Τα καλά και συμφέροντα

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Π​​ότε λειτουργεί ανεξάρτητα η Δικαιοσύνη; Μα προφανώς όταν οι αποφάσεις της τυχαίνει να συμβαδίζουν με τις ιδέες μας και να εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας, περιστασιακά ή μόνιμα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή η κρίση της δεν ομοιοκαταληκτεί με τις απόψεις μας, κάποιος την επηρέασε, κάποιος κακόβουλος δάκτυλος άφησε βαθύ το αποτύπωμά του στα χαρτιά της, κάποιοι τη ρυμούλκησαν στους σχεδιασμούς τους, με απειλές, εκβιασμούς ή και δι’ εξαγοράς. Και για να το «αποδείξουμε», δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να υποστηρίξουμε σήμερα όσα καταγγέλλαμε μόλις προχθές, και με τον ίδιο πάντα στόμφο, και να καταγγείλουμε δριμύτατα όσα ασπαζόμασταν περιπαθώς την προτεραία. Ο χαμαιλεοντισμός σαν ανώτατο στάδιο του φαρισαϊσμού.

Πότε είναι άψογη και επαινετέα η διαιτησία, στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο βόλεϊ; Μα προφανώς όταν τα σφυρίγματά της τυχαίνει να συμφωνούν απολύτως με τη δική μας προκατειλημμένη ανάγνωση των κρίσιμων φάσεων, του οφσάιντ, του «εντός χρόνου», του φιλέ κτλ. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή ο διαιτητής δεν φοράει τα δικά μας χρωματιστά γυαλιά όσο επιβλέπει το παιχνίδι, είναι πουλημένος, στημένος, βαμμένος κόκκινος ή πράσινος ή κίτρινος. Και για να το «αποδείξουμε», δεν δυσκολευόμαστε καθόλου να διαβάσουμε σήμερα τους κανονισμούς με τον τρόπο που μόλις χθες καταγγέλλαμε σαν λαθεμένο ή κουτοπόνηρο.

Πότε είναι καλός ο δάσκαλος στο σχολείο, πότε κάνει πρόθυμα και αποδοτικά τη δουλειά του; Μα προφανώς όταν επιδαψιλεύει στο βλαστάρι μας απανωτά άλφα, δεκάρια ή εικοσάρια, ανάλογα με την ηλικία του. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι οκνηρός, αδιάβαστος, μεροληπτεί, μπορεί και να τα παίρνει. Αν μάλιστα πέσει στο λάθος να μας εκμυστηρευτεί, με την αγωνία του δασκάλου, ότι το φιντανάκι μας δεν δείχνει πολλή προσοχή τελευταία ή παραπαίζει με το κινητό του σε ώρα μαθήματος, τότε παίρνουμε υπό μάλης το παράπονό μας και βουρ στον διευθυντή. Για να καταγγείλουμε τον «αυταρχικό» κτλ.

Υπερβολές; Το εύχομαι. Αλλωστε είμαστε ανέκαθεν υποχρεωμένοι να ποντάρουμε στις εξαιρέσεις· να ελπίζουμε πως οι κανόνες έχουν τις ραγισματιές τους, δεν είναι μπετόν αρμέ. Για ν’ αφήσουμε πάντως κατά μέρος τα της Δικαιοσύνης και να μείνουμε στον παράλληλο βίο του ποδοσφαίρου, ας μπούμε στον κόπο να διατρέξουμε σε οποιαδήποτε αθλητική ιστοσελίδα τον «διάλογο» ανάμεσα σε αντίπαλους οπαδούς. Θα τρομάξουμε από την επιθετικότητα, τη λεκτική βία, την ολοφάνερη λατρεία της μονομέρειας. Δίκαιο και σωστό, εκ προοιμίου, το δικό μας. Αδικο και λαθεμένο, οτιδήποτε άλλο.

Από το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό εν γένει, οι συντριπτικά περισσότεροι δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε το υλικό. Αν λοιπόν εκεί η εγωκεντρική εθελοτυφλία μας είναι τόσο έντονη, δηλητηριάζοντας τη σκέψη και την ψυχή μας, πώς είναι δυνατόν να φερθούμε με ευθυκρισία και μετριοπάθεια σε ζητήματα όπου όντως διακυβεύονται συμφέροντά μας;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή