Τρέχουμε;

16' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στα πάρκα, στις παραλίες, στα βουνά, οι ερασιτέχνες δρομείς αυξάνονται με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Αγώνες για αρχάριους και έμπειρους αθλητές πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα και κοντά τους μια νέα μορφή τουρισμού γεννιέται. 

Mέχρι πριν από δύο χρόνια, ο Δημήτρης ξυπνούσε στις 8, φορούσε το κοστούμι του και έφευγε για το γραφείο. Τώρα σηκώνεται από το κρεβάτι του δύο ώρες νωρίτερα, φοράει τη φωσφοριζέ πολυέστερ στολή του και, προτού ξεκινήσει για τη δουλειά, κατεβαίνει στα κουλουάρ του γειτονικού γηπέδου για προπόνηση. Η Ολγα, πνευμονολόγος στο επάγγελμα, ξεκίνησε να τρέχει το 2012 αναζητώντας μια διέξοδο από την πιεστική καθημερινότητά της στο νοσοκομείο. «Μετρώντας χιλιόμετρα και αναπνοές, έγινα καλύτερη γιατρός», λέει. Κάθε Σαββατοκύριακο το Facebook πλημμυρίζει με φωτογραφίες φίλων που συμμετέχουν σε αγώνες. Μια ματιά στο καλεντάρι του 2016 τα λέει όλα: σε πάνω από 500 αγώνες υπολογίζονται οι αγώνες δρόμου της φετινής χρονιάς!

Ολη η Ελλάδα τρέχει. Στα γήπεδα, στα πάρκα, στους δρόμους, στις παραλιακές οδούς. Το μαρτυρούν μέχρι και οι φλούο μπουγάδες με τις μπλούζες από λίκρα που κοσμούν τα μπαλκόνια καθώς στεγνώνουν. Οι δρομείς έχουν «καταλάβει» ακόμα και τα βουνά – τον τελευταίο χρόνο γνωρίζουν μεγάλη άνθηση οι ορεινές διοργανώσεις αγώνες. Από τους αγώνες δρόμου, πιο δημοφιλής παραμένει ο Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας – φέτος οι συμμετοχές θα ξεπεράσουν τις 43.500. Ενδεικτικό της απήχησής του είναι το γεγονός ότι οι 9.000 εγγραφές για τον αγώνα των 10 χλμ. έκλεισαν μέσα σε μόλις 4 ώρες! Η Ελλάδα «τρέχει» συστηματικά 6 χρόνια και ήδη έχει ένα παγκόσμιο ρεκόρ: στις 13 Νοεμβρίου, ημέρα διεξαγωγής του Κλασικού Μαραθωνίου, στην Αθήνα πραγματοποιούνται 14 αγώνες ταυτόχρονα! Ομως δεν ήταν πάντα έτσι.

Πριν από 45 χρόνια, όταν στην Αγγλία, στη Γερμανία και στις σκανδιναβικές χώρες το δρομικό κίνημα είχε ήδη αρχίσει να αναπτύσσεται, «οι Ελληνες έτρεχαν μόνο όταν έπιανε βροχή και δεν είχαν ομπρέλα», όπως λένε παλιοί αθλητές. Σήμερα, οι επιδόσεις του μέσου Ελληνα δρομέα είναι αντίστοιχες με αυτές του μέσου ερασιτέχνη των ευρωπαϊκών χωρών.

Διστακτική αρχή, δυναμική συνέχεια

Η πρώτη φορά που ακούστηκε η φράση «ερασιτέχνης δρομέας» στην Ελλάδα ήταν στις 14 Μαΐου 1978, όταν μια παρέα διοργάνωσε «το ιστορικό 20άρι του Αγίου Κοσμά», στο οποίο συμμετείχαν τότε όλα κι όλα 200 άτομα. Αυτοί οι «τρεχαλατζήδες» και «τρελούληδες», όπως τους αποκαλούσαν, αποτέλεσαν τη μαγιά του Συλλόγου Δρομέων Υγείας στην Ελλάδα, του πρώτου που ιδρύθηκε στη χώρα, το 1981. Τα χρόνια που ακολούθησαν τα μέλη του εξαπλώθηκαν και ίδρυσαν συλλόγους σε άλλες πόλεις. Ωστόσο η εικόνα του δρομέα δεν ήταν ακόμα οικεία – πολλώ μάλλον στην περίπτωση που επρόκειτο για γυναίκα: «Το στάδιο ήταν γεμάτο ποδοσφαιριστές της Παναχαϊκής που έκαναν προπόνηση. Τα απογεύματα πήγαινα για τρέξιμο φορώντας φόρμα και μια πολύ μακριά μπλούζα. Τι δουλειά έχεις με τους άντρες; ρωτούσαν στη γειτονιά. Ημουν για εκείνους το τρελό παιδί. Ηταν πρωτόγνωρο εκείνη την εποχή να τρέχει μια γυναίκα», λέει η Πανελληνιονίκης και Βαλκανιονίκης Μαραθωνίου δρόμου Μαρία Πολύζου ανακαλώντας μνήμες από το 1982. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχει προπονήσει πάνω από 10.000 δρομείς ηλικίας από 15 έως 82 ετών. Αντίστοιχα, το 1990 ο Μαραθώνιος της Αθήνας αριθμούσε μόλις 100 συμμετοχές, ενώ όσοι έψαχναν εξειδικευμένα περιοδικά για τρέξιμο όπως το «Runner’s World» έπρεπε είτε να τα παραγγείλουν σε φίλους που ζούσαν στο εξωτερικό είτε να πιάσουν φιλίες με τον διανομέα διεθνούς Τύπου στην Ομόνοια, ζητώντας του να τους το «κρατήσει στην άκρη».

Οταν το 2002 ο πολυνίκης στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου Νίκος Πολιάς με «μια δονκιχωτική κίνηση» έφερε το σύστημα ηλεκτρονικής χρονομέτρησης αθλητών στην Ελλάδα, ήξερε ότι επενδύει στον εξοπλισμό μιας αγοράς που δεν υπάρχει. Τρία χρόνια μετά, στην απόφασή του να εκδώσει το περιοδικό Runner, ο περίγυρός του αντέδρασε αρνητικά: «Ποιος τρέχει στην Ελλάδα; Δεν θα πιάσει». Χρόνο με τον χρόνο διαψεύστηκαν.

«Η έκδοση του περιοδικού το 2006 ήταν η σπίθα που έγινε πυρκαγιά. Ο κόσμος αισθάνθηκε ότι, αφού βγαίνει ένα έντυπο υψηλής ποιότητας, κάτι γίνεται και πρέπει να δραστηριοποιηθεί. Αρχίσαμε να προβάλλουμε ομάδες δρομέων και συλλόγους, συμβάλαμε στο να δημιουργηθεί η τάση. Σήμερα βγάζουμε 10 τεύχη τον χρόνο, η ιστοσελίδα μας (runnermagazine.gr) προσελκύει καθημερινά χιλιάδες αναγνώστες και έχουμε διοργανώσει 80 αγώνες από το 2007». Ο ίδιος προπονεί ομάδες εργαζομένων από δέκα εταιρείες. «Το θέμα που λέγεται well being αρχίζει και απασχολεί τις επιχειρήσεις – όχι μόνο τις πολυεθνικές, αλλά και μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αν ο άνθρωπος είναι καλά, αποδίδει καλύτερα».

Αλλά γιατί ξαφνικά τρέχουν όλοι; Ο αθλητικός ψυχολόγος Γιάννης Ζαρώτης εντοπίζει αιτίες και στην κρίση. «Κάποτε διαθέταμε χρήματα και γεμίζαμε τον ελεύθερο χρόνο μας καταναλώνοντας, πνίγαμε τα προβλήματά μας στη διασκέδαση, κοινωνικοποιούμασταν στα μπαρ. Σήμερα τρέχουμε. Το τρέξιμο είναι ανέξοδο και έχει πολλαπλά οφέλη», λέει. Τα τελευταία χρόνια η επισκεψιμότητα στο ιατρείο του έχει επταπλασιαστεί. Παλιότερα έκλειναν ραντεβού μαζί του συνήθως μαραθωνοδρόμοι που είχαν το άγχος του τερματισμού. «Αυτή την περίοδο έρχονται πολλοί ερασιτέχνες που ανησυχούν για τον αγώνα και θέλουν υποστήριξη για να διαχειριστούν ένα κακό αποτέλεσμα». Εξάλλου, έχει και ο Ελληνας δρομέας τις ιδιαιτερότητές του: «Δεν διαθέτει αθλητική παιδεία, είναι ιδιαίτερα ενθουσιώδης, έχει την τάση να συμμετέχει σε αγώνες σχεδόν με το που ανακαλύπτει το τρέξιμο. Θέλει γρήγορα να μπει στον συναγωνισμό και νιώθει την ανάγκη να καταρρίψει τον χρόνο του», εξηγεί ο κ. Ζαρώτης. 

Το γεγονός ότι το τρέξιμο αποτελεί πια αναπόσπαστη συνήθεια στην καθημερινότητα των Ελλήνων επιβεβαιώνει έρευνα του τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Πολυξένη Αργειτάκη. Προέκυψε ότι «τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες πηγαίνουν για τρέξιμο ακόμα και αν δεν έχουν διάθεση. Οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων και των δύο φύλων είναι πολύ σύνηθες να αποκτούν εξάρτηση από το τρέξιμο».

Η αρχή έχει γίνει. Σηκωθήκαμε από τον καναπέ. Ωστόσο, λένε οι ειδικοί, «μένει να θέσουμε στον εαυτό μας ένα βασικό ερώτημα την επόμενη φορά που θα δέσουμε τα κορδόνια μας: «Τι ζητάω από το τρέξιμο;». Οι δρομείς έχουν άλλη άποψη. «Μη με ρωτάς γιατί τρέχω. Να αναρωτηθείς γιατί εσύ δεν τρέχεις ακόμα…»


ΧΡΥΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΣ ΜΕ ΦΑΝΕΛΕΣ ΚΑΙ… ΜΕΤΑΛΛΙΑ

Πριν από την κρίση, στη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου του Γιώργου Γιαννούκου, που από το 1981 εξειδικεύεται στην παραγωγή μεταλλίων, πλακετών και pins, πρωταγωνιστούσαν δώρα «δημοσίων σχέσεων», συνήθως αναμνηστικά που αντάλλασσαν οργανισμοί και υπουργεία. «Από το 2009 αυτά περιορίστηκαν σε μεγάλο βαθμό. Την απώλεια αντιστάθμισαν τα μετάλλια, καθώς μέσα σε έξι χρόνια η παραγωγή τους αυξήθηκε ίσως πάνω από 500%», παρατηρεί ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, τονίζοντας ότι «την εποχή της ύφεσης έκανα προσλήψεις προσωπικού για να αντεπεξέλθω στις αυξημένες ανάγκες. Δεν υπάρχει εβδομάδα που να μη φτιάξουμε χιλιάδες κομμάτια – είτε αναμνηστικά συμμετοχής είτε βράβευσης για αγώνες δρόμου». 

Δεν είναι, όμως, ο μόνος που σε μια δύσκολη περίοδο βρήκε στο τρέξιμο ένα «μαξιλάρι ασφαλείας». Ο Βασίλης Παπαδάτος, ιδιοκτήτης ενός από τα πιο δημοφιλή «σταμπάδικα» της Αθήνας, υπολογίζει ότι οι εκτυπώσεις σε T-shirts στο κατάστημά του έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια κατά 60%. «Οφείλεται στο τρέξιμο και στις διοργανώσεις των δήμων που πληθαίνουν. Παλιά, οι μόνες στάμπες σχετικές με αθλητισμό που ζητούσαν οι πελάτες ήταν φανέλες με νούμερα ποδοσφαιριστών».

«Με την ανάπτυξη του δρομικού κινήματος τα τελευταία χρόνια, όταν και οι ερασιτέχνες δρομείς αντιλήφθηκαν τη χρησιμότητα των εργομετρικών μετρήσεων, δηλαδή της αξιολόγησης της φυσικής τους κατάστασης, ο αριθμός των αθλητών αυξήθηκε εντυπωσιακά», επισημαίνει ο Νίκος Δρακογιαννόπουλος, υπεύθυνος εργομετρικής αξιολόγησης στο εργομετρικό κέντρο «Life Ergo», που λειτουργεί από το 2005 στο εθνικό Προπονητήριο του ΟΑΚΑ υποστηρίζοντας με τα πιο σύγχρονα και εξελιγμένα όργανα μετρήσεων επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες αθλητές. Συγκεκριμένα, «τη διετία 2006-2008 αξιολογήθηκαν 163 ερασιτέχνες δρομείς. Το 2014-2015 ο αριθμός των μετρήσεων ξεπέρασε τις 2.500».

Οι δρομείς και οι ανάγκες τους άλλαξαν τις προτεραιότητες και των μεγάλων πολυεθνικών. «Τα τελευταία 6 χρόνια το τρέξιμο βρίσκεται στις προτεραιότητες της εταιρείας στην Ελλάδα. Το δρομικό κίνημα αναπτύσσεται ραγδαία και ανάλογα πληθαίνουν τα προϊόντα που λανσάρουμε με στόχο την πλήρη ικανοποίηση των δρομέων», λέει ο Κωνσταντίνος Χριστοδουλάκης, brand communications manager στην Adidas. Στο ίδιο πλαίσιο, δημιουργήθηκαν νέες επιχειρήσεις που εμπορεύονται προϊόντα για τρέξιμο, ρούχα, ειδικά παπούτσια, σακίδια και αξεσουάρ όπως γυαλιά και φακούς κεφαλής, όργανα αποθεραπείας και συμπληρώματα διατροφής. Στο εξειδικευμένο κατάστημα «Runnerstore», που διαθέτει μέχρι και σύστημα καταγραφής δρομικού διασκελισμού και ανάλυσης της κίνησης, οι πωλητές είναι οι ίδιοι έμπειροι δρομείς.


ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Μέχρι το 2010, oι ξενοδόχοι των Σπετσών, μετά τις εκδηλώσεις της Αρμάτας τον Σεπτέμβριο, έλεγαν «καλό χειμώνα». Πλέον η σεζόν ξεκινά αρκετά νωρίτερα και τελειώνει πολύ αργότερα. Την πόρτα του αθλητικού τουρισμού στην Ελλάδα άνοιξε το 1ο Spetses Mini Marathon, το 2011. «Είναι ο πρώτος και μεγαλύτερος αγώνας που πραγματοποιήθηκε εκτός αστικών κέντρων. Εχουν συμμετάσχει πάνω από 65.000 άτομα, ενώ συνεχώς αυξάνονται οι ξένοι που έρχονται αποκλειστικά για τη διοργάνωση», επισημαίνει η διευθύντρια του Spetses Mini Marathon Μαρίνα Κουταρέλλη. «Αλλάξαμε το DNA των Σπετσών. Από κοσμοπολίτικος προορισμός έγινε μέσα σε 5 χρόνια νησί του αθλητικού τουρισμού. Η σεζόν έχει παραταθεί κατά τρεις μήνες».

Το 2015 καταγράφηκε 100% πληρότητα των ξενοδοχειακών μονάδων όχι μόνο στις Σπέτσες, αλλά και στις γύρω περιοχές, τις ημέρες διεξαγωγής του Spetses Mini Marathon. «Οι τουρίστες πρώτα ζητούν κρατήσεις για τις ημέρες του αγώνα, μετά για τον Δεκαπενταύγουστο και μετά για την Αρμάτα. Μένουν το λιγότερο δύο ημέρες. Οσοι φορούν τα βραχιόλια της διοργάνωσης έχουν εκπτώσεις τόσο στην εστίαση όσο και στα εμπορικά καταστήματα». 

Το παράδειγμα των Σπετσών εφαρμόστηκε με επιτυχία και στη Μεσσηνία, με την τριήμερη διοργάνωση του Navarino Challenge. Προσείλκυσε φέτος 1.850 συμμετέχοντες από 16 χώρες, με πιο δημοφιλή δραστηριότητα τον αγώνα δρόμου σε μια πανέμορφη διαδρομή στη φύση. «Αυξήσαμε τις διανυκτερεύσεις από δύο σε τρεις και για την επόμενη χρονιά θα προχωρήσουμε στις πέντε, ώστε σταδιακά να φτάσουμε σε μια εβδομαδιαία διοργάνωση», τονίζει ο διευθύνων σύμβουλος της Active Media και διοργανωτής του Navarino Challenge, Ακης Τσόλης.

Στην Αθήνα, ο στόχος δεν είναι η επιμήκυνση της σεζόν. «Σκοπός μας είναι να παρατείνουμε τις ημέρες παραμονής των επισκεπτών στην πόλη. Φέτος, για τον Μαραθώνιο, περιμένουμε περίπου 6.500 ξένους και τα ξενοδοχεία είναι σχεδόν γεμάτα», επισημαίνει ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής και Αργοσαρωνικού, Ευγένιος Βασιλικός. Μαραθωνοδρόμος ο ίδιος, παρότρυνε τα 150 μέλη της Ενωσης να κινητοποιηθούν. «Στόχος μας είναι κρατήσουμε στην πόλη τους Ελληνες που ήρθαν από άλλες πόλεις και τους ξένους, δύο ημέρες πριν και μετά τον Μαραθώνιο. Ξεκινήσαμε από πέρυσι με δράσεις για τους συμμετέχοντες, αξίας 70.000 ευρώ, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων από δείπνο τη βραδιά πριν από τον αγώνα, υπηρεσίες μασάζ, ξεναγήσεις και ειδικές τιμές». 

Μπορεί να γίνει η Ελλάδα δρομικός προορισμός; «Τα θεμέλια έχουν μπει», λέει η κ. Κουταρέλλη. «Αν συμβάλουν φορείς και ιδιώτες, θα καταφέρουμε να φιλοξενούμε λάτρεις του αθλητισμού όλο τον χρόνο».


Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων

Οι αγώνες δρόμου δεν είναι απλώς η κυριότερη έκφραση μαζικού αθλητισμού, αλλά μία από τις πιο σημαντικές διοργανώσεις για κάθε μεγαλούπολη. Είναι γεγονότα-σταθμοί. Χαρακτηρίζουν τις πόλεις και, όταν αποκτήσουν παράδοση, αποτελούν πόλο έλξης για αφίξεις από όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό στην Αθήνα δεν περιοριζόμαστε στον Αυθεντικό Μαραθώνιο, αλλά διοργανώνουμε τον Γύρο της Αθήνας και βεβαίως τον Ημιμαραθώνιο Δρόμο. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το ατελείωτο ανθρώπινο ποτάμι δρομέων που διατρέχει την πόλη δεν στέλνει ένα μονοσήμαντο αθλητικό και αγωνιστικό μήνυμα ή ένα μήνυμα συμμετοχής και προσπάθειας, όσο σημαντικό και αν είναι αυτό. Οι χιλιάδες συμμετέχοντες στέλνουν ένα σαφέστατο μήνυμα για το πώς θέλουν τις πόλεις τους: βιώσιμες και φιλικές στον πολίτη, είτε κάτοικο είτε επισκέπτη. Με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο και όχι το αυτοκίνητο. Και είμαι βέβαιος ότι, αν ως Δήμος Αθηναίων είχαμε την ευθύνη ελέγχου και συντονισμού όλων των συγκοινωνιακών δικτύων της πόλης, αυτές οι μεγάλες γιορτές σε καμία περίπτωση δεν θα γίνονταν εστία ταλαιπωρίας για άλλους συμπολίτες μας οι οποίοι δεν συμμετέχουν.

Γιάννης Κόντος Φωτογράφος

«Σε έναν αγώνα 20 ωρών περνά όλη η ζωή από μπροστά σου»

«Τρέχω μέσα στο δάσος νύχτα. Παρανέστι Ροδόπης, κρύο και σκοτάδι. Εχω 130 χλμ. μπροστά μου. Στον αγώνα συμμετέχουν 150 δρομείς, αλλά στο βουνό, μετά τα 50 ή 70 χιλιόμετρα, οι αποστάσεις μεγαλώνουν – μπορεί να έχεις μία ώρα διαφορά με τον προηγούμενο ή τον επόμενο. Μόνος, με έναν φακό, ακούω τα φύλλα που πέφτουν και τις φωνές των ζώων. Ενας θόρυβος με κάνει να γυρίσω: 20 ζευγάρια μάτια με κοιτάζουν. Παγώνω. Δευτερόλεπτα μετά, συνειδητοποιώ ότι ήταν αγελάδες. Σε έναν αγώνα 20 ωρών περνάει η ζωή από μπροστά σου. Υπάρχουν, ευτυχώς, οι σταθμοί τροφοδοσίας. Ξαφνικά αντικρίζεις αναμμένες φωτιές, εθελοντές σε εμψυχώνουν, ο κόσμος σού δίνει να φας, να πιεις, σου λέει συνέχισε». Ο Γιάννης Κόντος είναι ερασιτέχνης δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Μέσα σε έξι χρόνια έχει τρέξει πάνω από 30 Μαραθωνίους και πολλούς αγώνες βουνού. «Αν είσαι άνθρωπος που δεν βάζεις όρια, συνεχώς προχωράς», λέει.

Γιώργος Δούσης πιστοποιημένος μετρητής αγώνων δρόμου

Τι κάνει μια διοργάνωση να ξεχωρίζει;

Ανεβασμένος σε ένα ποδήλατο, μέσα από μια πολύπλοκη, πολύωρη και επίπονη διαδικασία που απαιτεί τεχνογνωσία, υπευθυνότητα, φυσική κατάσταση και αντοχή, αποστολή του είναι να βεβαιώσει την εγκυρότητα της απόστασης του αγώνα, ώστε να πιστοποιηθεί από την IAAF/AIMS. Ο Γιώργος Δούσης είναι τεχνικός σύμβουλος του Μαραθωνίου Αθηνών και ο μοναδικός πιστοποιημένος μετρητής διαδρομών αγώνων δρόμου στην Ελλάδα από το 2011 – ένας από τους 140 ειδικούς στον κόσμο. «Η πιστοποίηση δεν είναι απλώς αυτό που δίνει το πράσινο φως για μια διοργάνωση», διευκρινίζει. «Πρόκειται για ένα πραγματικό εργαλείο στα χέρια του διοργανωτή για την άρτια, από τεχνική άποψη, αξιοποίηση της αγωνιστικής διαδρομής, που πρέπει να είναι φιλική στον δρομέα, να χαράσσεται σε μεγάλους δρόμους με καλό οδόστρωμα, να περνάει από σημεία ενδιαφέροντος και να έχει διόδους – είσοδο και έξοδο στην πόλη».


ΓΙΑΤΡΕ, ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΡΕΞΩ;

Ζητήσαμε από τον δρα Διονύσιο Χίσσα, διευθυντή τμήματος Αθλητικών Κακώσεων Νοσοκομείου Μetropolitan, να μας λύσει 12 βασικές απορίες για αρχάριους δρομείς.

1.Ποιες ιατρικές εξετάσεις είναι απαραίτητες πριν ξεκινήσει κανείς το τρέξιμο;

Κατ’ αρχάς πρέπει να επισκεφτεί καρδιολόγο για υπέρηχο καρδιάς. Απαραίτητες είναι, επίσης, οι αιματολογικές εξετάσεις και ένα τεστ κοπώσεως, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις χρειάζεται επίσκεψη στον ορθοπεδικό.

2.Ποιο είναι το σημαντικότερο λάθος ενός αρχάριου;

Αυξάνει γρήγορα τα χιλιόμετρα, χωρίς να δώσει στον οργανισμό τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει από τραυματισμούς. Η σύντομη αποθεραπεία ή η παράκαμψή της, ο λάθος ρυθμός, η έλλειψη πλάνου, τα λάθος ρούχα και παπούτσια είναι επιπλέον αιτίες που δυσκολεύουν την προσπάθεια. Γι’ αυτό είναι σημαντική η βοήθεια ενός εξειδικευμένου γυμναστή-προπονητή για τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση του κατάλληλου προγράμματος προπόνησης. 

3.Στην προπόνηση τι μετράει κανείς; Χρόνο ή χιλιόμετρα;

Καλό είναι να χρησιμοποιείτε το ρολόι για να υπολογίζετε την απόσταση που διανύετε, βάζοντας κάθε φορά έναν νέο στόχο. Επίσης, προσπαθήστε να δοκιμάζετε καινούργιες διαδρομές, ώστε το τρέξιμο να μη γίνεται βαρετό, και να θυμάστε πως δεν χρειάζεται να τρέχετε κάθε μέρα. 

4.Πόσο συχνά μπορεί να προπονείται κανείς και πού;

Ενα ρεπό την εβδομάδα είναι απαραίτητο, για μερικούς ίσως και δύο. Μπορείτε να τρέχετε όπου θέλετε, αρκεί το μέρος να σας δημιουργεί ευχαρίστηση, να σας εμπνέει ασφάλεια και να διαθέτει καλό βραδινό φωτισμό. 

5.Πόσο μπορεί να αυξήσει τα χιλιόμετρά του ένας νέος δρομέας ανά εβδομάδα;

Συνήθως 3-5 χιλιόμετρα την εβδομάδα είναι ικανοποιητικός ρυθμός, παραμένοντας στον νέο χιλιομετρικό όγκο για τουλάχιστον δύο εβδομάδες, ώστε να προσαρμοστεί το σώμα του προτού τον αυξήσει ξανά.

6.Τι χρόνος προετοιμασίας χρειάζεται για τον Μαραθώνιο;

Το λιγότερο τέσσερις μήνες, εφόσον τρέχει συστηματικά το λιγότερο για δύο χρόνια. Ιδανικά έξι μήνες.

7.Η προπόνηση πρέπει να συνδυάζεται και με άλλες μορφές άσκησης;

Χρειάζεται ενδυνάμωση κορμού και γυμναστική με αντιστάσεις. Επίσης, κολύμβηση και ποδηλασία, αντικαθιστώντας τα λεγόμενα ισοδύναμα χιλιόμετρα.

8.Πώς καταλαβαίνει κανείς ότι καταπονεί το σώμα του;

Ο πόνος είναι το μήνυμα ότι έχετε υπερβεί κάποια όρια. Μην τρέχετε, λοιπόν, όταν νιώθετε πόνο, γιατί κινδυνεύετε να τραυματιστείτε.

9.Οποιος κάνει τρέξιμο δρόμου μπορεί να πάρει μέρος και σε ορεινούς αγώνες; 

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πρόκειται για μια διαφορετική δρομική δραστηριότητα. Ο δρομέας που θα ασχοληθεί με το ορεινό τρέξιμο πρέπει να έχει αποκτήσει καλή αερόβια ικανότητα, ισχυρό μυϊκό σύστημα, καλά γυμνασμένα άνω άκρα και να έχει καλή προσαρμογή σε ανώμαλα εδάφη, καθώς και σωστή γνώση των δρομικών τεχνικών τρεξίματος.

10.Ο οργανισμός καταπονείται περισσότερο σε μεγαλύτερο υψόμετρο;

Παρά το γεγονός ότι η άσκηση σε μεγάλο υψόμετρο αυξάνει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων (που βοηθούν στην καλύτερη μεταφορά οξυγόνου στους μυς), έχει αποδειχθεί ότι αυτή υποσκελίζεται από τη μείωση της αντοχής των μυών σε τέτοιες συνθήκες. Εν ολίγοις, η άσκηση σε μεγάλα υψόμετρα για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσει σε κακό μυϊκό μεταβολισμό.

11.Πώς χαλαρώνουν οι μύες μετά την προπόνηση;

Σημαντικό στάδιο της προπόνησης αποτελεί η αποθεραπεία κυρίως με διατάσεις, καθώς και με παγοθεραπεία σε επώδυνα σημεία. Σημαντική είναι επίσης η αναπλήρωση της απώλειας των βασικών ιχνοστοιχείων και υγρών που χάθηκαν.

12.Τι περιλαμβάνει το σωστό διαιτολόγιο ενός δρομέα;

Η απώλεια του νερού κατά την προπόνηση ή τον αγώνα πρέπει να αντιμετωπίζεται αμέσως, καθώς η αφυδάτωση εξαιτίας της εφίδρωσης μειώνει σημαντικά την απόδοση του δρομέα. Επίσης, οι υδατάνθρακες είναι μια μαγική λέξη, καθώς η μετατροπή τους σε γλυκόζη που αποθηκεύεται σαν γλυκογόνο στους μυς είναι η πρωταρχική πηγή ενέργειας. Η φυτική πρωτεΐνη είναι καλύτερη για τον δρομέα, μια και χωνεύεται πιο εύκολα. Πηγές καλής ποιότητας πρωτεϊνών είναι το καστανό ρύζι, οι φακές, η κινόα, η σόγια, τα αυγά. Ο συνδυασμός υδατανθράκων και πρωτεϊνών είναι ιδανικός για την ανάρρωση μετά την προσπάθεια, μαζί με φρούτα και λαχανικά τα οποία είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά.


ΕΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΡΕΧΕΤΕ;

Τρέχουμε;-1

Δημήτρης Κουτσόπουλος, Βασίλης Ζαφειρόπουλος

Το πρωί συνάδελφοι, το βράδυ συναθλητές

Στη συνέντευξη για την πρόσληψή του στο φορολογικό ελεγκτικό τμήμα της πολυεθνικής εταιρείας Deloitte, τον ρώτησαν για τα χόμπι του. «Τρέχω», απάντησε ο Βασίλης Ζαφειρόπουλος. «Ωραία! Αφού τρέχεις, θα έρθεις να προπονηθείς με την ομάδα μας», του πρότεινε ο CEO της εταιρείας Δημήτρης Κουτσόπουλος. Ο πρώτος είχε μόλις αποκτήσει νέα δουλειά, ο δεύτερος νέο υπάλληλο και οι δυο τους, όμως, από έναν πιστό συναθλητή στα κουλουάρ.

Η απόσταση της ιεραρχίας που τους χωρίζει στον χώρο εργασίας καταργείται περίπου στις 7 το απόγευμα, όταν βγάζουν τις γραβάτες και τα κοστούμια τους, φοράνε τα αθλητικά που έχουν πάντα μαζί τους σε μια τσάντα στο αυτοκίνητο και αρχίζουν να… τρέχουν. «Προπονούμαστε μαζί, έχουμε τρέξει δίπλα-δίπλα σε περισσότερους από 40 αγώνες και πολλές φορές τερματίζουμε ταυτόχρονα, χέρι-χέρι. Εχουμε κολλήσει το ίδιο μικρόβιο», μας λένε.

Κομβική στιγμή στη ζωή και των δύο ήταν η συμμετοχή τους στην ομάδα της εταιρείας, την οποία προπονεί ο μαραθωνοδρόμος Νίκος Πολιάς. Την πρώτη φορά που έτρεξε ο Δημήτρης θυμάται ότι «στα 200 μέτρα πονούσα ολόκληρος. Σε ένα διάστημα 15 χρόνων δεν είχα τρέξει ούτε 500 μέτρα και έκανα καθιστική ζωή». Ο Βασίλης έτρεχε και πιο παλιά, παρέα με τον σκύλο του, ωστόσο η συστηματική προπόνηση του έχει χαρίσει μέσα σε τρία χρόνια την εμπειρία από τρεις Μαραθωνίους πόλης και έναν Μαραθώνιο στον Ολυμπο, αγώνες στη Ζήρεια και στον Παρνασσό, μία συμμετοχή στο Spetsathlon.

«Βάζουμε στοιχήματα ποιος θα μυήσει περισσότερους συναδέλφους στο τρέξιμο», λέει ο Βασίλης, τονίζοντας ότι «μέσα από αυτήν τη διαδικασία χτίζεται μια σχέση αγάπης. Δεν μπορεί πια να πει ο ένας για τον άλλο ότι “είναι απλώς ένας συνεργάτης”. Είμαστε όλοι για έναν και ένας για όλους».


Δημήτρης, Μαρία, Γιώργος και Μανώλης Μελάς

Οικογένεια δρομέων

Τρέχουμε;-2

Αργά το απόγευμα, μετά το γραφείο, ο Δημήτρης Μελάς φοράει τα αθλητικά του και κατεβαίνει στο Αλσος Νέας Σμύρνης. Ξέρει ότι σε κάποια στροφή θα διασταυρωθεί με τους δίδυμους γιους του, Γιώργο και Μανώλη, γύρω στις 8 που τελειώνουν το διάβασμα. Οταν νυχτώσει, θα κατέβει και η σύζυγός του Μαρία. Μέχρι πριν από τρία χρόνια, κοινή δραστηριότητα για την οικογένεια Μελά ήταν το φαγητό σε κάποιο εστιατόριο ή μια ταινία στο σινεμά. Τώρα είναι το τρέξιμο.

«Πρώτος ξεκίνησα εγώ», λέει ο κ. Μελάς. «Εμένα που με βλέπεις, το 2013 ήμουν 130 κιλά. Ποτέ δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό ούτε είχα τρέξει. Αποφάσισα να χάσω βάρος. Ηθελα να βελτιώσω την υγεία μου και να γίνω θετικό παράδειγμα για τα παιδιά». Ξεκίνησε με περπάτημα, στην πορεία συνδύαζε το βάδην με τρέξιμο και τον Νοέμβριο του 2013 συμμετείχε πρώτη φορά σε αγώνα 5 χλμ. «Από τότε το τρέξιμο έγινε», όπως λέει, «τρόπος ζωής», όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά για ολόκληρη την οικογένειά του.

«Τα παιδιά μπαίνουν στο ίντερνετ και ψάχνουν για αγώνες. Να πάμε σε αυτόν; Ή να πάμε στον άλλο; Η σύζυγος ακολουθεί. Συνδυάζουμε το τρέξιμο με μικρές αποδράσεις. Πέρυσι πήγαμε όλοι μαζί στα Γιάννενα για το Lake Run, τρέχουμε παρέα στη Νέα Σμύρνη τον αγώνα των 2,5 χλμ., όποτε έχουν ελεύθερο χρόνο έρχονται μαζί μου στο ΟΑΚΑ και προπονούμαστε στην ομάδα της μαραθωνοδρόμου Μαρίας Πολύζου. Εγώ τρέχω πιο συστηματικά και πιο συχνά. Ετοιμάζομαι για την τρίτη μου συμμετοχή μου σε Μαραθώνιο».

«Το τρέξιμο είναι πάντα πρώτο θέμα στις συζητήσεις μας. Εχουμε πια έναν κοινό κώδικα. Μέχρι και τα δώρα των γενεθλίων μας έχουν αλλάξει. Πριν από το τρέξιμο συνήθιζαν να μου παίρνουν κολόνιες, τα τελευταία χρόνια μού χαρίζουν μόνο αθλητικά είδη».

Συμβουλευτείτε τη λίστα με τους σημαντικότερους καταγεγραμμένους αγώνες που θα διεξαχθούν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι –> εδώ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή