Δεν ήταν ήττα της Δημοκρατίας η απόφαση της Βουλής να μην αρθεί η ασυλία του κ. Νίκου Νικολόπουλου για τα «λόγια χριστιανικής αγάπης» που είπε εναντίον των ομοφυλοφίλων. Ηττα της Δημοκρατίας υπήρξε η εκλογή του με το συγκυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που θα μάθαινε στον Αλέξη πώς «να γράφει με το δεξί». Και η άρση ασυλίας ενός βουλευτή για ζητήματα λόγου –έστω αυτού του βουλευτή, έστω αυτού του λόγου– δεν είναι ένα πράγμα που πρέπει να το παίρνουμε τόσο ελαφρά, κι ούτε πρέπει αν μπαίνει στις συμπληγάδες της κομματικής αντιπαράθεσης.
Μπορούν να ειπωθούν πολλά για τη στάση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που είναι υπέρ της ποινικοποίησης του λόγου, όλων εκτός εκείνων που εξυπηρετούν έστω με βρώμικα μέσα το κόμμα τους. Επίσης, δύσκολα μπορεί να υπερασπιστεί κάποιος την ελευθερία του κ. Νικολόπουλου να ομιλεί κι αυτό διότι κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του κάτι χυδαίο ή εμετικό θα πει. Εχει εξαπολύσει συκοφαντίες, ύβρεις και απειλές εναντίον κάθε ανθρώπου που βρέθηκε στον δρόμο του. Αλλά στην περίπτωσή του ισχύει αυτό που ο εκδότης του περιοδικού Hustler είπε στους δημοσιογράφους, μετά τη μήνυση που έγινε εναντίον του για κάτι χυδαίο που δημοσίευσε: «Αν η Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος προστατεύει ένα παλιοτόμαρο σαν εμένα, θα προστατεύσει όλους σας. Επειδή εγώ είμαι ο χειρότερος…».
Οσο κι αν ενοχλεί ο λόγος κάποιου, όσο χυδαίος κι αν είναι, δεν παύει να είναι λόγος με απροσδιόριστες πραγματικές συνέπειες. Αντιθέτως, ξέρουμε από την ιστορία τις συνέπειες των απαγορεύσεων, τον ολισθηρό κατήφορο στον οποίο μπαίνουν οι Δημοκρατίες όταν λογοκρίνονται οι Νικολόπουλοι αυτού του κόσμου. Ναι, πρέπει να απαξιωθεί ο ρατσιστικός και ομοφοβικός λόγος κάθε χυδαίου νταή, ακόμη κι αν αυτός ο λόγος ενδύεται τη λεοντή του χριστιανικού. Δεν πρέπει, όμως, να απαγορευτεί. Πρώτον, γιατί πάντα θα βρίσκει τρόπο να εμφιλοχωρεί στους καφενέδες της επικράτειας και δεύτερον, διότι μια απαγόρευση δεν αντιμετωπίζει την πηγή του προβλήματος. Απλώς το συγκαλύπτει δυσχεραίνοντας τη θεραπεία, διότι ο ρατσισμός και η ομοφοβία είναι σοβαρή ασθένεια· ψυχική και πνευματική. Οσο για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να πούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ψηφίζουν ενάντια στις δικές τους αρχές. Αυτοί πρωτοστάτησαν στην ποινικοποίηση του ρατσιστικού και ομοφοβικού λόγου, οι ίδιοι έδωσαν συγχωροχάρτι στον χειρότερο.