«Συγκινήθηκα, βρε παιδιά». Στη φωνή του υπήρχε μια ελαφριά έκπληξη, σαν να ντρεπόταν λίγο. Χρειάστηκε μερικά δευτερόλεπτα, να καθαρίσει τη φωνή του ξεροκαταπίνοντας, πριν συμπληρώσει: «Σας ευχαριστώ πολύ».
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, αλλά πάντα οινοποιός, Γιάννης Μπουτάρης ανέβηκε στο βήμα να ευχαριστήσει για την τιμητική εκδήλωση που οργάνωσε για τον αρχιμάστορα του ελληνικού κρασιού η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ), στο πλαίσιο του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Οινοτουρισμού στη Σαντορίνη (IMIC 2016).
Ο άνθρωπος που το 1985 οινοποίησε το πρώτο του σαντορινιό κρασί στην κάναβα Νομικού κατέφυγε γρήγορα στο χιούμορ για να ξεπεράσει την αμηχανία. «Μη νομίζετε ότι εγώ είχα ξετρελαθεί και τόσο με τη Σαντορίνη. Εγώ είμαι βουνίσιος. Ομως άρεσε πολύ στη γυναίκα μου και τι να κάνω, το αποφάσισα».
Ο πρόεδρος της ΕΔΟΑΟ, Γιάννης Βογιατζής, ανέλαβε να παρουσιάσει την επίδραση του Γιάννη Μπουτάρη στην ανάπτυξη του οίνου στη Σαντορίνη, και όχι μόνο, μέσα από τα δικά του μάτια με κάποια αμηχανία, αφού ως άπειρος οινολόγος μόλις επέστρεψε από τις σπουδές του το 1984 έπιασε δουλειά στην εταιρεία Μπουτάρη. «Μου είπε ο Γιάννης Μπουτάρης “τι θα έλεγες να πας στη Σαντορίνη, να κάνουμε κάτι εκεί”. Τι να έλεγα; Δεν υπήρχε πιο μεγάλη πρόκληση – ευκαιρία για έναν νέο οινολόγο».
Επειτα από πολλές δοκιμές στο αμπέλι και στο εργαστήριο, η πρώτη «Σαντορίνη Μπουτάρη» που βγήκε στην αγορά ήταν εσοδείας 1987 και δύο χρόνια αργότερα, το 1989, λειτουργεί το οινοποιείο της εταιρείας Μπουτάρη στο Μεγαλοχώρι. Το πρώτο σύγχρονο αλλά και επισκέψιμο οινοποιείο στο νησί. Και έτσι, το Ασύρτικο από ένα κρασί για παρέα τις χειμωνιάτικες νύχτες στο νησί, έμελλε να εξελιχθεί σε πρεσβευτή της Ελλάδας και να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Ενα ολιγόλεπτο βίντεο με φωτογραφίες από τη ζωή του Γιάννη Μπουτάρη, που προβλήθηκε, έδωσε μια ελάχιστη γεύση της ζωής του στους παρευρισκόμενους νέους στον χώρο και θύμισε στους παλιούς.
Παίρνοντας τον λόγο στο 1ο συνέδριο για τον οινοτουρισμό που οργάνωσε ο «Ηλιότοπος», ο τιμώμενος οινοποιός, 31 χρόνια αργότερα από εκείνη την πρώτη οινοποίηση, προσπάθησε να δείξει τον δρόμο που ο ίδιος ακολουθεί, σχεδόν από ένστικτο.
«Το κρασί πρέπει να γίνει κομμάτι της ζωής όλων των ανθρώπων όχι μόνο των αμπελουργών ή των οινοποιών. Η δουλειά η δική μας δεν είναι να φάμε ο ένας το ψωμί του άλλου, αλλά να φροντίσουμε να μεγαλώσει η πίτα. Τότε θα φάμε όλοι και θα φάμε καλύτερα».
Η φωνή του, βραχνή από τα τσιγάρα όσο και χαρακτηριστική, χαμήλωσε λίγο. «Είμαι ιδιαίτερα φορτισμένος συναισθηματικά», παραδέχτηκε. «Θα σας πω κάτι για τον οινοτουρισμό. Το κρασί είναι art de vivre, είναι στοιχείο καλοπέρασης, όποιος έρχεται στο οινοποιείο ενδιαφέρεται να περάσει καλά, να ακούσει μια ιστορία να ζήσει μια εμπειρία, όχι μόνο να πιει καλό κρασί. Εδώ η Αυστρία έχει καταφέρει να έχει στην κοιλάδα του Ρήνου 5 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις από τον οινοτουρισμό».
Οσο για τους αμπελουργούς της Σαντορίνης που σκέφτονται να δώσουν τη γη τους για να γίνουν ξενοδοχεία –θέμα που καίει το νησί–, ο Γιάννης Μπουτάρης τόνισε ότι δεν αρκεί η νομοθεσία. «Να παράγεις, να φτιάχνεις κρασί είναι μια καταπληκτική δουλειά. Είναι και τυραννία, αλλά πρέπει να πούμε ότι έχεις ελευθερία, είσαι αφεντικό του εαυτού, αν δεν θέλεις το πρωί να πας για δουλειά, δεν πας, και αν θέλεις πάνω στο τρακτέρ μπορείς να σφυρίζεις ή να τραγουδάς. Και όπως μου είπε κι ένας συνάδελφος σε μια έκθεση στο Σικάγο, “αν πουλήσουμε κρασιά θα περάσουμε καλά. Αν δεν πουλήσουμε, τότε θα τα πιούμε και πάλι θα περάσουμε καλά”».
Ο Γιάννης Μπουτάρης έκανε να κατέβει από το βήμα για τις καθιερωμένες φωτογραφίες, όμως κοντοστάθηκε. «Θα σας πω και ένα τελευταίο και σχεδόν τελειώνω. Χρειάζεται υπομονή, να θυμάστε: φυτεύουμε αμπέλια για τα παιδιά μας», είπε.