Το αρχιτεκτονικό έργο της Ζάχα Χαντίντ θα ήταν δύσκολο να περάσει απαρατήρητο. Η ζωγραφική της, αντιθέτως, ουδέποτε προοριζόταν για το ευρύ κοινό, αφού την προσέγγιζε αποκλειστικά ως «εργαλείο» για την οπτικοποίηση των ιδεών της. Κι όμως, όπως θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν οι επισκέπτες της λονδρέζικης Serpentine Sackler Gallery από τον ερχόμενο Δεκέμβριο, τα φουτουριστικά σχέδια και οι περίτεχνες καλλιγραφίες της θα παρουσίαζαν ενδιαφέρον ακόμη κι αν δεν έφεραν την αναγνωρίσιμη υπογραφή της.
Τα έντονα χρώματα και οι αφαιρετικές γραμμές παραπέμπουν στη ρωσική αβάντ γκαρντ και ιδιαίτερα στη δουλειά του Καζιμίρ Μαλέβιτς, ο οποίος, σύμφωνα με τη διάσημη αρχιτέκτονα, ανακάλυψε την αξία της αφαίρεσης ως μεθόδου πειραματισμού «που μπορεί να εκτοξεύσει τη δημιουργία σε εντελώς νέα επίπεδα εφευρετικότητας». Μολονότι πολλές από τις ρηξικέλευθες αρχιτεκτονικές προτάσεις της Χαντίντ παρέμειναν σε επίπεδο ιδεών (κυρίως εξαιτίας του κόστους και της μη πρακτικότητας τους), το σίγουρο είναι πως «εκτόξευσε» την αρχιτεκτονική πέρα από τα όρια αυτού που οι περισσότεροι θεωρούσαν «εφικτό».
Η προετοιμασία για την έκθεση πρώιμων ζωγραφικών έργων και σχεδίων της Ζάχα Χαντίντ, φιλοτεχνημένων από τη δεκαετία του ’70 και μέχρι την ανέγερση του πρώτου κτιρίου της, το 1993, είχε ξεκινήσει λίγο πριν από τον απροσδόκητο θάνατό της τον περασμένο Μάρτιο. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Serpentine Gallery, Hans Ulrich Obrist, έτυχε να παρακολουθήσει μια ομιλία της, στη διάρκεια της οποίας έδειξε για πρώτη φορά δείγματα από τα προσωπικά της σημειωματάρια. «Εμεινα εντελώς αποσβολωμένος», δήλωσε στον Guardian. Πολύ σύντομα, οι δυο τους συναντήθηκαν και συμφώνησαν να διοργανώσουν μία παρουσίαση. Μόλις μία εβδομάδα αργότερα, ο Obrist πληροφορήθηκε τον θάνατο της αρχιτέκτονος και έλαβε την απόφαση να προχωρήσει με την έκθεση, η οποία πλέον λάμβανε χαρακτήρα τιμητικού αφιερώματος. Για τη φιλοξενία της επιλέχθηκε, όπως ήταν φυσικό, το παράρτημα της γκαλερί στους Κήπους του Kensington, το οποίο ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε σε σχέδια της Χαντίντ το 2013.