«Είναι σχεδόν μεταφυσική», μας λέει ο Θωμάς Βελισσάρης από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής για τη σχέση του με το ιστορικό Θέατρο Αμαλία της Θεσσαλονίκης, που σηκώνει αυλαία τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παράσταση. Οταν ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ, το πρώτο έργο που είδε ήταν το «Μην σκοτώσεις τη μαμά» της Σάρλοτ Κίτλι, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζηβανού στο «Αμαλία», το «σπίτι» της Πειραματικής Σκηνή της Τέχνης.
Τώρα, το ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας «Ακτίς Αελίου» και ένας από τους διευθυντές του θεάτρου «Εταιρότητα», αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του θρυλικού θεάτρου.
Η «Εντα Γκάμπλερ» του Ερρίκου Ιψεν θα κάνει την αρχή στο ανακαινισμένο θέατρο στις 19 Οκτωβρίου, σε μετάφραση Βασίλη Παπαγεωργίου, ενώ τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Νίκος Σακαλίδης, ο οποίος θα διευθύνει το Εντατικό Εργαστήρι Υποκριτικής του θεάτρου. Νωρίτερα, την Κυριακή 9 του μηνός, θα ξεκινήσει η παιδική παράσταση της σεζόν με δραματοποιημένα παραμύθια της σειράς «Εμπρός, λοιπόν, όλοι μαζί» του Ευγένιου Τριβιζά.
H πρώτη σεζόν του θεάτρου θα περιλαμβάνει τρεις παραγωγές του «Αμαλία», φιλοξενούμενες παραστάσεις, σεμινάρια και εργαστήρια. «Το θέατρο θα μας δείξει τον δρόμο. Θέλουμε να συστήνουμε νέους ξένους συγγραφείς και να ενθαρρύνουμε τη συγγραφή νέων έργων», σημειώνει ο κ. Βελισσάρης.
Εκτός από τον κ. Βελισσάρη, που εκπροσωπεί το θέατρο «Εταιρότητα», και τον κ. Σακαλίδη, στον στενό πυρήνα της ομάδας που δίνει ξανά ζωή στο παλιό θέατρο ανήκουν ο Γιάννης Γκουνταράς της εταιρείας παραγωγής «Art Minds» και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Blackbox Θωμάς Χαρέλας. «Επιδίωξή μας είναι να φέρνουμε πολυπρόσωπες παραστάσεις, προσεγμένες και ποιοτικές. Στόχος μας είναι να φθάσουμε στο σημείο να κάνουμε μόνο δικές μας παραγωγές, ώστε να δημιουργήσουμε ένα νέο κοινό», τονίζει ο κ. Χαρέλας.
Ιστορία 40 ετών
Η ιστορία του θεάτρου ξεκινά το 1972, όταν στην οδό Αμαλία, στην καρδιά του κέντρου της Θεσσαλονίκης, χτίζεται μια πολυκατοικία με χώρο στο ισόγειό της για την κατασκευή κινηματογράφου. Οπως διαβάζουμε στο αναλυτικό ιστορικό που δημοσίευσε το περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Παράλλαξη», η ομάδα από το «Θεατρικό Εργαστήρι της Τέχνης» είναι ο πρώτος ένοικος του χώρου που στήνει παραστάσεις στη σκηνή του κινηματογράφου «Αμαλία». Από την αρχική ομάδα, που αποτελείται, μεταξύ άλλων, από τον Κώστα Γακίδη, τον Νίκο Ναουμίδη, τον Ηρακλή Δούκα περνούν η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Ελένη Γερασιμίδου, η Ρούλα Πατεράκη, ο Χρήστος Στέργιογλου κ.ά. Για τρία χρόνια το Εργαστήρι ανεβάζει Μπρεχτ, Μποστ, Αριστοφάνη, Φρις. Το 1975 βρίσκει την «Αμαλία» κινηματογράφο με ταινίες β΄ διαλογής και επαναλήψεις μεγάλων επιτυχιών προηγούμενων σεζόν, ενώ το 1984 ξεκινάει η χρυσή εποχή με τη φιλοξενία της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης. Η αρχή γίνεται με Μπρεχτ και τον «Καλό άνθρωπο του Σεν Τσουάν» και ακολουθούν 25 χρόνια παραστάσεων και φεστιβάλ, όπως τη «Θεατρική Ανοιξη» με μετακλήσεις καλλιτεχνών από το εξωτερικό. Ωστόσο, το 2012 τα οικονομικά προβλήματα ανάγκασαν την Πειραματική Σκηνή να εγκαταλείψει το «σπίτι» της.
«Η μυρωδιά της Πειραματικής Σκηνής είναι παρούσα», καταλήγει ο κ. Χαρέλας. Φαίνεται πως το νέο «πείραμα» συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις για να επιτύχει.