Γιατί ανεκόπη η ροή του Ποταμιού

Γιατί ανεκόπη η ροή του Ποταμιού

2' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι άραγε συνέβη στο Ποτάμι; Πού πήγε όλη αυτή η ορμή που είχε στις αρχές του 2014, όταν ιδρύθηκε; Και τι θα κάνει ο κ. Στ. Θεοδωράκης, όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δεν του δίνουν παρά ελάχιστες ελπίδες ανάκαμψης;

Η σχετική συζήτηση επαναλαμβάνεται τον τελευταίο καιρό κι όχι μόνον μεταξύ όσων ψήφισαν σε κάποια από τις τρεις τελευταίες αναμετρήσεις το Ποτάμι (εθνικές εκλογές 2015, ευρωεκλογές 2014). Οι περισσότεροι χρεώνουν σχεδόν αποκλειστικά στον ίδιο το ξεφούσκωμα του κόμματός. Η βασική τους μομφή είναι ότι ενώ αρχικώς κατόρθωσε κάτι πρωτοφανές, να συγκεντρώσει γύρω του δεκάδες αξιόλογους ανθρώπους –που θα τους ήθελε οποιοδήποτε κόμμα–, δεν τους οργάνωσε σε ομάδες, δεν τους μοίρασε ρόλους και ότι εντέλει απλώς τους χρησιμοποίησε για επικοινωνιακούς λόγους λειτουργώντας αρχηγοκεντρικά. Αλλοι επιπλέον υποστηρίζουν ότι μη έχοντας πολιτική πείρα έκανε σοβαρά στρατηγικά λάθη, όπως π.χ φλερτάροντας αρχικά με τον Αλ. Τσίπρα για να του ασκήσει εκ των υστέρων ολομέτωπη κριτική. Οτι μπέρδεψε, δηλαδή, τους ψηφοφόρους τους ως προς το ιδεολογικό του στίγμα.

Η αλήθεια για την πορεία του Ποταμιού είναι πιο σύνθετη. Πράγματι, ο κ. Θεοδωράκης συγκέντρωσε γύρω του αξιολογότατους ανθρώπους –κυρίως της Κεντροαριστεράς– που δεν είχαν ασχοληθεί με την ενεργό πολιτική. Είναι όμως εξαιρετικά αμφίβολο αν οι περισσότεροι, έχοντας πίσω τους μια άκρως επιτυχημένη επαγγελματική ή ακαδημαϊκή διαδρομή, θα μπορούσαν να συνυπάρξουν –πόσο μάλλον να υποταχθούν ο ένας στον άλλον, σε μια ιεραρχία που απαιτεί κάθε κομματική δομή. Γι’ αυτό άλλωστε οι περισσότεροι ουδέποτε δήλωσαν μέλη του Ποταμιού, προτιμώντας μια πιο χαλαρή σχέση με τον κ. Θεοδωράκη στην επιτροπή διαλόγου του κόμματος. Λειτούργησαν εκ του ασφαλούς με το «βλέποντας (την απήχηση του Ποταμιού) και κάνοντας» και επομένως το επιχείρημα ότι «φταίει μόνον ο κ. Θεοδωράκης που τους παραγκώνισε» είναι μάλλον απλοϊκό και δεν απηχεί την πλήρη αλήθεια. Παρεμπιπτόντως, κανείς εξ αυτών δεν στήριξε τον κ. Θεοδωράκη, όταν συστηματικά συκοφαντήθηκε ως «υπηρέτης επιχειρηματικών συμφερόντων»…

Αντιθέτως, πιο πειστική είναι η εκδοχή της ιδεολογικής ασάφειας. Ο κ. Θεοδωράκης μετά τις ευρωεκλογές του 2014 στις οποίες έλαβε 6,6% και κυρίως του Ιανουαρίου του 2015 (6,05%) είχε δύο επιλογές: Είτε να στοχεύσει στους ψηφοφόρους της καταρρέουσας τότε Ν.Δ., είτε να προσπαθήσει να προσελκύσει απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Προτίμησε το δεύτερο και όταν κατάλαβε το λάθος του, έκανε μια απότομη φιλελεύθερη στροφή επιδιώκοντας να διαφοροποιηθεί δι’ αυτής της οδού και από το ΠΑΣΟΚ. Στάθηκε άτυχος. Οχι μόνον γιατί δεν πρόλαβε να κεφαλαιοποιήσει τη στροφή του με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, στις οποίες έλαβε μόλις 4,05%. Αλλά κυρίως γιατί αμέσως μετά εξελέγη στο τιμόνι της Ν.Δ. ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, που κατεξοχήν εξέφραζε αυτή τη γραμμή.

Τι μένει τώρα στον κ. Θεοδωράκη; Αν το σκεφτεί κανείς ψύχραιμα, έχει δύο επιλογές: Είτε μια προεκλογική συμφωνία με τη Ν.Δ., είτε αν δει ότι οι δημοσκοπήσεις του επιφυλάσσουν την «τύχη» της ΔΗΜΑΡ να μην κατεβάσει καν το Ποτάμι στις εκλογές. Ο ίδιος αποκλείει την πρώτη εκδοχή και ελπίζει να ανατρέψει στις δημοσκοπήσεις τη δεύτερη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή