Αλλη μία αγωνιστική στο επαγγελματικό μας πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, στο οποίο πρωταγωνιστές ήταν πάλι οι διαιτητές και όχι οι ποδοσφαιριστές. Εχει καταντήσει πλέον μονότονο όλοι να ασχολούνται με αυτούς που θα έπρεπε κανονικά η παρουσία τους να αναφέρεται μόνο στα φύλλα του αγώνα.
Σε Περιστέρι, Τούμπα, Λεωφόρο, για να σταθώ στα παιχνίδια των ομάδων που θεωρούνται υποψήφιες για την κατάκτηση του τίτλου, τα παράπονα πολλά. Τα περισσότερα δικαιολογημένα, αφού ορισμένες αποφάσεις ήταν εξόφθαλμα λανθασμένες. Το ζητούμενο είναι όχι αν αυτές έκριναν τελικά το αποτέλεσμα –που το έκριναν– αλλά γιατί έγιναν αυτά τα λάθη από τους διαιτητές.
Και επειδή αν θελήσω να σταθώ στο… ανθρώπινο λάθος θα χαρακτηριστώ ρομαντικός, τη μόνη δικαιολογία που μπορώ να επικαλεστώ είναι η ανικανότητά τους. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι τόσο βλάκες, που ενώ ξέρουν πως υπάρχει η τηλεόραση, αυτοί υποδεικνύουν το αντίθετο από το σωστό.
Πέρα όμως από το «μπουρλότο» που βάζουν και κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα άλλη μια περίοδος, θα πρέπει προπονητές, παράγοντες, αλλά και ποδοσφαιριστές να διατηρούν την ψυχραιμία τους. Την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Ιβιτς ωρυόταν για τα καπνογόνα και τη διαιτησία στο Καραϊσκάκη, αλλά και για μερίδα δημοσιογράφων. Θα ήθελα να τον ακούσω να χαρακτηρίζει τα συμβάντα της Τούμπας…