Ακυρώθηκε από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών η επιβολή φόρου ύψους δύο εκατ. ευρώ που είχαν επιβληθεί από τον προϊστάμενο του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων στην εταιρεία Μότορ Οιλ – Διυλιστήρια Κορίνθου Α.Ε, ποσό που είχε προκύψει από διαφορές κύριου και πρόσθετου φόρου.
Ειδικότερα, μετά από έλεγχο που διενεργήθηκε στην εν λόγω εταιρεία εκδόθηκε οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 2012, και προσαυξήθηκαν τα καθαρά κέρδη της εν λόγω εταιρείας με λογιστικές διαφορές. Τελικά καταλογίστηκε σε βάρος της διαφορά κυρίου φόρου, ύψους 1.286.668,12 ευρώ, καθώς και πρόσθετος φόρος λόγω ανακριβούς δήλωσης, ύψους 720.534,15 ευρώ (συνολικά 2.007.202,27 ευρώ).
Κατά τον έλεγχο τα βιβλία και στοιχεία της επίμαχης εταιρείας κρίθηκαν επαρκή και ακριβή αλλά αναμορφώθηκαν τα καθαρά κέρδη της, με την προσθήκη κονδυλίων ως λογιστικών διαφορών, λόγω «μη αναγνώρισης δαπανών της επιχείρησης ως εκπιπτομένων από τα ακαθάριστα έσοδά της».
Συγκεκριμένα, οι δαπάνες που δεν αναγνωρίστηκαν αφορούσαν:
1) έξοδα ψυχαγωγίας προσωπικού, ποσού 49.990,45 ευρώ
2) ενοίκια μεταφορικών μέσων, ποσού 159.500 ευρώ
3) τέλος χρήσης αιγιαλού, ποσού 69.600 ευρώ και λοιπούς φόρους- τέλη διυλιστηρίου, ποσού 16.880,34
4) διάφορα έξοδα προβολής και διαφημίσεων (χορηγίες διαφόρων εκδηλώσεων, διαφημιστικές καταχωρήσεις σε ημερολόγια και λοιπά έντυπα, αγορά προσκλήσεων για εκδηλώσεις διαφόρων συλλόγων και εισιτήρια αγώνων ποδοσφαίρου, αγορά δώρων), ποσού 129.627,96 ευρώ
5) διάφορα έξοδα της εταιρείας (δαπάνες ιατρικής περίθαλψης εργαζομένων, δίδακτρα αλλοδαπού φοιτητή, αγορά αναλωσίμων και μικροεπίπλων), ποσού 18.965,08 ευρώ και 6) κόστος αγορών, ποσού 5.984.308,40 ευρώ.
Κατόπιν αυτών, ο έλεγχος πρόσθεσε στα καθαρά κέρδη της επίμαχης εταιρείας ποσό 6.428.872,23 ευρώ, ως λογιστικές διαφορές και αναμόρφωσε τα φορολογητέα καθαρά κέρδη της σε 172.278.149,32 ευρώ.
Το Διοικητικό Εφετείο όμως με την υπ΄ αριθμ. 1490/2016 απόφαση του έκανε δεκτή την αίτηση της ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ και ακύρωσε τους πρόσθετους φόρους που της επιβλήθηκαν, κρίνοντας ότι μη νομίμως εκδόθηκε από τον προϊστάμενο του ΚΕ.ΜΕ.ΕΠ. η πράξη επιβολής πρόσθετου φόρου, κ.λπ.
Αναλυτικότερα, οι Διοικητικοί Εφέτες αναφέρουν:
«Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη: α) ότι όπως αναφέρεται στην από 1-8-2014 έκθεση μερικού ελέγχου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του ελεγκτή του ΚΕ.ΜΕ.ΕΠ. στην προσφεύγουσα ανώνυμη εταιρία διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος από νόμιμους ελεγκτές, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 82 του ν. 2238/1994, για τη διαχειριστική περίοδο από 1-1-2011 έως 31-12-2011 και εκδόθηκε έκθεση φορολογικής συμμόρφωσης χωρίς επιφύλαξη για τα φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στο προσάρτημα αναλυτικών πληροφοριακών στοιχείων, μεταξύ των οποίων και η φορολογία εισοδήματος, β) ότι όπως ισχυρίζεται η προσφεύγουσα και δεν αμφισβητείται από τη Φορολογική Αρχή, μέχρι τις 30-4-2014, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 και 5 του άρθρου 5 της Υ.Α. ΠΟΛ 1159/2011, δεν διενεργήθηκαν έλεγχοι στην επιχείρησή της με βάση τις διατάξεις των παρ. 1 και 4 του άρθρου αυτού και γ)ότι ενόψει αυτών, μετά την 30-4-2014 η χρήση 2011 θεωρείται περαιωμένη, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 6 της ως άνω υπουργικής απόφασης και δυνατότητα άλλου ελέγχου υπάρχει μόνο σε περίπτωση στοιχείων ή ενδείξεων για παραβάσεις που ορίζονται στην παρ. 6 του άρθρου 5 της ανωτέρω υπουργικής απόφασης, είτε με βάση τις διατάξεις του άρθρου 80 του ν. 3842/2010 και με τη χρήση μεθόδων ανάλυσης κινδύνου, ωστόσο, εν προκειμένω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει, ούτε, εξάλλου, η Φορολογική Αρχή επικαλείται ότι ο παρών έλεγχος διενεργήθηκε βάσει των διατάξεων αυτών, κρίνει ότι μη νομίμως διενεργήθηκε έλεγχος στην επιχείρηση της προσφεύγουσας δυνάμει της υπʼ αριθ. 168/6-5-2014 εντολής ελέγχου μετά τις 30-4-2014, ήτοι μετά την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων της χρήσης 2011, με βάση τις διατάξεις των άρθρων 66 του ν. 2238/1994, 23-25 και 66 του ν. 4174/2013 και των Α.Υ.Ο. ΠΟΛ. 1038/2012 και 1159/2011 και συνεπώς, μη νομίμως εκδόθηκε επί τη βάσει αυτού εις βάρος της προσφεύγουσας η υπʼ αριθ. 1962/25-8-2014 οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, τα δε αντίθετα υποστηριζόμενα από το Ελληνικό Δημόσιο, πρέπει να απορριφθούν.
Ειδικότερα, οι προαναφερόμενοι ισχυρισμοί του πρέπει να απορριφθούν ως αλυσιτελώς προβαλλόμενοι, αφενός μεν διότι αφορούν τη χρήση 2010 και αφετέρου διότι ο παρών έλεγχος δεν διενεργήθηκε μετά τις 30-4-2014 με βάση τις διατάξεις των παρ. 1 και 4 του άρθρου 5 της Υ.Α. ΠΟΛ 1159/2011, για τις οποίες ορίζεται η ανωτέρω αποκλειστική προθεσμία από τις παρ. 2 και 5 του άρθρου 5 της Υ.Α. ΠΟΛ 1159/2011».