Canaletto. Και να σκεφτεί κάποιος ότι μεγάλο μέρος της συλλογής κατασχέθηκε από τους ναζί, γλίτωσε από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς, φυγαδεύτηκε στη Ρωσία, επαναπατρίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και απειλήθηκε από τα στοιχεία της φύσης τον Αύγουστο του 2002, λόγω των κατακλυσμιαίων βροχοπτώσεων που προκάλεσαν την υπερχείλιση του Ελβα. Ευτυχώς, με την υπερβατική αυτοθυσία των αρχών και την ουσιαστική συνδρομή των κατοίκων της πόλης, πολλοί από τους πολύτιμους θησαυρούς μεταφέρθηκαν αμέσως από τις υπόγειες εγκαταστάσεις και διασώθηκαν.
Περνάω τη βόρεια πύλη που οδηγεί στην Theaterplatz. Το πολύχρωμο διασκορπισμένο πλήθος ντόπιων και επισκεπτών ευφραίνεται εκστατικά από τη διάχυτη μουσική πανδαισία, μια και γίνεται ζωντανή αναμετάδοση όπερας σε γιγαντοοθόνη, ακριβώς μπροστά από το ανακατασκευασμένο κτίριο της Semperoper – ούτε αυτό γλίτωσε από τη μανία των βομβαρδισμών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ομορφιά του αστικού πολιτισμού αποτελεί συστατικό στοιχείο της καθημερινότητας της πόλης, την οποία κάποιοι λόγω της χαλαρότητας των ρυθμών της αποκαλούν φοιτητούπολη-χωριό. Επίσης η ∆ρέσδη συνδυάζει τις ανέσεις μιας μεγαλούπολης μέσα σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, γεγονός που διαπιστώνεται εύκολα αν αφήσει κανείς τη ματιά του να ταξιδέψει στην απέναντι πλευρά του Ελβα, που καλύπτεται από ένα παρόχθιο λιβάδι. Εδώ, μόνιμοι κάτοικοι και επισκέπτες απολαμβάνουν ατελείωτους περιπάτους, ξεμακραίνουν με το ποδήλατο και χαζεύουν τις φοιτητοπαρέες που έχουν στήσει επιτόπια μπάρμπεκιου πίνοντας ανέμελα τις μπίρες τους. Συχνά, μάλιστα, γίνονται αυθόρμητα μέρος αυτών (!). Oι εκτενείς πνεύμονες πρασίνου μετατρέπουν όλη την πόλη σε μια απέραντη όαση γαλήνης και ηρεμίας, που κυριαρχείται από μικρά ή μεγαλύτερα πάρκα, όπως το Grosser Garten, που από το 1676 καλύπτει έκταση δύο στρεμμάτων και περιλαμβάνει ζωολογικό και βοτανικό κήπο, ένα μπαρόκ ανάκτορο, λίμνες και ένα τρενάκι που κάνει στάσεις διαπερνώντας το μεγαλύτερο μέρος του.
Συνεχίζω με μια στάση στην Hofkirche, τη μνημειώδη μπαρόκ βασιλική με τον χαρακτηριστικό πύργο, ορατό από μακριά. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή καθολική εκκλησία στην καρδιά της προτεσταντικής ∆ρέσδης, που διαθέτει έναν θαυμάσιο ροκοκό άμβωνα από τον Γερμανό γλύπτη Balthazar Permoser. Bγαίνοντας έξω, ακολουθώ το πλήθος των συγκεντρωμένων τουριστικών γκρουπ στη Fürstenzug, που συνδέει τις πλατείες Schossplatz και Neumarkt και είχε την τύχη να διασωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις επιδρομές της καταραμένης νύχτας της 13ης Φεβρουαρίου του 1945, όταν η ∆ρέσδη σχεδόν ισοπεδώθηκε από τα συμμαχικά αεροσκάφη. Γνωστό και ως η Πομπή των Πριγκίπων, είναι ένα mural 102 μέτρων, αποτελούμενο από 23.000 πορσελάνινα πλακάκια Meissen σε ασπρόμαυρους και κίτρινους τόνους –συνιστώντας το μεγαλύτερο του είδους του παγκοσμίως– κατά μήκος της Augustusstrasse. Απεικονίζει Σάξονες ηγεμόνες να παρελαύνουν έφιπποι και πεζοί. Ακριβώς πίσω του βρίσκεται το νεο-αναγεννησιακό κτίριο του Residenzschloss, που αποτελούσε έδρα των εκλεκτόρων και των βασιλιάδων της Σαξονίας και πλέον λειτουργεί ως ένα πολυεπίπεδο μουσειακό συγκρότημα με ποικιλία ανεκτίμητων συλλογών. Τα έργα που τις απαρτίζουν περιλαμβάνουν ευρεία γκάμα εκθεμάτων από νομίσματα, πολύτιμους λίθους, βασιλικά διαδήματα και τελετουργικές πανοπλίες, μέχρι πάνω από 500.000 σχέδια και χαρακτικά, καθώς και μια ξεχωριστή ενότητα που συναρθρώνεται όχι μόνο από στρατιωτικό εξοπλισμό, σημαίες και καφτάνια, αλλά κυρίως από περίλαμπρα στημένες στον χώρο σκηνές καραβανιών της οθωμανικής εποχής.
ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ
Αλλάζοντας κατεύθυνση, αποφασίζω να περιηγηθώ στο προφανώς πιο καινούργιο κομμάτι της πόλης, προς τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Παρόλο που πολλά σημαντικά μνημεία επανοικοδομήθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ηγεσίες σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης επέλεξαν τόσο για ιδεολογικούς όσο και για οικονομικούς λόγους να αναδημιουργήσουν τις νέες γειτονιές της ∆ρέσδης σε σύγχρονη σοσιαλιστική γραμμή, με το διευρυμένο σώμα της πόλης να γνωρίζει δραματικές αλλαγές και να γεμίζει απρόσωπα, ογκώδη κτίρια. Παράλληλα, βέβαια, η ∆ρέσδη αναγεννήθηκε παραδειγματικά μέσα από τις στάχτες της ως ένα μείζον βιομηχανικό κέντρο πριν και μετά την επανένωση της Γερμανίας, με έμφαση στην έρευνα, στις νέες τεχνολογίες και στην ψηφιακή ανάπτυξη. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, περπατώντας στα στενά της, ορισμένα μισογκρεμισμένα κτίρια και ελεύθερα οικόπεδα που χάσκουν ανάμεσά τους ως ανοιχτές πληγές υπενθυμίζουν το σχετικά πρόσφατο ζοφερό παρελθόν της.
∆ιασχίζοντας την Altstadt, ένας αέρας ευμάρειας φυσάει κατά μήκος του κάθετου άξονα, που κυριαρχείται από τα malls της Prager Srasse και της Seestrasse. Στη Neumarkt –με μια στάση στη Striezelmarkt, τη μεγαλύτερη πλατεία της πόλης– γίνεται ακόμη πιο έντονος, με επίκεντρο τα πολυάριθμα καφέ και εστιατόρια που περιβάλλουν τον αποκατεστημένο λουθηρανικό ναό-σύμβολο συμφιλίωσης της Frauenkirche. Την πιο εξευγενισμένη του εκδοχή βρίσκει στο Βrühl’s Τerrace, στο Μπαλκόνι της Ευρώπης, με την πανοραμική θέα στον Ελβα και στα ποταμόπλοια που πραγματοποιούν κρουαζιέρες κατά μήκος του. Εδώ ξαποσταίνει κανείς από το πολύωρο περπάτημα και απολαμβάνει ένα ατέρμονο people watching, μαζί με μια αίσθηση εμβύθισης σε έναν από τους πίνακες του Γερμανού τοπιογράφου Johann Alexander Thiele.
Για μια έξτρα πολιτιστική εμπειρία, προτείνεται μια περιπλάνηση στους ανανεωμένους χώρους του παρακείμενου μουσειακού συγκροτήματος Albertinum, όπου ξεδιπλώνεται ένα πανόραμα τέχνης από τη ρομαντική περίοδο έως τις μέρες μας, μέσω μιας καταπληκτικής συλλογής από πίνακες διαφορετικού ύφους –από τον Caspar David Friedrich μέχρι τον Gerhard Richter– αλλά και ένα διεθνώς αναγνωρισμένο σύνολο από γλυπτά του Rodin και όχι μόνο. Μερικά μέτρα πιο κάτω, στην άκρη του μπαρόκ κέντρου της ∆ρέσδης, ανάμεσα στις φυλλωσιές προβάλλει διακριτικά το μινιμαλιστικής αρχιτεκτονικής μοντερνιστικό κτίριο της νέας εβραϊκής συναγωγής της πόλης, χτισμένο στη θέση της παλιάς, που είχε καταστραφεί τον Νοέμβριο του 1938 κατά τη διάρκεια της δραματικής Νύχτας των Κρυστάλλων.
Μετάβαση
H ∆ρέσδη δεν συνδέεται με την Αθήνα με απευθείας πτήσεις (από 219 ευρώ με επιστροφή, με ανταπόκριση μέσω Φρανκφούρτης, Μονάχου, κ.ά.*). Εναλλακτικά, μπορείτε να πετάξετε για Βερολίνο (από 120 ευρώ με επιστροφή*) και να συνεχίσετε με λεωφορείο της FlixBus (www.flixbus.com) από το αεροδρόμιο Schönefeld (9 ευρώ η απλή διαδρομή/2 ώρες). Aπό το αεροδρόμιο Tegel υπάρχει το λεωφορείο Berlinlinienbus (2 ώρες και 45΄, 12 ευρώ με επιστροφή).
* Η έρευνα έγινε στις 09.09.2016 για την περίοδο 08/10 έως 31/10 στο airtickets.gr.
Μετακινήσεις
Παρά το γεγονός ότι τα βασικά αξιοθέατα στη ∆ρέσδη είναι εύκολα προσβάσιμα με τα πόδια, οι δημόσιες συγκοινωνίες (λεωφορεία, τραμ, τρένα S-Bahn) είναι άριστες. Το ενιαίο εισιτήριο για όλο το δίκτυο είναι στα 2,30 ευρώ, ενώ μία tageskarte για την κεντρική ζώνη 1 κοστίζει 6 ευρώ.
Διαμονή
• B&B Hotel Dresden (Weisseritzstrasse 10, www.hotelbb.de). Low budget επιλογή, κέντρο-απόκεντρο, 7 λεπτά με τα πόδια από το Zwinger. Από 55 ευρώ το δίκλινο (+7,5 ευρώ το πρωινό).
• Star Inn Hotel Premium Dresden im Haus Altmarkt (Altmarkt 4, Altstadt, www.starinnhotels.com). Στην καρδιά της παλιάς πόλης. Καθαρά, περιποιημένα δωμάτια με λιτή, σύγχρονη διακόσμηση. Από 80 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.
• Hotel Taschenbergpalais Kempinski (Taschenberg 3, Altstadt, www.kempinski.com). H επιτομή της κλασικής πολυτέλειας σε προσιτή τιμή. Πλούσιος μπουφές. Από 140 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.
Φαγητό
Για χαλαρά πρωινά και brunches με εφημερίδες και χάζι προσφέρεται το Café Neustadt (Bautzner Strasse 63, τηλ. +49 351 8996649).
Nόστιμα σνίτσελ και σούπες μαζί με locals στο retro εστιατόριο Planwirtschaft (Louisenstrasse 20, τηλ. +49 351 8013187).
Στην Αltstadt, το κλασικότροπα cosy καφέ-εστιατόριο Schinkelwache (Τheaterplatz 2, τηλ. +49 351 490 3909), που αποτελεί σύμβολο παραδοσιακού καφεποτείου της ∆ρέσδης, εκτός από ζεστά και κρύα ροφήματα, παγωτά, ελκυστικά γλυκίσματα και τάρτες, σερβίρει και αρκετά τυπικά πιάτα της σαξονικής κουζίνας.
Για street food, εκτός από λουκάνικα και μπίρες, αναζητήστε τα κιόσκια που φτιάχνουν kräuterhandbrot, ένα γεμιστό κομμάτι ψωμιού με λιωμένο τυρί με βότανα και κομμάτια μπέικον, περιχυμένο με sour cream και ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι.
Τοπικές λιχουδιές και άλλα καλούδια θα βρείτε στη Neustädter Markthalle (Metzer Strasse 1), την πιο ιστορική σκεπαστή αγορά τροφίμων της πόλης. Στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό διατηρητέο κτίριο σε αρχιτεκτονικό στυλ Gründerzeit, κοντά στην πλατεία Albertplatz.
Καφές – Γλυκό
Στη Neustadt αξίζει οπωσδήποτε ένα πέρασμα από το Pfunds Molkerei (Bautzner Strasse 79, www.pfunds.de), το ωραιότερο γαλακτοπωλείο του κόσμου. Στo νεο-αναγεννησιακό εσωτερικό του, που είναι επενδεδυμένο με εκθαμβωτικά πλακίδια Villeroy & Boch, θα βρείτε πρωτότυπα γαλακτοκομικά καλούδια, κυρίως από νωπό γάλα.
Στον φούρνο-café Emil Reimann (Schlossstrasse 16, τηλ. +49 351 50060978) θα κάνετε μια στάση για καφέ, συνοδεία νόστιμου κέικ stollen, ανάμεσα σε πλούσιες ποικιλίες αρτοσκευασμάτων.
Ποτό
Πολλές επιλογές για μια απλή μπίρα al fresco θα βρείτε στα πολυάριθμα υπαίθρια μπαρ-καφέ στους πλακόστρωτους δρόμους γύρω από τη Frauenkirche.
Ορισμένα από τα κορυφαία κοκτέιλ της πόλης σερβίρονται στο Βar Pinta (Louisenstrasse 49, τηλ. +49 351 8106761).
Κοντινές εκδρομές
H ∆ρέσδη ξεχωρίζει όχι μόνο για τους πολύτιμους πολιτιστικούς της θησαυρούς, αλλά και για τη γοητευτική της τοποθεσία, συνιστώντας ιδανικό σημείο εκκίνησης για εξορμήσεις στα καταπράσινα περίχωρα της κοιλάδας του ποταμού Ελβα. Το Μoritzburg, λίγο έξω από τα όρια της πόλης, είναι ένας από τους πιο αγαπητούς προορισμούς για μια ημερήσια απόδραση, με κύριο αξιοθέατο το Schloss Moritzburg, το μπαρόκ παλάτι και κυνηγετικό καταφύγιο του Αυγούστου του Κραταιού.
Στα νοτιοανατολικά της ∆ρέσδης, το εθνικό πάρκο της Σαξονικής Ελβετίας περιλαμβάνει ένα σύμπλεγμα από επιμήκεις, βραχώδεις σχηματισμούς από ψαμμίτη, που παραπέμπουν στους αντίστοιχους των Μετεώρων. Το εντυπωσιακό φυσικό μνημείο με ιστορία εκατομμυρίων ετών διατρέχεται από τo πλήρως σηματοδοτημένο μονοπάτι Malerweg, ένα από τα πιο όμορφα μονοπάτια πεζοπορίας στη Γερμανία. Εδώ, όπου κάποτε ζωγράφοι, μουσικοί και λογοτέχνες αναζητούσαν έμπνευση για τα διαχρονικά τους έργα, συγκεντρώνονται πλέον θαρραλέοι πεζοπόροι που καλύπτουν τη γραφική κυκλική διαδρομή των 112 χιλιομέτρων. Εκτός από το εντυπωσιακό φυσικό τοπίο, το ενδιαφέρον των επισκεπτών προσελκύει, επίσης, το άθικτο μεσαιωνικό κέντρο της μικρής παραποτάμιας πόλης Pirna.
Κατευθυνόμενοι βορειοδυτικά, στον δρόμο για το λίκνο της Σαξονίας, το διάσημο για τις πορσελάνες του Meissen, όπου το 1710 κατασκευάστηκαν οι πρώτες σε ευρωπαϊκό έδαφος, αξίζει μια παράκαμψη για περιήγηση στους κρατικούς αμπελώνες και γευστική δοκιμή αφρωδών οίνων, με επίκεντρο το κάστρο Wackerbarth.