Δικαίωμά τους το χρέος μας

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οσοι συνεχίζουν να θυμούνται ότι το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού τιτλοφορείται «Υμνος εις την Ελευθερίαν» και θυμούνται επιπλέον πως η Ελληνική Επανάσταση που προκάλεσε τη σύνθεσή του υπήρξε γεγονός διεθνούς σημασίας, επειδή μέσα από τον εθνικό στόχο υπηρετούσε τα πανανθρώπινα ιδανικά, δεν μπορεί παρά να θλίβονται όποτε ο εθνικός ύμνος γίνεται όπλο κατά αδυνάτων στα χείλη μισαλλόδοξων. Να θλίβονται και να νιώθουν ντροπιασμένοι, που οι ιερές λέξεις χρησιμοποιούνται σαν προκάλυμμα σε ανίερες πράξεις. Οπως όταν τις τραγουδούν θρασίμια με το ένα χέρι ναζιστικά υψωμένο και το άλλο να μαγαρίζει τη σημαία.

Θλίψη και ντροπή νιώθει κανείς κι όταν ο σολωμικός ύμνος χρησιμοποιείται σαν ηχητικό εφέ όταν μπαίνει λουκέτο σε πόρτα σχολείου, για να αποκλειστούν τα προσφυγόπουλα από κάτι που το δικαιούνται. Κάτι που θα τους δώσει ένα ψίχουλο χαράς: ένα θρανίο, ένα βιβλίο, ένα τετράδιο. Το ταξίδι της γνώσης. Και λίγες ώρες μακριά από την κατάθλιψη του χώρου διαμονής τους. Δεν ήταν πολλά τα λουκέτα. Αλλά, όταν έχεις να κάνεις με ξεριζωμένα παιδιά που για να γλιτώσουν τον πόλεμο κινδύνεψαν σε βουνά και θάλασσες, και τα ελάχιστα περιστατικά ξενοφοβίας είναι πάμπολλα. Σε μια χώρα μάλιστα όπου, εκτός του ότι κάποιοι ηγέτες της δημαγωγούν κολακεύοντας τα αντιρατσιστικά γονίδια απαξαπάντων των κατοίκων της, το Νομπέλ Ειρήνης εθεωρείτο σίγουρο μέχρι και λίγο πριν απονεμηθεί.

Δεν είναι ρατσιστές όλοι όσοι διαμαρτύρονται. Σε πολλές περιπτώσεις, πάντως, σαν «χορηγοί» συνθημάτων και μισαλλοδοξίας εμφανίζονται πατενταρισμένοι ακροδεξιοί, που έχουν υπέρ τους, σαν «πνευματικούς», όσους ακραίους ιεράρχες είναι πεπεισμένοι, εν έτει 2016, πως η Ελλάδα έχει ανάγκη μια σταυροφορία εκχριστιανισμού της. Από κοντά και στελέχη του συντηρητικού χώρου (και δήμαρχοι ανάμεσά τους), που αδιαφορούν για τη γραμμή της ηγεσίας· μια γραμμή άλλωστε που δίνεται τόσο άτονα και προσχηματικά, ώστε δικαιούται όποιος θέλει να πει ότι δεν την άκουσε καν.

Η αυτοαπαλλακτική επωδός όσων αντιδρούν στην παρουσία προσφυγόπουλων στα σχολεία είναι η άγνοια: Δεν ξέρουν ποιες ώρες θα πηγαίνουν, δεν ξέρουν αν έχουν κάνει όλα τα εμβόλια, δεν ξέρουν… Τόσος θόρυβος επί εβδομάδες, τόσες επίσημες απαντήσεις, αυτοί όμως επιμένουν ότι δεν ξέρουν. Ορισμένοι ίσως ονομάζουν άγνοια την καχυποψία και την προκατάληψή τους.

Ενα πράγμα, πάντως, μπορούμε να θεωρήσουμε βέβαιο πως έχει γίνει ελάχιστα κατανοητό: ότι η πρόσβαση των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση δεν εξαρτάται από την καλή καρδιά κανενός. Την επιβάλλουν το δεσμευτικό διεθνές, το Σύνταγμα και η εθνική μας νομοθεσία. Οπως θύμισε η Ενωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης, το άρθρο 21 του νόμου 4521/2014 ορίζει ότι «ανήλικοι πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν στην ελληνική επικράτεια, υπάγονται στην υποχρεωτική σχολική φοίτηση, όπως και οι ημεδαποί». Τι σαφέστερο;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή