Η υπόθεση «ΣΥΡΙΖΑ – τηλεοπτικές άδειες» πιθανότατα θα διδάσκεται στο μέλλον ως case study της πιο σύντομης και ανεξήγητης πολιτικής αυτοκτονίας. Διότι είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι σε μια υπόθεση που η κυβέρνηση είχε όλα τα όπλα για να καταφέρει ένα καθοριστικό χτύπημα στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ, που ήταν εντελώς εκτεθειμένοι έχοντας αφήσει αρρύθμιστο το τηλεοπτικό τοπίο επί 27 χρόνια, οι κ. Τσίπρας και Παππάς κατόρθωσαν να πυροβολήσουν τα πόδια τους.
Επειδή σε κάποιους μπορεί να φαντάζει υπερβολική η διαπίστωση, η «Κ» αναζήτησε όλες τις δημοσκοπήσεις που έγιναν τους τελευταίους μήνες σχετικά με τις τηλεοπτικές άδειες. Οπως θα διαπιστώσετε, καταδεικνύουν κάτι που πλέον είναι κοινός τόπος. Ενώ μέχρι και τις αρχές Σεπτεμβρίου η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών στήριζε αναφανδόν την προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει τάξη στον τηλεοπτικό χάρτη και να νομιμοποιήσει –με το αζημίωτο– τους καναλάρχες, «πέτυχε», λόγω των χειρισμών της, το ακριβώς αντίθετο. Η κοινή γνώμη, αφότου έγινε ο διαγωνισμός και ανεδείχθησαν οι παρενέργειές του, όχι μόνο εμφανίζεται να δυσπιστεί για τις προθέσεις της κυβέρνησης, αλλά, ως φαίνεται, έχει πλέον διαμορφώσει την πεποίθηση ότι το μόνο που ενδιέφερε τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να δημιουργήσει 1-2 κανάλια στήριξης των πολιτικών επιλογών του.
Η πρώτη αμφιβολία των πολιτών άρχισε να καταγράφεται από την επιλογή του κ. Παππά να δοθούν μόνον τέσσερις άδειες. Οι ισχυρισμοί του ότι «τόσα αντέχει η αγορά» ή ότι «τόσα είπε το ινστιτούτο της Φλωρεντίας» δεν έπεισαν, διότι απλούστατα ακούστηκε πολύ πιο πειστικό το επιχείρημα της αντιπολίτευσης πως αν δημιουργηθούν κανόνες διαφάνειας και αυστηροποιηθεί το πλαίσιο του δανεισμού των καναλαρχών, η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να παρέμβει στο πόσα κανάλια θα έχει η χώρα.
Η αμφιβολία αυτή καταγράφηκε για πρώτη φορά στις αρχές Σεπτεμβρίου. Οταν η Κάπα Research έθεσε το ερώτημα «έπρεπε να γίνει κάποια ρυθμιστική παρέμβαση στο τηλεοπτικό τοπίο;», το 71,5% των πολιτών απάντησε «ναι», αλλά στην ίδια έρευνα το 71,1% ζητούσε «να μην κλείσουν τα κανάλια που δεν θα πάρουν άδειες»! Γεγονός που εξηγείται από χρονικά παράλληλη δημοσκόπηση που έκανε η Αlco. Στο ερώτημα «σωστά η κυβέρνηση προσδιόρισε σε 4 τις άδειες;», το 66% απάντησε αρνητικά λέγοντας ότι «έπρεπε να δοθούν περισσότερες».
Το καταλυτικό όμως χτύπημα στην κυβέρνηση φαίνεται να προκλήθηκε από την τροπή που έλαβε η υπόθεση με τα βοσκοτόπια του κ. Καλογρίτσα. Μόλις διεφάνη ότι ο εν λόγω επιχειρηματίας δεν διέθετε καν τα χρήματα της πρώτης δόσης που διεκδίκησε και έλαβε, η κοινή γνώμη μετεστράφη πλήρως. Στην πρώτη έρευνα που έγινε μετά τη συγκεκριμένη εξέλιξη (Opinion Poll 20/9), μόνον το 17,2% εμφανίστηκε να έχει πεισθεί ότι «η κυβέρνηση με τον διαγωνισμό χτύπησε τη διαπλοκή», ενώ το 61% απάντησε ότι «προσπαθεί να ελέγξει τα ΜΜΕ προς όφελός της».
Ακριβώς το ίδιο συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε και από έρευνα που έκανε το ΠΑΜΑΚ δέκα ημέρες αργότερα. Το 64,5% απάντησε ότι «ο διαγωνισμός υπέκρυπτε πολιτικές σκοπιμότητες» και μόνον το 18% ότι «η κυβέρνηση επιχείρησε να θέσει κανόνες διαφάνειας», ενώ σε ακόμη μία έρευνα (Marc 19/9) το 76,7% των πολιτών δήλωσε ότι «δεν είναι ικανοποιημένοι από τη διαδικασία αδειοδότησης». Το πόσο καθοριστική απεδείχθη η υπόθεση Καλογρίτσα φαίνεται και από το γεγονός ότι λίγες ημέρες νωρίτερα, σε παρεμφερές ερώτημα της Kάπα Research, οι απαντήσεις ήταν σχεδόν μοιρασμένες. Το 41,7% είχε χαρακτηρίσει «θετικό το αποτέλεσμα του διαγωνισμού» και το 56,3% «αρνητικό».
Πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι οι άγαρμποι χειρισμοί της κυβέρνησης στο τηλεοπτικό τοπίο φαίνεται να λειτούργησαν σαν καταλύτης και για την πρωτοφανή δημοσκοπική κατάρρευση που παρατηρείται έκτοτε στον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι αυτό το 17%-20% των ψηφοφόρων που ακόμη και σήμερα απαντούν στις έρευνες ότι «όλα έγιναν καλώς με τα κανάλια», προφανώς είναι ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων της κυβέρνησης, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις πολιτικές έρευνες που μετρούν την ολοένα συρρικνούμενη εκλογική επιρροή του.
Κατά τα λοιπά, προκύπτει απ’ όλα αυτά και μια τραγική ειρωνεία. Διότι με την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά, επιβεβαιώθηκε τυχαίως η κατά τα άλλα απαράδεκτη δήλωση του προέδρου του, Νίκου Σακελλαρίου, ότι «οι δικαστές οφείλουν να αφουγκράζονται τον σφυγμό της κοινωνίας»…