Στις δύο αποφάσεις, πρωτόδικη και δευτερόδικη, του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παραπέμπει το υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να απαντήσει στο δημοσίευμα της Wall Street Journal για τη στάση που τήρησε η Ελλάδα στο θέμα της ανανέωσης της καταχώρισης της ιρανικής τράπεζας Saderat σε κατάλογο ευρωπαϊκών κυρώσεων. Διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι «σε μια εύθραυστη περιοχή όπου σημειώνονται αναταραχές, διενέξεις και αναπτύσσονται παράνομες δραστηριότητες», η Ελλάδα ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν έχει παρά να υπερασπίζεται το κράτος δικαίου. Συγκεκριμένα, οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι «η απόφαση του Δικαστηρίου κατά του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που έκρινε –τόσο σε πρώτο, τον Μάρτιο 2013, όσο και σε δεύτερο βαθμό, τον περασμένο Απρίλιο– παράνομες τις κυρώσεις κατά της τράπεζας Saderat, δεν ήταν απόφαση ενός εθνικού δικαστηρίου, ούτε ενός δικαστηρίου του Ιράν, ούτε ενός ουδέτερου δικαστηρίου. Hταν απόφαση ενός δικαστηρίου ευρωπαϊκού, του Δικαστηρίου της Ε.Ε.». Και προσέθεταν ότι «εάν εμείς, ως E.E., δεν εφαρμόζουμε τις δικαστικές αποφάσεις, πώς θα πείσουμε τον υπόλοιπο κόσμο ότι σεβόμαστε το κράτος δικαίου και ότι δεν εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά;».
Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι τον περασμένο Απρίλιο, η Ελλάδα αντιτάχθηκε στην ανανέωση των κυρώσεων για οκτώ χρόνια και αντιπρότεινε ως συμβιβαστική λύση την εξάμηνη καταχώριση της τράπεζας, ώστε να μην προκαταληφθεί η απόφαση του δικαστηρίου. Τον Οκτώβριο, η Ελλάδα υποστήριξε ότι, δεδομένου πως δεν υπήρχαν νέα στοιχεία εις βάρος της τράπεζας, δεν μπορούσε να συναινέσει στην ανανέωση των κυρώσεων.
Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι εκκρεμεί αξίωση αποζημίωσης της τράπεζας εις βάρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου «για τις νομικά αβάσιμες κυρώσεις». Και προσέθεταν πως «κράτη-μέλη του Συμβουλίου, των οποίων οι τράπεζες διατηρούν ιρανικές καταθέσεις, αδιαφορούν για την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου γιατί θα απολέσουν καταθέσεις. Κράτη όμως, όπως η Ελλάδα, των οποίων οι τράπεζες διαθέτουν αμελητέες τέτοιου είδους καταθέσεις, ζήτησαν να δοθούν εγγυήσεις –που δεν δόθηκαν– ότι θα καταβληθούν από την Ε.Ε. οι μελλοντικές αποζημιώσεις, γιατί ασφαλώς η μη εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου εκτός του ότι θα είναι αντίθετη με τις αρχές του κράτους δικαίου, θα προκαλέσει νέες αξιώσεις για αποζημιώσεις κατά των κρατών-μελών του Συμβουλίου και άρα κατά της Ελλάδας».