Νέες ταινίες: Από το… ΙΚΑ της Βρετανίας στη βιογραφία του «κατασκόπου» Σνόουντεν

Νέες ταινίες: Από το… ΙΚΑ της Βρετανίας στη βιογραφία του «κατασκόπου» Σνόουντεν

2' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τον περασμένο Μάιο στις Κάννες ο 80χρονος Κεν Λόουτς προσέθεσε και δεύτερο Χρυσό Φοίνικα στη συλλογή του (πράγμα σπάνιο στην ιστορία του κορυφαίου φεστιβάλ) για το κοινωνικό δράμα «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» (*** ½). Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε από τον Πολ Λάβερτι, μόνιμο συνεργάτη του Λόουτς εδώ και χρόνια. Ο ήρωάς τους, άτομο που σπρώχνεται βίαια στο περιθώριο, προσπαθεί να σταθεί με αξιοπρέπεια όρθιος απέναντι σε ένα γραφειοκρατικό σύστημα.

Ο 59χρονος Ντάνιελ Μπλέικ, ικανότατος ξυλουργός που ζει στο Νιούκαστλ, παθαίνει σοβαρότατο έμφραγμα και οι γιατροί τού απαγορεύουν να εργαστεί στο μέλλον. Η αίτησή του για συνταξιοδότηση απορρίπτεται, όμως, από μια «λειτουργό υγείας» (που δεν έχει ιδέα από Ιατρική), την οποία έχει «νοικιάσει» από μια εταιρεία η υπηρεσία κοινωνικής ασφάλισης για να εξετάζει τέτοια αιτήματα. Στη συνέχεια, η προσπάθεια του Μπλέικ να φθάσει η αίτησή του σε αρμόδια χέρια και να εξεταστεί ο ίδιος από επιτροπή γιατρών φαντάζει Γολγοθάς.

Οσοι αρέσκονται σε συγκρίσεις ας τοποθετήσουν τη βρετανική περιπέτεια του Ντάνιελ Μπλέικ δίπλα στη βαλκανική «Οδύσσεια του κυρίου Λαζαρέσκου» (μια από της καλύτερες ταινίες του ρουμανικού νέου κύματος). Ο Λαζαρέσκου μεταφέρεται νυχτιάτικα με φορείο από νοσοκομείο σε νοσοκομείο του Βουκουρεστίου ύστερα από ξαφνική αδιαθεσία του. Ο Μπλέικ τρέχει ολημερίς, σαν ήρωας του Κάφκα, από γραφείο σε γραφείο μήπως βρεθεί ανθρώπινο αυτί αρμόδιο για ν’ ακούσει τη φωνή του.

Ο Λόουτς δεν πρωτοτυπεί, ποτέ δεν είχε τέτοιο στόχο, κοιτάζει όμως την αληθινή ζωή με διεισδυτικό βλέμμα  που διαπερνά την ηθογραφία. Το σινεμά του αντλεί συγκινητικές ιστορίες από την καθημερινότητα, δεν αναπαράγει κλισέ και μύθους.

Το «Μόνος στο Βερολίνο» (** ½), δράμα εποχής του Βενσάν Περέζ, βασίζεται στο μυθιστόρημα του παραγνωρισμένου Γερμανού συγγραφέα Χανς Φαλάντα. Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από υλικό που βρέθηκε σε αρχεία της Γκεστάπο. Στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ένας μεσήλικας εργοδηγός χάνει τον γιο του στο μέτωπο. Το τραγικό γεγονός στρέφει αυτόν και τη γυναίκα του ενάντια στο χιτλερικό καθεστώς: ο εργοδηγός γράφει με το χέρι συνθήματα σε κάρτες και τα αφήνει σε πολυκατοικίες και δημόσιους χώρους. Ενας αστυνόμος του Βερολίνου αναλαμβάνει την υπόθεση υπό το άγρυπνο μάτι των Ες Ες. Καλογυρισμένο, αλλά ακαδημαϊκό.

Στο «Σνόουντεν» (***) ο Ολιβερ Στόουν διατρέχει τη ζωή του Εντουαρντ Σνόουντεν, καταζητούμενου για κατασκοπεία στις ΗΠΑ μετά τις αποκαλύψεις για τις μαζικές παρακολουθήσεις της NSA. Η μυθιστορηματική βιογραφία και το πολιτικό θρίλερ λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονται ο Τζόζεφ Γκόρντον – Λέβιτ, η Σαϊλίν Γούντλι, ο Ρις Ιφανς, ο Ζάκαρι Κουίντο.

Το ασπρόμαυρο «Αφεριμ!» (***½) διαδραματίζεται στη Μολδοβλαχία του 1835 και έχει κάτι από γουέστερν. Ενας αστυνόμος διασχίζει μια περιοχή διάσπαρτη με καταυλισμούς τσιγγάνων αναζητώντας έναν επικηρυγμένο. Μαζί του έχει τον νεαρό γιο του ως βοηθό. Ο Ράντου Ζούντε βραβεύθηκε για τη σκηνοθεσία του στην Μπερλινάλε.

Το φιλμ του Μπαμπάκ Ανβάρι «Στη σκιά του φόβου» (**½), κυλάει σαν άσκηση ύφους στο ψυχολογικό θρίλερ. Η Τεχεράνη του 1988 βομβαρδίζεται από τους Ιρακινούς, το θέμα της ταινίας όμως δεν είναι ο πόλεμος, αλλά η θέση της γυναίκας στην οικογένεια και ισλαμική κοινωνία.

Στο ελληνικό «Invisible» (**) ο Δημήτρης Αθανίτης αφηγείται μια ιστορία εκδίκησης, που διαγράφει τον κύκλο μιας αόρατης θηλιάς. Λιπόσαρκη ταινία, με επαναλαμβανόμενα μοτίβα, για έναν άντρα που πέφτει. Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονται ο Γιάννης Στάνκογλου και ο Χρήστος Μπενέτσης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή