Κομματοκρατία και εθνική διακινδύνευση

Κομματοκρατία και εθνική διακινδύνευση

2' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στη δημοκρατία το κράτος διοικείται από τους θεσμικούς φορείς που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένοι. Το κράτος δεν αναμειγνύεται στην πολιτική και δεν ελέγχεται από τα κόμματα. Η εκλογική πλειοψηφία είναι πολιτική, εκλέγει αλλά δεν κυβερνά για ίδιο λογαριασμό. Κυβερνά για το σύνολο, δηλαδή για τη χώρα, τον λαό και τους πολίτες των οποίων τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες κατοχυρώνει. Ανάμεσα σε αυτά είναι η ισονομία, η ισοτιμία, η Δικαιοσύνη, η χρηστή διοίκηση, η εκπαίδευση, η ενημέρωση κ.ά.

Η κρίση αρχών και αξιών και η υπονόμευση των θεσμών εκφυλίζουν τη δημοκρατία σε κομματοκρατία. Στην κομματοκρατία το κράτος διοικείται από τα κόμματα και ελέγχεται από τον κρατικό συνδικαλισμό. Το κράτος χρησιμοποιείται για να ελέγχει, να δημιουργεί πλειοψηφίες κρατικής ισχύος και να διαμορφώνει τα αποτελέσματα των εκλογών. Τα κόμματα, ιδίως της λαϊκής Δεξιάς και της συνδικαλιστικής Αριστεράς που συγκροτούν το ενιαίο κυρίαρχο block της καθεστωτικής κομματοκρατίας, κυβερνούν για ίδιο λογαριασμό και για αυτούς που τα εκλέγουν. Αυτοί είναι οι κομματικοί προσκείμενοι και ημέτεροι, οι «κολλητοί», οι «κουμπάροι» και οι συναλλασσόμενοι μαζί τους στο πλαίσιο των πελατειακών σχέσεων. Τέτοιες σχέσεις είναι οι χαριστικές πράξεις, οι διορισμοί, οι παροχές και τα προνόμια υπέρ αυτών που στελεχώνουν τους κρατικοδίαιτους μισθοφορικούς κομματικούς και εκλογικούς στρατούς, τις ομάδες, τις «παρέες», τα κυκλώματα και τις κλίκες. Επίσης, είναι τα δημόσια έργα, οι προμήθειες και οι παραχωρήσεις υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που διαπλέκονται με ΜΜΕ και μεσιτεύουν πολιτική εξουσία.

Για την εξυπηρέτηση των πελατειακών σχέσεων τα κόμματα μετέρχονται πρακτικές αθέμιτες ή ακόμα και παράνομες, όπως είναι η ανισονομία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η προπαγάνδα του λαϊκισμού και του καταχρηστικού κρατικού συνδικαλισμού, ο ταξικός διχασμός, η υφαρπαγή των διοικητικών αξιωμάτων και εξουσιών του κράτους και η διάλυση της εθνικής δημόσιας διοίκησης.

Η επί δεκαετίες άλωση της δημοσίας περιουσίας και του εθνικού συμφέροντος από το κομματικό και το συνδικαλιστικό συμφέρον οδήγησε στην κατασπατάληση των εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων μέχρι του σημείου να χρεοκοπήσει η χώρα το 2009. Ακόμα χειρότερη όμως είναι η συνολική αποδυνάμωση της χώρας την οποία επέφεραν η κομματοκρατία και η διακινδύνευση των εθνικών μας συμφερόντων, με ενδεχόμενες τραγικές εξελίξεις αν όχι και καταλήξεις.

Από νομική άποψη η λύση στο εθνικό πρόβλημα της κομματοκρατίας βρίσκεται ασφαλώς στην αποκατάσταση των δημοκρατικών αρχών, της συνταγματικής νομιμότητας, της διοικητικής ανεξαρτησίας και του δικαστικού ελέγχου.

Από πολιτική άποψη η λύση βρίσκεται στις εθνικές πολιτικές με τις οποίες οι δημοκρατικά (και όχι κομματοκρατικά) εκλεγμένες κυβερνήσεις υπηρετούν το κοινό, εθνικό και συνολικό, αντί για το κομματικό καλό και συμφέρον, αρμονικά συνδυασμένο σε όλα τα επίπεδα, ατομικό και συλλογικό, δημόσιο και ιδιωτικό, γενικό και ειδικό.

Παρ’ όλα αυτά και παρά τις συνθήκες της διαρκούς οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης που βιώνει η χώρα και παρά τους διαγραφόμενους εθνικούς κινδύνους, οι εθνικές πολιτικές στις κομματικές παρατάξεις, και διακυβερνήσεις, απουσιάζουν.

Με πλέον εμβληματική την υπερφορολόγηση του ιδιωτικού τομέα για να μην περιοριστούν οι δαπάνες (σπατάλες και καταχρήσεις) του δημόσιου –κομματοκρατικού– τομέα, ιδιαίτερα οι μισθολογικές και συνταξιοδοτικές. Πολλές από τις οποίες εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστες, αδιαφανείς και ανεξέλεγκτες.

*Ο Ιωάννης Α. Οικονομίδης είναι δικηγόρος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή