Habemus… Τζουντ Λο

5' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η τύχη το ’φερε, λίγες ημέρες πριν ταξιδέψω στη Βενετία για την παγκόσμια πρεμιέρα του «The Young Pope», να παρακολουθήσω στην τηλεόραση την ταινία «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ», που έκανε παγκοσμίως γνωστό τον 27χρονο τότε Τζουντ Λο. Ο χαρισματικός κύριος Λο διήνυσε από τότε δεκάδες χιλιόμετρα στις θεατρικές σκηνές του Λονδίνου και ξελόγιασε με πολλά αινιγματικά χαμόγελα και παιχνιδιάρικα βλέμματα τις κινηματογραφικές κάμερες. Το κυριακάτικο πρωινό στο βενετσιάνικο Lido είναι ζεστό και απίστευτα φωτεινό, η θάλασσα χρυσίζει στον ήλιο, θυμίζοντας σκηνές από την ταινία του Αντονι Μινγκέλα· η αντίθεση ανάμεσα στον όμορφο, ανέμελο, λαμπερό Ντίκι Γκρίνλιφ και τον γοητευτικό, σκοτεινό, υπολογιστή Πάπα Πίο ΧΙΙΙ που υποδύεται στη σειρά του Πάολο Σορεντίνο δεν θα μπορούσε να είναι πιο έντονη, σκέφτομαι καθώς περιμένω τον Βρετανό ηθοποιό.

Τον προαναγγέλλει το γέλιο του, όχι ιδιαίτερα δυνατό, κάπως «παιδικό», όπως οι κινήσεις του καθώς προσπαθεί να εξηγήσει το πώς πριν από μερικά λεπτά προσγειώθηκε στο κεφάλι του ένα βελανίδι, γεγονός που είναι και η αιτία της εύθυμης διάθεσής του. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι σαφώς υπέρ του: χαλαρός, ευδιάθετος, φιλικός, χαμογελά πλατιά και αστειεύεται αβίαστα. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, ωστόσο, από τότε που διαπίστωσε πόσο απατηλές μπορεί να είναι αυτές οι πρώτες εντυπώσεις. «Οταν διάβασα ότι ο τίτλος της σειράς, που περιγράφει και τον δικό μου ρόλο, θα είναι “The Young Pope”, ένας Πάπας νεαρός στην ηλικία και Αμερικανός στην εθνικότητα, υπέθεσα ότι θα είναι φιλελεύθερος, μοντέρνος, γεμάτος σκάνδαλα ή ότι θα φέρει νέα πνοή σε μια παλιά και μουχλιασμένη θρησκεία. Είναι όμως εντελώς διαφορετικός και αυτή είναι η μαγεία του μύθου που δημιουργεί ο Πάολο». Οσο για το νεαρό της ηλικίας του Πάπα, πιο συγκεκριμένα, δεν χάνει την ευκαιρία να αστειευτεί: «Δεν είναι και τόσο νέος όσο εγώ, είναι 47, χρειάστηκαν ώρες και ώρες στο μακιγιάζ για να προστεθούν αυτά τα 4 χρόνια». Για κλάσματα του δευτερολέπτου «τσεκάρει» την απήχηση του αυτοσαρκασμού του και μετά αφήνεται και ο ίδιος σε ένα δροσερό γέλιο. Δεν είναι λόγος να του κρατήσει κανείς «κακία», είναι επαγγελματίας φυσικά, ευτυχώς όμως απροσποίητος. Προφανώς διαθέτει εμπειρία στις συνεντεύξεις, αλλά καταφέρνει να ακούει με ενδιαφέρον κάθε ερώτηση –είναι χαρακτηριστικό ότι σκύβει προς τη μεριά του δημοσιογράφου, σαν να θέλει να τον ακούσει καλύτερα– δείχνοντας διάθεση να απαντήσει, αν και όχι με ιδιαίτερα «εξομολογητική» διάθεση.

Ο Λένι Μπελάρντο ή Πάπας Πίος ΧΙΙΙ, ο ήρωας που υποδύεται, δεν τρέφει τον αρμόζοντα σεβασμό στο μυστήριο της εξομολόγησης. Αυτό γίνεται σοκαριστικά εμφανές όταν αναγκάζει τον εξομολογητή του Βατικανού να μοιραστεί μαζί του τα μυστικά των Καρδιναλίων. Ο ίδιος ο Τζουντ Λο όμως; «Είναι υγιές να εξομολογείται κανείς. Γι’ αυτό και οι ψυχολόγοι παίρνουν τόσα χρήματα». Εχει όμως καταφύγει ποτέ σε εξομολόγο ή ψυχολόγο; «Συνήθως αναλύομαι μέσα από τη δουλειά μου ή στην προετοιμασία με τους σκηνοθέτες˙ είναι σαν εξομολόγηση. Στην ιδιωτική μου ζωή έχω κάποιες φορές τα παιδιά μου, κάποιες άλλες τη σύντροφό μου ή τους γονείς μου».

Μοιάζει να κρατάει αποστάσεις από τη θρησκεία, δεν αρνείται όμως ότι πιστεύει, με τον δικό του τρόπο: «Η πίστη είναι σημαντική για μένα, νομίζω όμως ότι είμαι περισσότερο πολυθεϊστής παρά μονοθεϊστής. Είμαι γενικά περίεργος να βρω απαντήσεις, δεν τις έχω βρει σε μια θρησκεία, αλλά περισσότερο στη φυσική τάξη, στη θέση μας στον πλανήτη, σε αντίθεση με τη φανταστική τάξη και τους θεσμούς. Σέβομαι τους θεσμούς και την ανάγκη των ανθρώπων να έχουν πίστη, περισσότερο από όλα όμως νομίζω ότι πιστεύω στην περιέργεια, την καλή θέληση, την ευγένεια, την τέχνη, τη φαντασία».

«Υποδύομαι έναν ρόλο που υποδύεται έναν ρόλο»

Η πρώτη του εμφάνιση σε τηλεοπτική σειρά έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες οφείλεται αποκλειστικά στην επιθυμία του να συνεργαστεί με τον Πάολο Σορεντίνο. Δεν τον απογοήτευσε ούτε η συνεργασία ούτε ο ρόλος που κλήθηκε να ερμηνεύσει. «Ενας ηθοποιός», ομολογεί, «πάντα ελπίζει ότι θα συμπεριληφθεί στη δημιουργική διαδικασία – αν απλώς εμφανίζεσαι για να κάνεις τη δουλειά σου, δεν είναι τόσο διασκεδαστική και ικανοποιητική εμπειρία. Ο Πάολο, δε, είναι ένας πολύ μεγάλος σκηνοθέτης και μπορεί να αποσπάσει τη συμβολή του καθενός, να τον κατευθύνει και να τον βοηθήσει». Στην εξωτερική εμφάνιση του χαρακτήρα που υποδύεται δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει ιδιαίτερες παρεμβάσεις – «απλώς φοράει άσπρα», λέει με μια κωμική έκφραση στο πρόσωπο. Επικεντρώθηκε δε τόσο πολύ στις εσωτερικές διεργασίες αυτού του ανθρώπου, που σχεδόν «εξαφάνισε» την προσωπική του γοητεία. Αυτό όμως υπήρξε απρόσμενα συναρπαστικό: «Το παρελθόν ζει στο παρόν σε αυτόν τον χαρακτήρα, επιστρατεύει αυτοέλεγχο, στρατηγική και τεχνικές επιβίωσης. Πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα, ένιωθα ότι δεν ήξερα από πού να αρχίσω και νόμισα ότι έπρεπε να μελετήσω τη Βίβλο, να διαβάσω για το Βατικανό, για τους Πάπες. Εμαθα πολλά, αλλά δεν ένιωσα ότι όλο αυτό με οδηγούσε κάπου. Πήγα, λοιπόν, στον Πάολο και μου είπε: “Απλώς επικεντρώσου στον Λένι, γίνε ο Λένι”. Δουλέψαμε ώστε να δημιουργήσουμε μια πολύ περιεκτική ιστορία, ποιο είναι αυτό το αγόρι, τι σήμαινε γι’ αυτό το ότι ήταν ορφανό, πώς έμαθε να επιβιώνει μόνος του, πώς παίζει με τους ανθρώπους, ποιους μπλοκάρει, ποιους καλωσορίζει, πώς κατάφερε να κάνει τόσα πράγματα μόνος του».

Ο τρόπος που μιλάει για τον Λένι Μπελάρντο προδίδει θαυμασμό αλλά και βαθιά γνώση, συνδημιουργία του χαρακτήρα: «Είναι πολύ υπολογιστής, αλλά και πολύ ειλικρινής. Σκέφτεται και τα δουλεύει όλα συνεχώς στο μυαλό του, διαβάζοντας τους πάντες και τα πάντα. Είναι πάρα πολύ έξυπνος, πολύ πιο έξυπνος από μένα, διαθέτει ευφυΐα». Του αναγνωρίζει με γενναιοδωρία την ικανότητά του να χειραγωγεί την κοινή γνώμη, να «υποδύεται» τον Πάπα: «Στα πρώτα λεπτά της σειράς είναι σαν τον ηθοποιό που προετοιμάζεται, τον βλέπετε γυμνό μπροστά στο κοστούμι του, με τις παντόφλες του, να καπνίζει, να μιλάει, να κάνει πρόβα τον λόγο του. Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να υποθέσουμε ότι το κάνουν οι άνθρωποι που διαθέτουν μεγάλη δύναμη. Ξυπνούν το πρωί και είναι ο εαυτός τους, και πίνουν καφέ, και μετά βγαίνουν έξω, και είναι ο πρωθυπουργός ή η βασίλισσα. Και είναι πολύ οικείο σ’ εμένα, γιατί εγώ αυτό το κάνω ως δουλειά». Ως Πάπας, ο Λένι Μπελάρντο όμως παραδέχεται ότι έχει μια ευθύνη επειδή λειτουργεί ως πρότυπο για κάποιους ανθρώπους.

Ως διάσημος ηθοποιός, ο Τζουντ Λο αισθάνεται το βάρος κάποιας ευθύνης σε ό,τι αφορά τη δημόσια εικόνα του; «Οχι ιδιαίτερα, γιατί δεν έπαιξα ποτέ έναν ρόλο σε ταινία που θα απευθυνόταν για παράδειγμα στα παιδιά, όπως ο Σούπερμαν. Τότε θα είχα μια ευθύνη να προσέχω τη συμπεριφορά μου στον δημόσιο βίο, γιατί τα παιδιά θα με έβλεπαν και θα έλεγαν: “Κοιτάξτε τι κάνει ο Σούπερμαν”. Βέβαια, αυτή τη στιγμή που απαντώ στις ερωτήσεις σας, έχω μια ευθύνη στο πώς συμπεριφέρομαι και δεν θα ήθελα να τροφοδοτήσω ένα σκάνδαλο λέγοντας, για παράδειγμα, ότι δεν πιστεύω στον Θεό». 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή