Ο «Λογιστής» φέρνει τον Μπεν Αφλεκ στο προσκήνιο, ως πρωταγωνιστή ενός φιλόδοξου θρίλερ γυρισμένου από τον Γκάβιν Ο’ Κόνορ. Ο ήρωάς του, ο Κρίστιαν Γουλφ, έχει δύο όψεις: η μία ταιριάζει στο σοβαρό μελόδραμα, η άλλη σε περιπέτειες καταιγιστικής δράσης σαν και αυτές του Τζέισον Μπορν. Ο Κρίστιαν είναι ζωντανή υπολογιστική μηχανή, αλλά και ψυχρός εκτελεστής που πυροβολεί με απόλυτη ακρίβεια. Ο υψηλής λειτουργικότητας αυτισμός του δεν τον αφήνει να εγκαταλείψει ό,τι αρχίζει. Παράλληλα, η υψηλή εκπαίδευσή του στις πολεμικές τέχνες κρύβει μια ζωντανή πολεμική μηχανή, έναν σούπερ κομάντο πίσω από τη μάσκα και την αμφίεση του λογιστή.
Στον πρόλογο του φιλμ έχουμε ένα σύντομο φλάσμπακ γύρω από τη δύσκολη παιδική ηλικία του Κρίστιαν, αλλά και του αδελφού του. Ενας εναλλακτικός θεραπευτής, ο οποίος δεν θεωρεί τον αυτισμό ασθένεια, προσφέρεται να τον βοηθήσει για να επικοινωνήσει με τους γύρω του και να μπει στη ζωή ακολουθώντας τον δικό του βηματισμό. Ο πατέρας του Κρίστιαν, σκληροτράχηλος στρατιωτικός, επιμένει όμως πως η στρατιωτική εκπαίδευση είναι μονόδρομος επιβίωσης και για τους δύο γιους του. Ο κόσμος είναι μια απέραντη ζούγκλα στην οποία υπερισχύουν οι δυνατοί και οι μοναχικοί σαμουράι.
Σε ενεστώτα χρόνο, ο Κρίστιαν κάνει χρυσές δουλειές. Χρησιμοποιεί ένα ασήμαντο λογιστικό γραφείο ως βιτρίνα· με διάφορα ψευδώνυμα όμως αναλαμβάνει έρευνες για μαύρες τρύπες στα οικονομικά της μαφίας, αλλά και εταιρειών που δεν θέλουν μπλεξίματα με τις επίσημες αρχές. Το αληθινό του αρχηγείο, που είναι και το θησαυροφυλάκιό του, βρίσκεται σε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο. Μια μέρα θα κληθεί από τους ιδιοκτήτες μιας εταιρείας ρομποτικής να βρει μια «διαρροή» χρημάτων. Εκεί θα γνωρίσει τη μοναχική Ντέινα, λογίστρια αυθεντία και αυτή στους μαθηματικούς υπολογισμούς.
Παράλληλα με την ιστορία του Κρίστιαν παρακολουθούμε και αυτήν του Ρέι Κινγκ, επικεφαλής της δίωξης οικονομικού εγκλήματος, ο οποίος έχει βαλθεί ν’ ανακαλύψει την ταυτότητα του λογιστή. Ο Ρέι, που πλησιάζει τη σύνταξη, θα εκβιάσει τη Μέριμπεθ, αναλύτρια της αστυνομίας, με σκοτεινό το εφηβικό της παρελθόν, για να τον βοηθήσει να εντοπίσει τον μυστηριώδη λογιστή με τα πολλά και ευφάνταστα ονόματα.
Η πιο ενδιαφέρουσα ταινία του Ο’ Κόνορ μέχρι σήμερα ήταν το «Ζήτημα τιμής», χαμηλότονο θρίλερ στο οποίο ένας έντιμος αστυνομικός έρχεται αντιμέτωπος με τον αδελφό του, επίσης αστυνομικό, που θα αποδειχθεί διεφθαρμένος. Ο Ο’ Κόνορ μάλλον έχει εμμονή με τέτοιες σχέσεις και συγκρούσεις· παρόμοιο άξονα έχει και ο «Λογιστής», αργεί αυτό όμως να διαφανεί στην οθόνη.
Το σενάριο αποτελείται από δραματουργικούς κύκλους με δυαδικές σχέσεις (ο Ρέι και η Μέριμπεθ, ο Κρίστιαν και η Ντέινα, ο Κρίστιαν και ο αδελφός του). Ολα αυτά έχουν ενδιαφέρον, η ταινία όμως δεν απογειώνεται. Η κλιμάκωση της δράσης είναι φυγόκεντρος και μας απομακρύνει από το θέμα: ο «Λογιστής» είναι ένα μελαγχολικό φιλμ για τη διαφορετικότητα, αλλά και για το είναι και το φαίνεσθαι των πραγμάτων.
To βαρομετρο της εβδομαδας
H «Julieta» του Πέδρο Αλμοδόβαρ κατέφθασε στις αίθουσες. Η 18χρονη Αντα εξαφανίζεται. Η χήρα μητέρα της, η Χουλιέτα, θα ζήσει μια οδύσσεια αναζητώντας τα ίχνη της. «Η ταινία μιλά για τη μάχη μιας μητέρας να επιβιώσει της φοβερής και ξαφνικής ασάφειας που περιβάλλει τη ζωή της, Μιλά επίσης για τη μοίρα, για τις ενοχές και το ανείπωτο εκείνο μυστήριο που μας οδηγεί να εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε, σβήνοντάς τους από τις ζωές μας σαν να μη σήμαιναν ποτέ τίποτα, σαν να μην υπήρξαν ποτέ», λέει ο Αλμοδόβαρ. Παίζουν: Εμα Σουάρεθ, Αντριάνα Ουγκάρτε, Ρόζι ντε Πάλμα, Ντάριο Γκραντινέτι.
Στο «Quija, η πηγή του κακού» του Μάικ Φλάναγκαν, η ατμόσφαιρα μεταφυσικού τρόμου χάνεται νωρίς, καθώς οι καταστάσεις αγγίζουν το γελοίο. Στο Λος Αντζελες του 1967, μια χήρα παριστάνει το μέντιουμ εξαπατώντας αφελείς, ένας πίνακας Quija όμως θα φέρει τον σατανά στο σπίτι της.
Ο παραγωγικότατος Φρανσουά Οζόν, από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του σύγχρονου γαλλικού σινεμά, επιστρέφει με το «Frantz», στήνοντας ένα παιχνίδι στον θεατή. Το αντιπολεμικό δράμα εποχής και το μελόδραμα συγκλίνουν σε ένα χαμηλότονο «θρίλερ» με φόντο τη Γερμανία και τη Γαλλία λίγο μετά το Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενας Γάλλος βετεράνος (Πιερ Νινέ) επισκέπτεται μια πόλη της Γερμανίας και αφήνει λουλούδια στον τάφο ενός νεκρού Γερμανού στρατιώτη. Στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με την οικογένεια του νεκρού αποκτώντας φιλία με τη μνηστή του. Ασπρόμαυρη φωτογραφία που γίνεται έγχρωμη κάποιες στιγμές.